Με σύνθημα «Με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ αλλάζουμε τον κόσμο. Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!» και τη συμμετοχή νέων αλλά και μεγαλύτερων Ελλήνων μεταναστών και μεταναστριών, πραγματοποιήθηκε από 28 μέχρι 30 Ιούνη η 13η Κατασκήνωση της ΚΝΕ στη Γερμανία, στο Ιμενρόιτ της Βαυαρίας.

Οι φετινές πολιτικές - πολιτιστικές εκδηλώσεις και οι άλλες δραστηριότητες της Κατασκήνωσης αποτέλεσαν την πρώτη συνάντηση μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Γερμανία μετά τη μάχη των ευρωεκλογών, όπου οι Ελληνες μετανάστες και μετανάστριες ανέδειξαν το ΚΚΕ σε 2η δύναμη στη μεγαλύτερη κάλπη του εξωτερικού, με ποσοστό 12,94%, επιβεβαιώνοντας τους ακατάλυτους αγωνιστικούς δεσμούς που έχει το Κόμμα με τους μετανάστες από την Ελλάδα.

Στην Κατασκήνωση, επίσης, τιμήθηκε - κορυφώνοντας εκδηλώσεις του προηγούμενου διαστήματος στη Γερμανία - η επέτειος των 100 χρόνων από τον θάνατο του Β. Ι. Λένιν που συμπληρώθηκαν τον περασμένο Γενάρη.

Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με την πολιτική συγκέντρωση το Σάββατο το απόγευμα, με ομιλία από τον Ζήση Λυμπερίδη, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, και χαιρετισμούς από τον Αλέξη Ματσίγγο, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, καθώς επίσης εκπροσώπους της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεολαίας (SDAJ) και της Οργάνωσης Γερμανίας της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας (ΤΚG).

Στην κεντρική ομιλία ο Ζ. Λυμπερίδης αναφέρθηκε στους μεγάλους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες των τελευταίων δύο χρόνων, που έσπασαν το σιωπητήριο της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και κόντυναν την κυβέρνηση. Σημείωσε δε τη σημαντική και ελπιδοφόρα ενίσχυση του ΚΚΕ σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις «ως η μόνη μαχητική, αντισυστημική, εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, εκφράζοντας ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής και της ίδιας της ΕΕ, ένα ρεύμα που σταθεροποιείται και ενισχύεται», ενώ τόνισε πως «το εκλογικό αποτέλεσμα στο εξωτερικό αποτυπώνει τους δεσμούς του Κόμματος με παλιότερους και νέους μετανάστες, δεσμούς που έχουν διαμορφωθεί και δοκιμαστεί μέσα σε σημαντικούς αγώνες και ανανεώνονται σήμερα στον αγώνα για τα δικαιώματα ντόπιων και μεταναστών σε κάθε χώρα, π.χ. για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση σε σειρά χώρες, για Συλλογικές Συμβάσεις, μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, αλλά και ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, στη σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών».

Στάθηκε επίσης στο «ναρκοπέδιο», τη διάτρητη διαδικασία της επιστολικής ψήφου, αλλά και στην προσπάθεια η δυσαρέσκεια απέναντι στην ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις να εγκλωβιστεί στην αποχή, στην απογοήτευση, στον δήθεν «προοδευτισμό» των λεγόμενων «κεντροαριστερών» και «αριστερών», ή στην ψευδεπίγραφη «αντισυστημική» και «αντι-ΕΕ» ρητορική ακροδεξιών και εθνικιστικών κομμάτων.

Συνεχίζοντας τόνισε τη σημασία της Κατασκήνωσης της ΚΝΕ στη Γερμανία, που «ξεκίνησε τον Δεκέμβρη του 2009 στη χιονισμένη Τρίερ, στο σπίτι του Μαρξ, και από τότε αγκαλιάστηκε από εκατοντάδες εργαζόμενους, νέους και νέες, Ελληνες και μη, που ζουν στη Γερμανία, ταξίδεψε σε πολλές πόλεις και τίμησε με τις εκδηλώσεις της ηγέτες του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, σημαντικές στιγμές και περιόδους της ταξικής πάλης στη Γερμανία». Επεσήμανε ακόμα ότι «καμία άλλη οργάνωση νεολαίας ελληνικού πολιτικού κόμματος δεν διοργανώνει κάποια αντίστοιχης σημασίας και μεγέθους αντίστοιχη δραστηριότητα στο εξωτερικό».

