Από το πρόσφατο μεγάλο συλλαλητήριο στη Νάουσα

Στην περιοχή υπήρχαν πολλά εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν και τότε άρχισαν να κλείνουν. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα εργοστάσια του «μεγάλου ευεργέτη» Λαναρά, ο οποίος, εκμεταλλευόμενος το τότε νομοθετικό πλαίσιο αλλά και τη στήριξη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, απέλυσε εκατοντάδες εργαζόμενους, οδηγώντας την περιοχή σε μαρασμό. Ταυτόχρονα, η εταιρεία του «ευεργέτη» μετέφερε τα κεφάλαιά της σε γειτονικές χώρες, όπου συνέχισε την παραγωγή, γιατί εκεί ήταν πιο «ανταγωνιστική» και πιο κερδοφόρα η επένδυσή του.

Τα τελευταία χρόνια λειτουργεί μόνο ένα νηματουργείο, αυτό του ομίλου «Βαρβαρέσος», το οποίο απασχολούσε έως και πάνω από 250 εργαζόμενους στην παραγωγή:

• Με εργαζόμενους υψηλά εξειδικευμένους, έμπειρους τεχνίτες, που δημιουργούν προϊόντα υψηλής ποιότητας.
• Με προϊόντα τα οποία «χρυσοπουλιούνταν» από την εταιρεία, κυρίως στο εξωτερικό, και προφανώς απέφεραν τεράστια κέρδη στην επιχείρηση. Κέρδη που όμως ποτέ δεν είδαν οι εργαζόμενοι να φτάνουν στις τσέπες τους, στον μισθό τους.
• Μια εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, που οι κυβερνήσεις από τη δεκαετία του 2000 μέχρι σήμερα την επιδότησαν με εκατομμύρια ευρώ, μέσω διαφόρων προγραμμάτων, είτε κρατικών είτε της ΕΕ, και ταυτόχρονα έπαιζαν και διαμεσολαβητικό ρόλο ώστε να συνάπτει δάνεια εκατομμυρίων με τις τράπεζες.
• Μια εταιρεία που, όπως κάθε «τίμιος καπιταλιστής», τα κέρδη αλλά και τα υπόλοιπα κεφάλαια από επιδοτήσεις και δάνεια αντί να τα δίνει στους πραγματικούς παραγωγούς αυτού του πλούτου, τους εργάτες, τα «επένδυε» σε πιο κερδοφόρους κλάδους. Κλάδους της «πράσινης οικονομίας», όπως τα φωτοβολταϊκά, που αποφέρουν στη «Varvaressos S.A.» εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο, ή στη «βαριά βιομηχανία» πλέον της Ελλάδας, τον Τουρισμό, με τη δημιουργία «executive - VIP» καταλυμάτων στη Χαλκιδική.

Την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία, η εταιρεία με διάφορες αφορμές μείωνε την παραγωγή και απέλυε εργαζόμενους, μείωνε τους μισθούς. Οταν μάλιστα το 2014 προχώρησε σε μείωση 16% στους μισθούς, αμέσως μετά επισκέφτηκε το εργοστάσιο ο Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αντί να πει καμιά κουβέντα για τις μειώσεις μισθών είδε «ακόμα έναν καλό εργοδότη». Αλλά αυτός ο «καλός» ο εργοδότης συνέχισε την «ευεργεσία» του, και από το 2017 μέχρι σήμερα δεν πληρώνει τους εργαζόμενους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, δίνοντάς τους στην καλύτερη περίπτωση «έναντι», το οποίο δεν φτάνει ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες ενός ανθρώπου. Πάντα βέβαια με τις πλάτες της κυβέρνησης και με άξιο συμπαραστάτη τον τότε υπουργό Εργασίας Α. Γεωργιάδη, ο οποίος αντί να λύσει τα προβλήματα των εργαζομένων χαιρόταν που «έκανε το καθήκον του», για να συνεχίσει στην ίδια ρότα η εργοδοσία.

Και από το παράδειγμα του «Βαρβαρέσου» αποδεικνύεται ότι τα εργοστάσια τα κλείνει το κυνήγι του μέγιστου κέρδους.

