Πρόγραμμα Σταθερότητας, αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, δημοσιονομική πειθαρχία και «ξερό ψωμί» για τον λαό έταξε ο Κυρ. Μητσοτάκης, στο ενδεχόμενο μιας επόμενης κυβερνητικής θητείας.

Χαρακτηριστικά, ερωτηθείς για ζητήματα οικονομίας και ακρίβειας παρέπεμψε σε μέτρα διαχείρισης της φτώχειας, όπως το «καλάθι του νοικοκυριού» και το «market pass», που πληρώνει ο λαός από την άλλη τσέπη, και στις αυξήσεις - κοροϊδία στους μισθούς, οι οποίοι μένουν κάτω και από τα προ δεκαετίας επίπεδα, ενώ ροκανίζονται καθημερινά από τον καλπάζοντα πληθωρισμό, για τον οποίο το μόνο που είχε να πει - στη λογική του «Ζήσε Μάη μου» - ήταν ότι «κάποια στιγμή» «θα πέσει» και «οι τιμές θα βαίνουν μειούμενες».

Στο ενδιάμεσο, επικαλούμενος ξανά τα περιλάλητα δημοσιονομικά περιθώρια, έταξε ένα ακόμα «market pass» για το 2ο εξάμηνο του 2023, ως πανάκεια για τον λαό, τον οποίο περίπου κάλεσε να πανηγυρίσει για το ότι με βάση την ΕΛΣΤΑΤ το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό «μειώθηκε» από το 28% στο 26%.

Προετοίμασε δε για τα χειρότερα, τονίζοντας ότι λόγω πανδημίας «τα τελευταία χρόνια είχαμε εξαιρέσεις από τους δημοσιονομικούς κανόνες» (από τις οποίες βέβαια κερδισμένοι ήταν οι επιχειρηματικοί όμιλοι), αλλά με βάση ακριβώς το κοινό τους πρόγραμμα, όπως εκφράζεται π.χ. μέσα από το Μεσοπρόθεσμο, «από εδώ και στο εξής η χώρα είναι υποχρεωμένη να παράγει δημοσιονομικά πλεονάσματα» και «να πετύχει δημοσιονομική συμμόρφωση», με ό,τι νέα αντιλαϊκά μέτρα φέρνει αυτό αμέσως μετά τις εκλογές. Π.χ. έβαλε ξανά στόχο «η Ελλάδα να γίνει πρωταγωνίστρια στην πράσινη μετάβαση», την οποία πληρώνει πανάκριβα ο λαός για να θησαυρίζουν τα μονοπώλια του κλάδου.

Στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, δήλωσε έτοιμος να συζητήσει με την Τουρκία για τις θαλάσσιες ζώνες σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, ενώ για την ασφάλεια παρέπεμψε στις «πανίσχυρες συμμαχίες» με ΗΠΑ, Γαλλία κ.ά., την ώρα που αυτοί ακριβώς οι «σύμμαχοι» και «εταίροι» πιέζουν για «μοιρασιά» στο Αιγαίο και διασφάλιση της ΝΑΤΟικής συνοχής.

Στα ζητήματα «θεσμών και διαφάνειας», και πάνω στο σκάνδαλο των υποκλοπών, για το οποίο έκανε ξανά τον ανήξερο, υπερασπίστηκε τα μέτρα της κυβέρνησής του, ότι τάχα διασφαλίζουν δημοκρατικά δικαιώματα, ενώ στην πράξη επεκτείνουν όλο το απαράδεκτο ευρωενωσιακό θεσμικό πλαίσιο των παρακολουθήσεων και υποκλοπών.

Στην Υγεία, έταξε ξανά προσλήψεις - σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων και αναμορφώσεις δομών με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, με ό,τι δεσμεύσεις συνεπάγεται αυτό, επιταχύνοντας την πολιτική της εμπορευματοποίησης, με όλες τις τραγικές για τον λαό συνέπειες.

Στα της νεολαίας, τέλος, υπερασπίστηκε το «freedom pass», με τα 150 ευρώ της εξαγοράς, παρουσιάζοντάς το ως «συμπληρωματική παροχή» στους νέους, με άγνωστο βέβαια ποια άλλα μέτρα για τους νέους τάχα συμπλήρωσε, την ώρα που και η κυβέρνησή του τους στερεί δικαιώματα.