INTIME NEWS

Συγκεκριμένα, αφού πρώτα έσπευσε να δηλώσει συμμετοχή στην - υπό τους Αμερικανούς - επιχείρηση «Prosperity Guardian», τώρα διεκδικεί να αναλάβει τη διοίκηση της αντίστοιχης ευρωενωσιακής επιχείρησης, «Aspides».

Το στήσιμο μιας ευρωενωσιακής «Task Force» και η αποστολή της στην Ερυθρά συζητήθηκαν καταρχάς στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ την προηγούμενη βδομάδα, στις Βρυξέλλες, ενώ αναλύθηκαν και χτες στην άτυπη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ (παρουσία και στελεχών του ΝΑΤΟ).

Οπως δήλωσε κατόπιν ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Ζ. Μπορέλ, θα είναι ναυτική επιχείρηση, δίχως ανάπτυξη στην παρούσα φάση δυνάμεων στη στεριά, στόχος τους δε είναι να ανακοινωθεί η έναρξή της στις 19/2, οπότε και συνέρχεται το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ. Στις Βρυξέλλες λεγόταν χτες ότι αποφασισμένα να στείλουν πλοία στην περιοχή εμφανίζονται ήδη από 5 ως 7 κράτη - μέλη.

Η συνεισφορά της ελληνικής κυβέρνησης; Ο υπουργός Ν. Δένδιας κατέθεσε πρότασή της να αναλάβει η Ελλάδα τη διοίκηση της ευρωενωσιακής επιχείρησης, το δε στρατηγείο της ΕΕ στη Λάρισα να είναι το στρατηγείο της. «Η προσφορά μας έγινε θετικά δεκτή», διέχεε κατόπιν. Οι συζητήσεις, πάντως, για το πόσα πλοία, με τι δυνατότητες, ποια ηγέτιδα δύναμη και ποιο αρχηγείο, συνεχίζονται σε επίπεδο Coreper (Επιτροπή Μόνιμων Αντιπροσώπων), κι ενώ την ηγεσία διεκδικούν επίσης Γαλλία και Ιταλία. Χτες, κυκλοφόρησε ήδη σενάριο ότι στο πλαίσιο των ανταγωνισμών τους για τους ρόλους, η διοίκηση της επιχείρησης θα σπάσει σε τρία επίπεδα (το στρατηγικό, με Αυστριακό διοικητή, το επιχειρησιακό «εν πλω» με Γάλλο και το τακτικό με ελληνική διοίκηση στη Λάρισα).

Σε κάθε περίπτωση μιλούν για το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU - OHQ) με έδρα την 1η Στρατιά στη Λάρισα, ένα από τα πέντε Στρατηγεία της ΕΕ (τα άλλα εδρεύουν σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία). Τη δε επιχειρησιακή του αξία απέδειξε τα προηγούμενα χρόνια, όταν οι ελληνικές κυβερνήσεις στήριξαν την επέμβαση της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, με πρόσχημα τις εμφύλιες συρράξεις που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές υποδαύλισαν. Συγκεκριμένα, η αποστολή εκεί της δύναμης «EUFOR RCA» είχε καθοδήγηση από τη Λάρισα, επιτελάρχης του στρατηγείου ήταν Ελληνας ταξίαρχος, ενώ παραχώρησαν και τον Κινητό Επικοινωνιακό Κόμβο του στρατηγείου, προκειμένου να εξασφαλίζονται οι επικοινωνίες ανάμεσα στο στρατηγείο και το πεδίο επιχειρήσεων στην Αφρική.

Για δε την ανάπτυξη της «Aspides», η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να έχει ως μοντέλο την ευρωπαϊκή αποστολή «Θαλάσσια Επίγνωσης στα Στενά του Ορμούζ» (EMASOH) / Agenor»), που ήδη από το 2020 επιχειρεί στην περιοχή με σκοπό «να διασφαλίσει ένα ασφαλές περιβάλλον ναυσιπλοΐας» στα Στενά του Ορμούζ. Μετέχουν Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Πορτογαλία και - εκτός ΕΕ - Νορβηγία. Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού είναι αποσπασμένος στο επιτελείο της αποστολής, στη γαλλική ναυτική βάση στο Αμπου Ντάμπι. Μάλιστα, το 2021 η κυβέρνηση έστειλε τη φρεγάτα «ΥΔΡΑ» στο Αμπου Ντάμπι, όπου και εκτέλεσε συνεκπαιδεύσεις με πλοία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και των ΗΠΑ, ενώ συμμετείχε - για πρώτη φορά - σε ρόλο υποστήριξης («associated support») στην αποστολή.