Αυτό συμβαίνει τόσα χρόνια και στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας και αυτό το πληρώνουν τώρα και οι εργαζόμενοι του «Βαρβαρέσου».

Ολα αυτά όμως δεν συμβαίνουν ούτε τυχαία, ούτε επειδή είναι τέτοια «η μοίρα μας».

Κάποιοι κατηγορούσαν το Κόμμα μας ότι καταστροφολογούσε τη μακρινή δεκαετία του 1990. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που ψηφίστηκε το 1992 από όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Συνασπισμό), περιλάμβανε «τέσσερις ελευθερίες»: Κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργαζομένων.

Δεν άργησαν όμως να αποκαλύψουν το καταστροφικό τους πρόσωπο στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας.

Το 1998 η ΕΕ προτείνει την πλήρη απελευθέρωση των εισαγωγών από τρίτες χώρες, σε 24 κατηγορίες κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης, σταδιακά μέχρι το 2005. Τότε προβλέφθηκε μείωση κατά 50% του κλάδου μέχρι το 2000.

Στην Ελλάδα είχαμε συνολική απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας την περίοδο 1990 - 1996, τη στιγμή που η κλωστοϋφαντουργία κάλυπτε το 25% της βιομηχανικής παραγωγής. Στη Νάουσα αυτό εκφράστηκε με απώλεια 3.500 θέσεων εργασίας από το 1998 έως το 2008, εκτινάσσοντας την ανεργία στην πόλη σε ποσοστό πάνω από 50%, και οδηγώντας τον δήμο των 35.000 κατοίκων το 1991 να μετράει 29.000 το 2021 και την πόλη να μαραζώνει.

Δεν ήταν όμως ίδια η κατάσταση για τους βιομηχάνους, γιατί την ίδια ώρα αυτοί μπορούσαν να προχωρήσουν - όπως και το έκαναν - σε μεταφορά βιομηχανικών μονάδων σε χώρες με χαμηλό εργατικό κόστος, με σκανδαλώδη επιδοτούμενα δάνεια.

Οι υποσχέσεις για «χρυσά κουτάλια», για «μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές», τελικά ήταν μόνο για τους «ευεργέτες» βιομηχάνους της πόλης και αποδείχθηκαν κάλπικες για τους εργαζόμενους και τον λαό της Νάουσας. Και σ' αυτήν την κατάσταση έχουν ευθύνη όλα τα κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ.

Οι εργαζόμενοι του «Βαρβαρέσου», συσπειρωμένοι στο επιχειρησιακό τους Σωματείο, με τη στήριξη του Εργατικού Κέντρου Ημαθίας, όλα αυτά τα χρόνια δεν σταμάτησαν να κινητοποιούνται και να αγωνίζονται για τα αυτονόητα. Είναι σε έναν διαρκή αγώνα μια δεκαετία τώρα απέναντι σε μια εργοδοσία που έχει συμπαραστάτη κάθε κόμμα που κυβέρνησε (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και τις διασπάσεις του), σε ένα κράτος που ακόμα κι όταν οι εργαζόμενοι δικαιώνονται από τους δικούς του νόμους αυτοί δεν εφαρμόζονται ποτέ, ενώ τα αντανακλαστικά του όταν πρόκειται να καταστείλει τον αγώνα των εργατών είναι ταχύτατα.

Αυτές τις μέρες οργανώνουν τον αγώνα τους. Καθημερινά βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, από την Επιθεώρηση Εργασίας έως τη διαμαρτυρία τους στην εμφάνιση του πρωθυπουργού στην περιοχή και, φυσικά, το μεγάλο συλλαλητήριο του προηγούμενου Σαββάτου στη Νάουσα. Οπλο τους το Σωματείο και οι συλλογικές διαδικασίες τους. Οπλο τους επίσης η αλληλεγγύη από δεκάδες σωματεία, Εργατικά Κέντρα και φορείς από όλη τη χώρα. Και θα συνεχίσουν μέχρι να δικαιωθούν. Γνωρίζει πλέον και ο κάθε δύσπιστος ότι με τον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα μπορούν να υπάρξουν κατακτήσεις. Αυτό είναι που φοβούνται εργοδοσία και κυβέρνηση, γι' αυτό και έχουν βγάλει «το καρότο και το μαστίγιο», τα διάφορα παπαγαλάκια να δυσφημούν τον αγώνα και να σπέρνουν απογοήτευση και αυταπάτες.