Καταλήγοντας, θύμισε πως «όπου ο λαός ένιωσε να ανασαίνει όλα αυτά τα χρόνια, έχει βάλει το χέρι του το ΚΚΕ σε αυτό, γιατί το ΚΚΕ μπορεί να εγγυηθεί ότι η οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης θα έχει συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική (...) γιατί το ΚΚΕ ξεχωρίζει από τον σωρό των χειροκροτητών, των απολογητών και των γιαλαντζί "διορθωτών" της ΕΕ, οργανώνοντας την πάλη ενάντια στη στρατηγική της (...) γιατί το ΚΚΕ έχει σταθερό και αταλάντευτο μέτωπο με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία (...) γιατί το ΚΚΕ προτάσσει την ανάγκη μιας άλλης, σοσιαλιστικής Ευρώπης (...) γιατί το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που παλεύει για να σπάσουν τα δεσμά της χώρας από την ΕΕ, με τους εργαζόμενους και τον λαό πραγματικά στην εξουσία, με κοινωνική ιδιοκτησία στην οικονομία».

Με θέμα «1924 - 2024: 100 χρόνια από τον θάνατο του Β. Ι. Λένιν. Πρωτοπόρα θεωρία - πρωτοπόρα δράση, σοσιαλισμός η λύση τον 21ο αιώνα» πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για την επέτειο αυτή, με θεματικές παρεμβάσεις τις οποίες παρουσίασαν στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Στην πρώτη θεματική παρέμβαση αναδείχθηκαν ορισμένοι σταθμοί στη ζωή και στο έργο του Λένιν τις φορές που αυτός βρέθηκε στη Γερμανία, όπως η έκδοση της εφημερίδας «Ισκρα» στο Μόναχο, η έκδοση του «Τι να κάνουμε» στη Στουτγκάρδη, οι επαφές του με επαναστάτριες όπως η Κλάρα Τσέτκιν και η Ρόζα Λούξεμπουργκ, και φυσικά το θρυλικό ταξίδι του από την εξορία, μέσω Γερμανίας και άλλων χωρών με τρένο, με προορισμό την Πετρούπολη, και τη συμβολή του στην καθοδήγηση της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Στη δεύτερη παρέμβαση αναδείχθηκε η επικαιρότητα του λενινισμού σήμερα, που δίνει απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Ειπώθηκε χαρακτηριστικά: «Στην εποχή που διανύουμε, το μονοπωλιακό κεφάλαιο αποφασίζει για τη μορφή και το περιεχόμενο της ανάπτυξης της παραγωγής σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Στα χέρια του, η νέα τεχνολογία αξιοποιείται για να αυξηθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης, η εντατικοποίηση αυτών που συνεχίζουν να δουλεύουν, ενώ την ίδια ώρα αυξάνεται ο στρατός της μόνιμης ανεργίας. Κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, όπως το 8ωρο, κατεδαφίζονται και μετατρέπονται στον 21ο αιώνα σε άπιαστο όνειρο για πολλούς εργαζόμενους. Ο Λένιν έχει τελικά να μας πει πολλά για τον 21ο αιώνα. Ολες οι πτυχές που εξετάζουμε, οι εξελίξεις που διαδραματίζονται γύρω μας, περιβάλλονται από την επικαιρότητα του έργου του Λένιν. Μας δείχνει, τόσο ξεκάθαρα όσο και όταν γραφόταν, τη νομοτέλεια για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού».

Στην τρίτη θεματική παρέμβαση αναδείχθηκαν οι διαχρονικές αλλά και σημερινές προσπάθειες του ΚΚΕ να μεταφραστεί, να εκδοθεί και να διακινηθεί πλατιά στους εργαζόμενους στην Ελλάδα το έργο του Λένιν. Εγινε παρουσίαση εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής» όπως «Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», «Κράτος και Επανάσταση» κ.ά., και σημειώθηκε ότι «η μεγάλη αυτή θεωρητική και πολιτική εργασία του Λένιν δεν ήταν "έργο μίας πράξης". Αντίθετα, ήταν καρπός σύνθετης και απαιτητικής προσπάθειας, συνδυασμού της πρωτοπόρας θεωρητικής δουλειάς με την πρωτοπόρα μαχητική επαναστατική δράση, και οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες σήμερα έχουμε καθήκον να μελετάμε σταθερά αυτό το έργο».