Ταυτόχρονα, «τρέχουν» συνεννοήσεις με τους Αμερικανούς για τη συμμετοχή και στην «Prosperity Guardian». Ανώτατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού μετέβη, άλλωστε, στην αμερικανική ναυτική βάση στη Μανάνα του Μπαχρέιν (έδρα του US Naval Forces Central Command και του 5ου Στόλου των ΗΠΑ), για συνεννοήσεις σχετικά με τις λεπτομέρειες της ελληνικής συμμετοχής. Π.χ. αν θα παρέχει συνοδεία σε εμπορικά πλοία που από τη Μεσόγειο διασχίζουν το Σουέζ. Αν θα αναπτυχθεί νοτιότερα ακόμα, στην Ερυθρά. Αν η φρεγάτα θα ενταχθεί σε ομάδα συνοδείας αεροπλανοφόρου κ.λπ.

Οπως λένε διπλωματικές πηγές, πιθανόν να έχουμε δύο χωριστές αποστολές στην ίδια περιοχή, η καθεμία με τη δική της «εντολή» («mandate») αλλά «σε συντονισμό μεταξύ τους». Σε κάθε περίπτωση, τονίζουν οι ίδιες πηγές, ελληνική «συνεισφορά» θα αφορά «και τους δύο πυλώνες» με πρόσχημα της ελληνικής κυβέρνησης την «προστασία της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας», όπως επιχειρούν να παρουσιάσουν την ελληνική εμπλοκή στην υπόθεση ανάπτυξης δυνάμεων του ευρωατλαντικού άξονα στη ζώνη του Ινδο-Ειρηνικού έναντι ανταγωνιστών του.

Σε κάθε περίπτωση, και με όποιο «καπέλο», αμερικανοΝΑΤΟικό ή ευρωενωσιακό, γίνει η αποστολή, ετοιμάζουν δύο πλοία, «ΥΔΡΑ» και «ΨΑΡΑ». Αλλωστε, καθώς όπως λέγεται η ανάπτυξη θα είναι εξάμηνη και τα πλοία είναι γερασμένα και ταλαιπωρημένα, δοκιμάζουν και τα δύο ώστε στο τρίμηνο το ένα να αντικαταστήσει το άλλο. Στη χτεσινή σύνοδο έγινε συζήτηση και για την ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία (βλέπε και σχετικό θέμα στα «Διεθνή»).

Τέλος, οι υπουργοί Αμυνας «αντάλλαξαν απόψεις» για την ενεργοποίηση της Ικανότητας Ταχείας Ανάπτυξης της ΕΕ (EU Rapid Deployment Capacity - EU RDC).

Θυμίζουμε ότι η Στρατηγική Πυξίδα της ΕΕ (εγκρίθηκε το 2022, κείμενο - πολεμικό δόγμα της ΕΕ, αντίστοιχο της «Στρατηγικής Αντίληψης» του ΝΑΤΟ) προβλέπει τη «δημιουργία» μόνιμης στρατιωτικής δύναμης, ανά πάσα στιγμή διαθέσιμης, επιτρέποντας στην ΕΕ να στείλει έως και 5.000 στρατιώτες σε «μη ανεκτικά (non-permissive) περιβάλλοντα για διαφορετικούς τύπους κρίσεων».

Εχει μπει στόχος η EU RDC να βρίσκεται σε πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα το αργότερο έως το 2025. Θα συντονίζεται κατά περίπτωση από τα 5 Στρατηγεία της ΕΕ, ένα από τα οποία και το προαναφερόμενο Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU - OHQ).