Ομως είναι ήδη νικητές, γιατί συνεχίζουν τον δίκαιο αγώνα τους, έχουν δίκαια αιτήματα, έχουν τη στήριξη ολόκληρης της πόλης της Νάουσας, όλου του νομού, και διεκδικούν:

• Με ευθύνη της κυβέρνησης και της εργοδοσίας να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ από τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις.
• Να δοθεί άμεσα επίδομα 4.000 ευρώ σε όλους τους απολυμένους από τη ΔΥΠΑ.
• Να μην πλειστηριαστεί σπίτι απλήρωτου - απολυμένου, να μην κοπεί ρεύμα - νερό.
• Να παγώσουν οι λογαριασμοί σε ρεύμα - νερό, καθώς και δάνεια, δημοτικά τέλη κ.ά.
• Να προστατευτούν οι άνεργοι. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογιστεί ως συντάξιμος χρόνος.

Εχουν αποκτήσει πείρα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν περιμένουν κανέναν σωτήρα να έρθει να τους «βολέψει», ακόμα κι αυτοί που το πίστεψαν αυτό κάποια στιγμή - τους διέψευσαν όλα τα κόμματα που έχουν βάλει το χεράκι τους για να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση. Γνωρίζουν όμως ότι το ΚΚΕ δεν έλειψε ποτέ από το πλευρό τους. Οτι οι κομμουνιστές μέσα και έξω από το εργοστάσιο πρωτοστατούν ώστε να οργανώνονται ο αγώνας, οι διεκδικήσεις και η αλληλεγγύη. Το ΚΚΕ δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του απέναντι στην εργοδοσία και στις κυβερνήσεις, γιατί πολύ απλά είναι με τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας»: Το δίκιο των εργατών.

Είναι κρίσιμο και σε αυτές τις ευρωεκλογές να ενισχύσουν τη μοναδική αξιόμαχη, αγωνιστική δύναμη, που καθημερινά συμβάλλει ώστε να δυναμώσει η αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, η αμφισβήτηση της κυρίαρχης αστικής πολιτικής, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ανατρεπτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.

Πρόταση εξουσίας για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη της περιοχής, που προϋποθέτει το ξερίζωμα του καπιταλιστικού κέρδους και συμβαδίζει με την ανάπτυξη του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

Ας σκεφτούμε, αν δεν ήταν το ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή προειδοποίησε για τον χαρακτήρα της ΕΕ και αποκάλυψε το αντεργατικό - αντιλαϊκό της πρόσωπο τη στιγμή που οι άλλες πολιτικές δυνάμεις έταζαν λαγούς με πετραχήλια, σε πόσο χειρότερη κατάσταση θα ήμασταν σήμερα.

Οι εργάτες του «Βαρβαρέσου» μαζί με τον λαό της Νάουσας έχουν πλέον πείρα να απαντήσουν στο δίλημμα που τίθεται σε αυτές τις ευρωεκλογές:

Θα ενισχύσουν τα κόμματα αυτά που έχουν ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση, είτε γιατί κυβέρνησαν (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, οι υπουργοί του που πήγαν στη Νέα Αριστερά και η Ζωή Κωνσταντοπούλου) είτε γιατί ήταν εξαφανισμένοι (Βελόπουλος, «Νίκη» κ.ά.); 'Η θα στείλουν μήνυμα μαχητικής αισιοδοξίας στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, με ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ;

Η απάντηση έχει δοθεί. ΚΚΕ δυνατό, γιατί αυτή είναι η δύναμη του κάθε εργάτη, αγρότη, επαγγελματία, στην πάλη για μια καλύτερη ζωή.