Τα «Φυσιολογικά ευρήματα» εικάζουμε ότι πρόκειται για το πρώτο βιβλίο του Θεοφάνης Τάσης, αφού δεν έχουμε καμία ένδειξη προγενέστερης δουλιάς του.

Στη συλλογή, χωρισμένη σε πέντε μέρη, η ποιητική παλέτα δεν αλλάζει ούτε χρωματική, ούτε θεματική, ούτε και τεχνική. Αφαιρετικός, ο Θ. Τ. χειρίζεται τη γλώσσα με φειδώ και σεβασμό στον ποιητικό λόγο. Απλός, κατανοητός, με λυρικές εξάρσεις, χαράζει έντονα και πειστικά τη διαδρομή του μέσα από αλήθειες και καθημερινότητες. «Κοίταξε από το παράθυρο/ το καράβι που ήταν ζωγραφισμένο/ στον τοίχο της πολυκατοικίας/ είχε σαλπάρει».

Ο αναγνώστης παρακολουθεί τα βήματα του Θ. Τ. «Ούτε απόψε νυστάζω: αφουγκράζομαι το βαθύ βουητό της πόλης/ μια υπόκωφη υπενθύμιση μιας ανεξερεύνητης απεραντοσύνης».

Στο τελευταίο μέρος με υπότιτλο «Υστερόγραφο», κινείται στο κέντρο της επικαιρότητας που βιώνουμε όλοι: «Κρατηθήκαμε χέρι χέρι στις μεγάλες λεωφόρους/ κοιμηθήκαμε στην άσφαλτο με ελικόπτερα να περιπολούν πάνω μας/ περπατήσαμε χιλιόμετρα πολλά με φορά αντίθετη/ των δεικτών του αίματος/ μοιραστήκαμε το ψωμί, το νερό,τις λέξεις...» (Γένοβα 21 Ιούλη 2001). (Εκδόσεις «Κέδρος»).

Ο Αγης Μπράτσος πρωτοεμφανίστηκε στην ποίηση το 1955 με τη συλλογή «PRIMA VISTA». Ακολούθησε η «ΖΩΗΡΗ ΘΕΑ» (1998). Ερωτικός με λυρικούς στίχους στη συλλογή του «Σαν μουσική» τραγουδάει την αγάπη και τον έρωτα, μέσα από μια ποιητική «μουσική». Αφαιρετικός, χτίζει τη ραχοκοκαλιά της ποίησής του με λόγο σφιχτό, δίνοντας έμφαση στο συναίσθημα και στις διεργασίες της ψυχικής του δόνησης.

«Περιεργάζονται με δέος επιθυμίες./ Ενδέχεται να εκραγούν ανά πάσα στιγμή».

Βαθιά ανθρώπινος, αληθινός, στέρεος διεισδύει στα μυστικά της ζωής, προσπαθώντας να ερμηνεύσει τις εναλλαγές και τις αντιφάσεις.

«Αφόρητο να θυμάσαι./ Στα κενά βρίσκουν έδαφος οι μνήμες/ και στήνουν πλούσια σκηνικά για πτωχές συνειδήσεις» (Εκδόσεις «Κέδρος»).