Η ιδιωτικοποίηση του συγκεκριμένου τομέα γίνεται σ' ένα τριτοβάθμιο νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύονται εκατοντάδες ασθενείς και γίνονται καθημερινά δεκάδες χειρουργεία, εξετάσεις σε πάνω από 200 ασθενείς σε κάθε εφημερία, και αφού η κυβέρνηση άφησε τα πράγματα να οδηγηθούν σε αδιέξοδο με τις ελλείψεις προσωπικού. Ετσι, δεν υπάρχει γιατρός να γνωματεύσει μια αξονική τομογραφία, καθιστώντας επισφαλή τη λειτουργία όλου του νοσοκομείου, οπότε η κυβέρνηση έβαλε σε εφαρμογή τον σχεδιασμό για το «νέο ΕΣΥ» της ακόμα πιο γενικευμένης επιχειρηματικής δράσης.

Αντί δηλαδή να προκηρύξει ταυτόχρονα τουλάχιστον 5 θέσεις γιατρών ακτινοδιαγνωστών (ακτινολόγων) σε βαθμό Επιμελητή Α΄, επέλεξε να προκηρύξει διαγωνισμό για την ανάθεση σε ιδιώτη των υπηρεσιών διάγνωσης αξονικών και μαγνητικών τομογραφιών.

Είναι ακόμα μια «λύση» τάχα έκτακτης κατάστασης, μετά τα χειρουργεία επί πληρωμή, η οποία αποτελεί υλοποίηση της στρατηγικής εμπορευματοποίησης - ιδιωτικοποίησης της Υγείας, που περιλαμβάνει και λουκέτα στα νοσοκομεία και σε κλινικές. Ετσι οι ασθενείς γίνονται «πελάτες» ενώ διευρύνεται το πεδίο για τις μπίζνες των ιδιωτών και ακρωτηριάζονται οι λαϊκές ανάγκες, όπως αυτές καθορίζονται από τις δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας και της παραγωγικότητας.

Κι όσο ενισχύεται ο χαρακτήρας των δημόσιων νοσοκομείων ως «αυτοτελών μονάδων Υγείας», τόσο ασθενείς και εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με τη διάλυση των δημόσιων υγειονομικών μονάδων, τις αυξημένες πληρωμές ακόμα και για τα στοιχειώδη, τις απάνθρωπες εργασιακές συνθήκες.

Παρ' όλα αυτά ο υπουργός Υγείας, Μ. Χρυσοχοΐδης, βλέπει «κάποια προβλήματα σε 4 - 5 περιοχές της χώρας και τα νησιά μας», ισχυρίζεται ότι «υπάρχει έλλειψη εργατικών χεριών στον τομέα της Υγείας σε όλη την Ευρώπη» και οι 40.000 οργανικές κενές θέσεις «δεν καλύπτονται με προκηρύξεις (...) τις καλύπτουμε συνεχώς με γιατρούς που μετακινούμε». Αποσιωπώντας τον σχεδιασμό του «νέου ΕΣΥ», πλήρως εναρμονισμένου με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που προβλέπει διεύρυνση των «ελαστικών» εργασιακών σχέσεων, δηλαδή της δουλειάς με όρους ομηρίας, χωρίς δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς, την κοστολόγηση κάθε ιατρικής και μη πράξης στο σύστημα Υγείας, την επιδείνωση της υγείας του λαού.

Αντίστοιχα «δωράκια» σε ιδιώτες για να αναπτύξουν τις μπίζνες τους «τρέχουν» σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία. Σε ένα ακόμα παράδειγμα, η διοίκηση του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου παραδίδει τη σίτιση για δύο χρόνια σε ιδιωτική εταιρεία.

Οπως καταγγέλλει η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων» του νοσοκομείου, «μια τέτοια εξέλιξη θα ιδιωτικοποιήσει περαιτέρω υπηρεσίες του νοσοκομείου και θα σημάνει την de facto απόλυση των συμβασιούχων συναδέλφων (σχεδόν 20 εργαζόμενοι), αφού η εταιρεία αναλαμβάνει την παραγωγή και τη διανομή των γευμάτων, που αφορούν νοσηλευόμενους και προσωπικό.

Μάλιστα, η απόφαση αυτή αιτιολογείται βάσει του "μειωμένου προσωπικού" (ποιος το μείωσε άραγε;), της "πιθανής παραίτησης συμβασιούχων" (ποιοι παραιτούνται και πότε;) και του κόστους προμηθειών, Ενέργειας, μισθοδοσίας και ανακαίνισης υποδομών και χώρων. Μάλιστα η απόφαση κάνει λόγο για "κίνδυνο ατυχήματος" και "κίνδυνο για την ασφάλεια και υγιεινή των τροφίμων" (υπάρχει ακόμα αυτός ο κίνδυνος;).

Τελικά, όπως και με την υπηρεσία φύλαξης, όλα μπαίνουν στο ζύγι του κόστους για εργαζόμενους και ασθενείς, αλλά το όφελος μόνο για τις εταιρείες, αφού η προϋπολογιζόμενη δαπάνη για τον ανάδοχο ανέρχεται στα 1.894.000 ευρώ, ενώ η εκτιμώμενη δαπάνη για το νοσοκομείο το 2023 ανέρχεται σε 1.714.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένης τυχόν ανακαίνισης των χώρων (150.000+150.000 ευρώ), που βέβαια δεν αποτελεί ετήσια δαπάνη, αλλά προϋπολογίζεται ως τέτοια! Διαφορά 180.000 ευρώ».

Η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων» απαιτεί να ακυρωθούν η απαράδεκτη αυτή απόφαση και ο διαγωνισμός, να προχωρήσει η απαραίτητη ανακαίνιση με ευθύνη του νοσοκομείου και του υπουργείου, με ασφαλείς χώρους και υποδομές, μόνιμο προσωπικό στη σίτιση, αλλά και να εξασφαλίζεται γεύμα για όλο το προσωπικό που είναι σε βάρδια.