Αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τη δράση τους, ενώνοντας τη φωνή τους με τους εργαζόμενους και ωφελούμενους των εγκεκριμένων «στεγνών» προγραμμάτων, είναι και οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης, με το Σωματείο τους να οργανώνει τον αγώνα ενάντια στην κατάργηση των φορέων πρόληψης. Πιο συγκεκριμένα, ζητούν να μην καταργηθούν το άρθρο 60 του ν. 4139/2013 και το άρθρο 61 του ν. 3459/2006, όπως σχεδιάζεται με το άρθρο 46 του υπάρχοντος προσχεδίου νόμου, καθώς με τα άρθρα αυτά: Προβλέπεται η αναγνώρισή τους ως εγκεκριμένων φορέων πρόληψης (άρθρο 60), επομένως και η πάγια και τακτική χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης από το κράτος, μέσω των δύο ονομασμένων πηγών (υπουργεία Υγείας και Εσωτερικών), προγραμματικές συμβάσεις οι οποίες ανανεώνονται, και κάποιες ρήτρες που δυσκολεύουν το κλείσιμο των Κέντρων Πρόληψης (άρθρο 61).

Διεκδικούν μεταξύ άλλων να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο, να διαφυλαχθεί η ψυχοκοινωνική φιλοσοφία της Πρόληψης, της Θεραπείας και Κοινωνικής Επανένταξης. Να διαφυλαχθούν η αντίστοιχη φιλοσοφία και οι πρακτικές που εμπεριέχουν τα διαφορετικά θεραπευτικά προγράμματα.

Να μην τεθούν σε κίνδυνο οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης και συνολικά, οι οποίοι με την άνω των 30 ετών εμπειρία τους και τις επιστημονικές τους παρεμβάσεις έχουν συμβάλει στο να είναι η Ελλάδα μία από τις πρώτες χώρες πανευρωπαϊκά στη μείωση της εξάρτησης σε νέες ηλικίες.

Να στελεχωθούν άμεσα οι 130 κενές θέσεις προσωπικού, να υπάρξει πλήρης, επαρκή και αποκλειστική χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Να δημιουργηθούν Κέντρα Πρόληψης σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν: Ανατολική - Δυτική Αττική, Πειραιάς και άλλοι δήμοι στο Λεκανοπεδίο, Λασίθι κ.λπ.

Τέλος, απαιτούν τη δημιουργία ενιαίου φορέα Κέντρων Πρόληψης, δημόσιου χαρακτήρα, που θα εξασφαλίζει ενιαίο θεσμικό πλαίσιο για τα Κέντρα Πρόληψης, στη βάση των αποφάσεων του Σωματείου, και στελέχωσή τους με επαρκές, μόνιμο, πιστοποιημένο προσωπικό, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.