Να παλαβώσει εντελώς τους βαμβακοπαραγωγούς, βάλθηκε η κυβέρνηση, κάνοντας το μη επιλέξιμο βαμβάκι «αόρατο»... Στην πρεμούρα της η κυβέρνηση να επιδοτήσει μόνο μια παραγωγή 1.146.000 τόνων, όπως άλλωστε είχε προαποφασίσει, προχωράει σε μια ακόμα μεγάλη αυθαιρεσία: Να χαρακτηρίσει ως «μη εισκομισθείσες ποσότητες» 200.000 τόνους βαμβακιού, που εδώ και μήνες παραδόθηκαν στα εκκοκκιστήρια και έχουν, ήδη, εκκοκκιστεί. Ετσι, τα μη επιλέξιμα βαμβάκια χαρακτηρίζονται πλέον «μη εισκομισθέντα» και εκεί που ήταν να χάσουν την επιδότηση, χάνουν τώρα και την εμπορική τιμή! Γιατί, για να χαρακτηριστούν ως «μη εισκομισθέντα», τα εκκοκκιστήρια δεν πρέπει να εκδώσουν τιμολόγια. Κι αυτό προφανώς γίνεται για να αποφευχθούν κάποια «τεχνικά» προβλήματα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή... Τα προβλήματα και η απώλεια εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών είναι φανερό ότι δεν αποφεύγονται και η νέα αυτή αυθαιρεσία επιβάλλει τη συνέχιση και την ένταση του αγώνα των βαμβακοπαραγωγών, ενάντια στην ολέθρια πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η «προκλητική» αυτή απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας μεθοδεύεται να γίνει σύντομα πράξη, αφού έλαβε και την έγκριση του κομματικού και κυβερνητικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ, σε μια «ειδική» πανελλαδική σύσκεψη που έγινε την περασμένη Πέμπτη στην Αθήνα, υπό τον Κ. Λαλιώτη. Το τεχνητό εκβιαστικό δίλημμα που ξανατέθηκε στην προαναφερόμενη ΠΑΣΟΚική σύσκεψη και ξεκίνησε να προπαγανδίζεται στους βαμβακοπαραγωγούς, με σκοπό να συγκαλυφτούν οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης, είναι: Να επιδοτηθεί μια παραγωγή 1.146.000 τόνων και να δοθεί γι' αυτούς μια εξόφληση επιδότησης 50 δραχμές ή να επιδοτηθεί μια παραγωγή 1.349.000 τόνων και να γυρίσουν πίσω όλοι οι βαμβακοπαραγωγοί 60 δραχμές. Πρόκειται σίγουρα για ένα σαθρό και δόλιο ψευτοδίλημμα, που αποσκοπεί στο να εξαναγκάσει τους βαμβακοπαραγωγούς να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο κακά και να αποδεχτούν μια, έτσι κι αλλιώς, χασούρα. Οι βαμβακοπαραγωγοί, όμως, που ούτε το νέο ολέθριο κανονισμό για το βαμβάκι ψήφισαν, ούτε για τα οδυνηρά και αντιαγροτικά εθνικά μέτρα που έλαβε σχετικά η κυβέρνηση ρωτήθηκαν, απαιτούν, δικαίως, να πληρωθεί όλο το παραγόμενο βαμβάκι. Απαιτούν για ολόκληρη την περσινή παραγωγή μια τιμή, που θα είναι τουλάχιστον 300 δραχμές το κιλό, προκειμένου να έχουν εισόδημα επιβίωσης και όχι από 240 δραχμές και κάτω, που μεθοδεύει να τους επιβάλει στην πράξη η κυβέρνηση. Αλλωστε, τιμή 300 δραχμές το κιλό στο βαμβάκι τούς είχε υποσχεθεί και η κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, όμως, επιμένουν σε μια πολιτική εξαπάτησης των βαμβακοπαραγωγών. Επέλεξαν να επιδοτήσουν μια παραγωγή 1.146.700 τόνων, για να φανούν, εκτός των άλλων, και αξιόπιστοι με τις προβλέψεις τους... Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, θα ανακοινωθεί πιθανότατα μια παραγωγή 1.170.000 τόνων, από τους οποίους θα αφαιρεθούν 24.000 περίπου τόνοι, μέσω της επιβολής ποινών (αλάνες, υγρασία, παρατυπίες ΟΣΔΕ κλπ.), για να προκύψει το 1.146.700. Οσο για τις ποσότητες βαμβακιού που θα χαρακτηριστούν τώρα «μη εισκομισθείσες», η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας αποφάσισε για τους βαμβακοπαραγωγούς χωρίς τους βαμβακοπαραγωγούς, ότι «θέλουν» ...τώρα να χαρακτηριστούν οι μη επιλέξιμες ποσότητες βαμβακιού, ως ποσότητες βαμβακιού που οι ίδιοι ζήτησαν από τα εκκοκκιστήρια να τις εκκοκκίσουν για λογαριασμό τους! Κάποια «τζίνια» περί την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας σκέφτηκαν ότι μπορεί να αξιοποιηθεί μια διάταξη του υπάρχοντος κανονισμού για το βαμβάκι που επιτρέπει το «φασόν», δηλαδή τα εκκοκκιστήρια έναντι αμοιβής (τα εκκοκκιστικά έξοδα) μπορούν να εκκοκκίσουν βαμβάκι για λογαριασμό ιδιωτών, το οποίο οι τελευταίοι μπορούν να πουλήσουν στην ελεύθερη αγορά, χωρίς επιδότηση.

Τώρα, πώς θα γίνει αυτό, χωρίς τη συγκατάθεση των βαμβακοπαραγωγών, είναι μάλλον ένα θέμα, που, προφανώς, ουδόλως ενδιαφέρει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας. Οσο για το «μη εισκομισθέν» βαμβάκι, όπως αναφέρεται από παράγοντες περί την ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, αυτό που θα ζητηθεί από τους κατόχους του είναι: Να το πάρουν εκκοκκισμένο σπίτι τους, αν ...θέλουν. Να το αφήσουν στα εκκοκκιστήρια να τιμολογηθεί και να επιδοτηθεί τη νέα εκκοκκιστική περίοδο. Αν το επιθυμούν, οι εκκοκκιστές μπορούν να καταβάλουν την εμπορική τιμή «μαύρα», χωρίς τιμολόγιο. Στα εύλογα ερωτήματα, όπως: Ποιος διασφαλίζει τους βαμβακοπαραγωγούς για το ύψος της εμπορικής τιμής, που θα θελήσουν ενδεχομένως να πληρώσουν οι εκκοκκιστές και πώς θα δικαιολογήσουν οι εκκοκκιστές αυτές τις πληρωμές; Τι θα γίνει αν οι «παθόντες» βαμβακοπαραγωγοί ξαναέχουν φέτος καλή παραγωγή και πάλι τους βγάλουν ξανά μη επιλέξιμα βαμβάκια; Τι θα γίνει με τους παραγωγούς, οι οποίοι αφού θα έχουν περίσσευμα από φέτος θα εξαναγκαστούν να καλλιεργήσουν λιγότερα στρέμματα, αλλά για την επόμενη χρονιά θα έχουν δικαίωμα να καλλιεργήσουν τα λιγότερα στρέμματα, που καλλιέργησαν φέτος; Δεν έχει δοθεί μέχρι τώρα καμία επίσημη πειστική απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι θα αρχίσει το «ψηστήρι» στους βαμβακοπαραγωγούς που έχουν πλέον «μη εισκομισθείσες ποσότητες», ότι για το συμφέρον τους πρέπει να μη ζητήσουν φέτος τιμολόγια και να πάρουν στη «ζούλα» την όποια εμπορική τιμή ή να περιμένουν να πληρωθούν του χρόνου εμπορική τιμή και επιδότηση μαζί, γιατί, διαφορετικά, θα γυρίσουν 60 φράγκα πίσω. Ομως, είναι σοβαρά πράγματα αυτά;

Πέρα από όλα τούτα, αξίζει να σημειωθεί πως όσες ποσότητες δικαιώθηκαν, τελικά, μέσω των ενστάσεων - υπολογίζονται γύρω στους 70.000 τόνους - η τιμολόγησή τους θα αρχίσει μέσα στις επόμενες βδομάδες, αλλά η προκαταβολή της επιδότησης θα δοθεί μαζί με την εξόφληση, από τα μέσα Ιουλίου και μετά. Δηλαδή, θα πληρωθούν μετά από πέντε έως 10 μήνες καθυστέρηση, ανάλογα με το πότε παρέδωσαν το βαμβάκι τους, ενώ θα έπρεπε να έχουν πάρει τα χρήματά τους ένα μήνα μετά την παράδοσή του στα εκκοκκιστήρια. Επ' αυτού έχει να πει τίποτα η κυβέρνηση;

