Με ξεκάθαρο στόχο τη δημιουργία μιας δεξαμενής τίτλων σπουδών με αμέτρητες κατηγορίες και διαβαθμίσεις, μιας δεξαμενής απασχολήσιμων προσοντούχων από την οποία θα γίνεται η διαλογή φθηνού ευέλικτου απασχολήσιμου επιστημονικού προσωπικού από τους εργοδότες, ψηφίστηκε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής η κύρωση της Σύμβασης της Λισαβόνας.

Την αντίθεση του ΚΚΕ στο νομοσχέδιο για τη Σύμβαση της Λισαβόνας εξέφρασε ο εισηγητής του Κόμματος Γιάννης Δελής, σημειώνοντας ότι η συγκεκριμένη σύμβαση λύνει μία εκκρεμότητα των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στη Διαδικασία της Μπολόνια για την περιβόητη διευκόλυνση της κινητικότητας προσωπικού. Αποτελεί βασικό πυλώνα του Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης της ΕΕ, που υπηρετήθηκε από όλες διαδοχικά τις ελληνικές κυβερνήσεις και συμπληρώνει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο για την αναγνώριση όχι μόνο τίτλων σπουδών αλλοδαπής αλλά και περιόδων σπουδών.

Εξήγησε ότι κάποιος που μπορεί να πληρώνει δίδακτρα, θα μπορεί να περνά τα δύσκολα μαθήματα σε κάποιο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο ή κολέγιο και μετά θα συνεχίζει τις σπουδές σε δημόσιο Πανεπιστήμιο και θα παίρνει πτυχίο από το δημόσιο, έχοντας αναγνωρίσει μαθήματα από το ιδιωτικό. Πρόκειται δηλαδή για την αυτοματοποίηση αναγνώρισης προσόντων και όχι δικαιωμάτων.

Κάποιοι μιλούν υποκριτικά για την «ευρωπαϊκή κανονικότητα», είπε, υπενθυμίζοντας ότι η Κομισιόν λέει ότι μπορούν να συνυπάρχουν η «ακαδημαϊκή ελευθερία» μαζί με ...«την ελευθερία ίδρυσης ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την ελευθερία άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας». «Τόσες πολλές ελευθερίες μαζεύτηκαν για να περιγράψουν τη σκλαβιά του κέρδους!», είπε χαρακτηριστικά.

Ο Γιάννης Δελής αναφέρθηκε ακόμα στα επαγγελματικά δικαιώματα που εκκρεμούν από μια σειρά τμήματα των δημόσιων πανεπιστημίων. Και καταλήγοντας, τόνισε ότι στην οικονομία της αγοράς, τίποτα δεν μπορεί να ρυθμιστεί προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας.

«Με την κύρωση της σύμβασης κλείνει ένας κύκλος στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης και υποβάθμισης πτυχίων και σπουδών», επισήμανε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης, προσθέτοντας ότι η Σύμβαση ανοίγει την πόρτα για αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων και ακαδημαϊκά, αφού επαγγελματικά έχουν αναγνωριστεί με τη συμβολή και του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατήγγειλε την υποκρισία και την κοροϊδία των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και «Νέας Αριστεράς» που δηλώνουν ότι υποστηρίζουν τη δημόσια Παιδεία. «Ποια δημόσια Παιδεία όταν η λαϊκή οικογένεια πληρώνει τα μαλλιά της κεφαλής της για να εισαχθούν τα παιδιά της στα πανεπιστήμια, αλλά και για να τελειώσουν τις σπουδές τους, ενώ το 40% των φοιτητών δουλεύει για να τα βγάλει πέρα;», ρώτησε και τόνισε ότι μόνο το ΚΚΕ λέει ότι αυτά είναι κοινωνικά αγαθά και πρέπει να παρέχονται δωρεάν.

Το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την κύρωση της Σύμβασης υπερψηφίστηκε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, η «Πλεύση Ελευθερίας» ψήφισε «παρών» και όλα τα υπόλοιπα κόμματα το καταψήφισαν. Η συζήτηση κινήθηκε εν πολλοίς στην ίδια κατεύθυνση με τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τον περασμένο Μάρτη, με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη «Νέα Αριστερά», τη «Νίκη» και τους «Σπαρτιάτες» να θέτουν ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Η «Ελληνική Λύση» έβαλε έντονα το θέμα αν θα αναγνωρίζονται και τα προσόντα όσων εισέρχονται παράνομα στη χώρα, η «Πλεύση Ελευθερίας» βρήκε μια σειρά από θετικές πλευρές στη Σύμβαση και μόνο πρόβλημα κάποιες ασάφειες που μπορεί να καθυστερήσουν την εφαρμογή της, ενώ το ΠΑΣΟΚ θεώρησε αναγκαίο ένα σύστημα αναγνώρισης με βάση τη Σύμβαση και επανέφερε την πρότασή του για μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια τύπου Σκανδιναβίας.

Η Σύμβαση δεν θα έχει συνέπειες στο ελληνικό Δίκαιο, γιατί όλα όσα προβλέπει έχουν πλέον νομοθετηθεί, είπε μιλώντας στη συζήτηση ο υπουργός Παιδείας Κυρ. Πιερρακάκης, προσθέτοντας ότι η τελευταία λεπτομέρεια ψηφίστηκε στον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και αφορά την αναγνώριση περιόδων σπουδών. Επικαλέστηκε ότι τη Σύμβαση, που υπογράφτηκε από τη δεκαετία του '90, την έχουν κυρώσει όλες οι χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης και 12 χώρες επιπλέον και κάλεσε να κλείσουμε τις εκκρεμότητες του χθες και να ανταποκριθούμε στα διακυβεύματα του αύριο, πράγμα που για τη ΝΔ μεταφράζεται ως επιτάχυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς.