Οι εργασίες ξεκίνησαν με τήρηση ενός λεπτού σιγής για τους εργαζόμενους που έχασαν τη ζωή τους λόγω των εγκληματικών ελλείψεων στο δημόσιο σύστημα Υγείας αλλά και της απουσίας μέτρων προστασίας της ασφάλειας και της υγείας στους χώρους δουλειάς. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην αιφνίδια απώλεια του εργαζόμενου Ακη Νιαβή, που ήταν και εκλεγμένος αντιπρόσωπος στο συνέδριο από το Σωματείο Εργαζομένων στο καζίνο της Πάρνηθας, όπως και σε κάθε εργαζόμενο που έχασε τη ζωή του στο μεροκάματο.

Καθοριστική ήταν η συμβολή των εκατοντάδων αντιπροσώπων που εκλέχτηκαν με τα ψηφοδέλτια της ΔΑΣ (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ), προκειμένου να γίνει ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα των εργαζομένων, τις αιτίες τους, αλλά και για να μπει στο κέντρο του προβληματισμού το τι Εργατικό Κέντρο έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, ώστε να αντιμετωπίσουν την επίθεση που δέχονται από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τις κυβερνήσεις τους.

Οι τοποθετήσεις των αντιπροσώπων της ΔΑΣ είχαν κοινό και διακριτό στοιχείο τη ζωντανή και μαχητική πείρα που μετέφεραν από τους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, για τη μάχη που δίνουν συνδικάτα και δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, άλλοι συνδικαλιστές και σωματεία, για την οργάνωση των εργαζομένων, την ανάπτυξη αγώνων και κοινής δράσης, για την απόκρουση της επίθεσης που δέχονται και τη διεκδίκηση στόχων με κριτήριο της σύγχρονες ανάγκες τους. Με αυτήν την έννοια οι τοποθετήσεις τους συνέβαλαν στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων ώστε η εργατική τάξη με καλύτερους όρους να δίνει τη μάχη οργάνωσής της.

Η συμβολή των δυνάμεων της ΔΑΣ στην οργάνωση της πάλης από τα σωματεία αναγνωρίζεται άλλωστε και από συνδικαλιστές που δεν συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που είναι εκλεγμένοι στο συνέδριο με άλλα ψηφοδέλτια. «Κοινός τόπος» ήταν, για παράδειγμα, σε αρκετές τοποθετήσεις η σημαντική συμβολή που είχε στον αγώνα της εργατικής τάξης της Αθήνας, κόντρα στον αντεργατικό νόμο - έκτρωμα της ΝΔ, η μεγάλη σύσκεψη σωματείων στο Σπόρτιγκ, που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ τον Οκτώβρη του 2022. Αντίστοιχα, εκτιμούνται θετικά και άλλες μεγάλες πρωτοβουλίες που πήραν τα σωματεία του ΠΑΜΕ για τον συντονισμό της δράσης, που φέρνουν στην επιφάνεια τέτοιες δυνατότητες σε πανελλαδικό επίπεδο, ανάμεσα σε Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και συνδικάτα, όπως το μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα τον Φλεβάρη του 2022, οι πανεργατικές απεργίες που πραγματοποιήθηκαν παρά την υπονόμευση από την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ μέσα στην πανδημία κ.ά.

Στην αντίπερα όχθη στάθηκαν οι ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, με τα συνδικαλιστικά στελέχη των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), πέρα από τις παρεμβάσεις τους στο συνέδριο, να επιδίδονται σε διάφορα παζάρια για συνδικαλιστικά «παντρολογήματα» και «διαζύγια» μπροστά στις εκλογές, με στόχο όχι την οργάνωση των εργαζομένων αλλά την καλύτερη δυνατή μοιρασιά σε καρέκλες. Κατά τ' άλλα, αναλώθηκαν σε μια στεγνή περιγραφή των προβλημάτων των εργαζομένων, γενικόλογες επικλήσεις σε αγώνες για να παίρνουν οι εργαζόμενοι «δίκαιο μερίδιο από τα κέρδη», για να διασφαλίζεται η «βιωσιμότητα της οικονομίας» και άλλα παρόμοια, που στον βαθμό που επικρατούν ως γραμμή στα σωματεία, τα μετατρέπουν σε ουρά της εργοδοσίας.

Την κεντρική τοποθέτηση εκ μέρους της ΔΑΣ έκανε ο Νίκος Μαυροκέφαλος, που όπως και οι τοποθετήσεις των αντιπροσώπων της ΔΑΣ που ακολούθησαν ανέδειξε ως κυρίαρχο ζήτημα τον προσανατολισμό που πρέπει να έχει το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, η μεγαλύτερη δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας, οι δράσεις της οποίας μπορούν να έχουν αποφασιστική επίδραση συνολικά στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας.