Το μείζον θέμα, βέβαια, είναι η ανατροπή του υπάρχοντος καταστροφικού κανονισμού για το βαμβάκι και η κατάργηση των ποσοστώσεων και των προστίμων συνυπευθυνότητας και, γενικότερα, η ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής. Γιατί και για φέτος οι βαμβακοπαραγωγοί θα αντιμετωπίσουν τα ίδια προβλήματα: Νέα διοικητικά μέτρα περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας, νέα ηρτημένη παραγωγή 288 κιλά πανελλαδικώς, ατομικό πλαφόν παραγωγής, μη επιλέξιμα βαμβάκια και ό,τι άλλο γεύτηκαν από το ξεκίνημα της περσινής καλλιέργειας μέχρι τώρα. Και απαιτείται αγωνιστική επαγρύπνηση και συνέχιση του αγώνα, γιατί, εκτός των άλλων, στα επιτελεία των Βρυξελλών επεξεργάζονται νέα, ακόμα πιο ολέθρια σενάρια.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, σχεδιάζονται νέες προτάσεις για την εκ νέου αναθεώρηση του κοινοτικού καθεστώτος στο βαμβάκι με την ψήφιση ενός ακόμα πιο καταστροφικού κανονισμού. Προτάσεις, που, όπως ακούγεται, έχουν να κάνουν με την επιβολή συντελεστή συνυπευθυνότητας 80% για κάθε μονάδα υπέρβασης πάνω από τους 782.000 τόνους, που είναι το εθνικό πλαφόν ή με την καθιέρωση μιας «πενιχρής» στρεμματικής ενίσχυσης σε ένα επίσης πενιχρό εθνικό στρεμματικό πλαφόν, πράγμα, άλλωστε, που εξυπηρετεί και τη δημοσιονομική πειθαρχία της «γραμμής Βερολίνου» («Ατζέντα 2000») και τις αντιαγροτικές εντολές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Το τελευταίο αποκτά πολλές πιθανότητες να γίνει πράξη λίαν συντόμως, καθώς η Γερμανία προτείνει να μπει και το βαμβάκι στην ενδιάμεση αναθεώρηση της «Ατζέντας 2000» το 2003, στα πλαίσια ενός γενικευμένου συστήματος στρεμματικών ενισχύσεων. Με την πρόταση της Γερμανίας συμβαδίζει, ήδη, και η Αγγλία. Και το όλο θέμα συζητήθηκε στο τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, όσο και στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.

Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι μπροστά σ' αυτές τις νέες εξελίξεις στελέχη της κυβέρνησης και της ΝΔ συζήτησαν ήδη το θέμα μεταξύ τους σε συσκέψεις στο υπουργείο Γεωργίας, με διατυπώσεις σαν και αυτή: Προς θεού να μη ζητήσουμε από την ΕΕ αναθεώρηση του υπάρχοντος κανονισμού για το βαμβάκι. Γιατί, όπως επίσης λέχθηκε, ο κανονισμός που υπάρχει είναι πολύ καλός, μπροστά σε ό,τι θα προτείνει η Κομισιόν. Τόσο καλά, δηλαδή... Αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι: Θα ανεχτούν οι βαμβακοπαραγωγοί τη δουλική προς την ΕΕ «πρασινογάλαζη» κοροϊδία; Κι, ακόμα, θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια μπροστά σε ό,τι συντελείται σε βάρος τους και θα «χάψουν» ό,τι τους λένε οι «πρασινογάλαζοι» καλοθελητές, ή θα αγωνιστούν ενωτικά, αγωνιστικά και πεισματικά ενάντια σ' αυτήν την υποκριτική και καθόλα αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που στηρίζουν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και οι δορυφόροι τους;