Στην τέταρτη και τελευταία παρέμβαση σημειώθηκαν ορισμένες πλευρές στο έργο του Λένιν για το Κόμμα Νέου Τύπου και την κομματική οικοδόμηση, και αφού περιγράφηκαν συνοπτικά βασικές αρχές στο λενινιστικό έργο, σημειώθηκε πως «αυτές οι αρχές λειτουργίας ταιριάζουν σε ένα εργατικό επαναστατικό κόμμα που θεμελιώνεται και καθοδηγείται από την επαναστατική θεωρία. Γιατί τονίζουμε αυτές τις πλευρές με τούτη την παρέμβαση; Μα γιατί σε καιρούς που όλα δείχνουν ότι σκοτεινιάζουν επικίνδυνα, μόνο ένα τέτοιο κόμμα θα μπορέσει να είναι στην πράξη ο νους, η καρδιά, ο οργανωτής της εργατικής - λαϊκής πάλης για τον σοσιαλισμό, όπως ανέφερε και το σύνθημα του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ».

Από το απόγευμα της Παρασκευής μέχρι και το μεσημέρι της Κυριακής κύλησαν δύο μέρες γεμάτες συζητήσεις, διάβασμα, παιχνίδι και γλέντι.

Την προσοχή των κατασκηνωτών κέντρισε η έκθεση βιβλίου με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», όπου δεκάδες βιβλία του Λένιν έγιναν ανάρπαστα, όπως και η έκθεση πολιτικής αφίσας για τον μεγάλο επαναστάτη.

Με ξεχωριστό ενδιαφέρον παρακολούθησαν οι κατασκηνωτές την παρουσίαση του βιβλίου «Ανιχνεύοντας το ρεμπέτικο», του Στέφανου Λουκά, και το μουσικό αφιέρωμα που την πλαισίωσε το βράδυ της Παρασκευής. Οι μουσικοί από το Μόναχο Νίκος Παλάγκας (βιολί, φωνή), Νίκος Παυλίδης (πιάνο, φωνή), Κική Παπανικολάου (κιθάρα) και Κατερίνα Χαμουκαρίδου (φωνή) έντυσαν με τραγούδια - σταθμούς την εκδήλωση, ενώ ακολούθησε γλέντι με τους ίδιους συντελεστές. Αντίστοιχα, το Σάββατο το βράδυ το μουσικό σχήμα «Συν-έργα» από το Βερολίνο, με τους Ζέφη Βαρλάμη (φωνή), Γιάννη Στεργίου (κιθάρα, φωνή) και Θανάση Πέτσα (μπουζούκι, φωνή) ανέβηκε στη σκηνή παίζοντας λαϊκά και παραδοσιακά τραγούδια, ενώ παρουσίασε και ένα αφιέρωμα στο αντάρτικο τραγούδι.

Μεγάλη και ενθουσιώδης ήταν και η συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες, όπως αγώνες ποδοσφαίρου, βόλεϊ, πινγκ πονγκ και σκακιστικές αναμετρήσεις. Οι μικρότεροι σε ηλικία κατασκηνωτές ζωγράφισαν την παλαιστινιακή σημαία και άλλες ζωγραφιές στα χρώματά της, ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά έπλασαν με πηλό έργα εμπνευσμένα από το Πουλί και τη Μάνα, μοτίβο από την «Γκουέρνικα» του Πικάσο, και συζήτησαν για την Τέχνη, τον κοινωνικό της ρόλο, τη στάση σπουδαίων καλλιτεχνών σε λαϊκούς αγώνες στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο.

Κατά την αναχώρησή τους την Κυριακή, αρκετοί από τους κατασκηνωτές επισκέφτηκαν τη γειτονική πόλη Μπαϊρόιτ, γνωστή και ως «πόλη της μουσικής», χάρη στην παράδοσή της στην κλασική μουσική. Στη γνωριμία τους με την πόλη και την κλασική μουσική τονίστηκε ο ρόλος της Τέχνης ως μορφής κοινωνικής συνείδησης, μέσου γνωριμίας του ανθρώπου με τον κόσμο και βεβαίως πεδίου αλληλεπίδρασης ανάμεσα στον δημιουργό και στους αποδέκτες της, θεατές ή ακροατές.