Ο Ν. Μαυροκέφαλος, καλωσόρισε, εκ μέρους των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, τους αντιπροσώπους του 32ου Συνεδρίου του ΕΚΑ, ιδιαίτερα τους νέους που για πρώτη φορά πήραν μέρος στις εργασίες, όσους βρίσκονται αυτό το διάστημα σε κινητοποιήσεις. Μεταξύ άλλων χαιρέτισε την παρουσία αντιπροσώπων από τα καλλιτεχνικά σωματεία, το επιχειρησιακό σωματείο της «e-food», τους συμβασιούχους στην Ερευνα και τα Πανεπιστήμια, τους οικοδόμους και μια σειρά από άλλους κλάδους και χώρους που έχουν δώσει το στίγμα τους στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

«Θέτουμε το δικό μας δίλημμα στους αντιπροσώπους: Τι Εργατικό Κέντρο έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη της Αθήνας;», ανέφερε. Με αφετηρία το δίλημμα αυτό, στάθηκε στην ανάγκη η δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση να γίνει όπλο στα χέρια των εργαζομένων, δύναμη στον αγώνα τους, οργανωτής της πάλης και εκφραστής των συμφερόντων τους. «Η αποφασιστική ενίσχυση της ΔΑΣ και η αλλαγή στη σύνθεση της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου είναι η μοναδική προοπτική για να βγει το συνδικαλιστικό μας όργανο από το τέλμα και από την ανυποληψία», υπογράμμισε.

«Η ΔΑΣ, οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να γίνει το Εργατικό Κέντρο δεύτερο σπίτι για κάθε εργαζόμενο, για κάθε νέα και νέο, για να αποκτήσει ζωντάνια, συλλογική λειτουργία, δράση, για να γίνει μια πραγματική κυψέλη των συνδικάτων, να δώσει ώθηση στη λειτουργία και τη μαζικοποίησή τους, να εκφράσει με συνέπεια τις αγωνίες, τα αιτήματα, το δίκιο και τις σύγχρονες ανάγκες τους», πρόσθεσε.

Από το βήμα του συνεδρίου μίλησε για την ακόμα πιο σφοδρή επίθεση που προδιαγράφουν η καπιταλιστική κρίση και η ύφεση που χτυπά την πόρτα μιας σειράς χωρών της Ευρώπης, για τους κινδύνους που συνεπάγεται για τον λαό η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.

Ανατρέχοντας σε σημαντικούς σταθμούς της δράσης των σωματείων το προηγούμενο διάστημα υπογράμμισε πως οι αγώνες αυτοί απέδειξαν ότι «η εργατική τάξη δεν έχει ανάγκη από μεσσίες», ότι η αναμονή για λύσεις από την κυβερνητική εναλλαγή είναι επιζήμια καθώς καλλιεργεί ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική. «Ο,τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι το κέρδισαν με τον αγώνα τους, με την οργάνωση και τη συσπείρωση στα σωματεία τους, με την αλληλεγγύη, σε σύγκρουση με τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις κυβερνήσεις. Αυτή είναι η ευθύνη που ανέλαβαν τα συνδικάτα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μαζί και με άλλα σωματεία και συνδικαλιστές που έχουν άλλες πολιτικές και αγωνιστικές αφετηρίες, όμως βρεθήκαμε μαζί στον δρόμο του αγώνα», υπενθύμισε.

Οσον αφορά τη στάση των συνδικαλιστικών δυνάμεων που βρίσκονται στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου και συγκροτούν το προεδρείο του, ανέδειξε τις ευθύνες των ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, όσες αποχρώσεις κι αν έχουν κι όπως και να βαφτίζονται, για την άσχημη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. «Οι μόνοι που βολεύονται από την κατάσταση αυτή είναι η εργοδοσία και η κυβέρνηση, ενώ οι εργαζόμενοι μένουν ανυπεράσπιστοι», σχολίασε. Οσο για τα διάφορα «αρραβωνιάσματα» και «διαζύγια» συνδικαλιστικών παρατάξεων, επισήμανε ότι δεν αποτυπώνουν θετικές για τους εργαζόμενους διεργασίες αλλά αντιπροσωπεύουν «συμφωνίες ηγεσιών από τα πάνω» και «εκβιασμούς για το μοίρασμα καρεκλών» που δεν πρέπει να δημιουργούν σύγχυση σε κανέναν εργαζόμενο.

«Μπορούμε με την αποφασιστική ενίσχυση της ΔΑΣ να αλλάξει σελίδα το Εργατικό Κέντρο», τόνισε, ώστε να γίνει ουσιαστικό στήριγμα για κάθε εργαζόμενο και σωματείο, πρωταγωνιστής στους αγώνες, οργανωτής της πάλης, σημείο αναφοράς για κάθε πτυχή της ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Στην κατεύθυνση αυτή, επισήμανε πως το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ έχει συγκροτηθεί όχι με παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που αποσκοπούν στο μοίρασμα καρεκλών, αλλά μέσα στην πάλη, στους αγώνες σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ με άλλα σωματεία. «Αυτό είναι το πραγματικά ενωτικό εργατικό ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ», το οποίο απαρτίζεται από συνδικαλιστές που συμφωνούν στην ανάγκη να μπει τέλος στο τέλμα και την ανυποληψία της δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, κατέληξε και απηύθυνε κάλεσμα μαζικής στήριξής του.