Στεφάνι στο μνημείο του Σωτήρη Πέτρουλα, στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρήστου Λαδά, κατέθεσε το πρωί της Κυριακής αντιπροσωπεία της Περιφερειακής Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση 59 χρόνων από τη δολοφονία του, κατά την άγρια καταστολή που δέχτηκε διαδήλωση οικοδόμων και φοιτητών την περίοδο των λεγόμενων «Ιουλιανών».

Στη συμβολική εκδήλωση που έγινε, μίλησε ο Δημήτρης Γκιώνης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Σημείωσε μεταξύ άλλων για τον Σωτήρη Πέτρουλα ότι «δεν ήταν ένας άνθρωπος που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.

Η οικογένειά του ήταν οικογένεια κομμουνιστών πρωτοπόρων αγωνιστών, που έδρασαν στις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Συνολικά 41 ήταν τα μέλη της οικογένειας Πέτρουλα που δολοφονήθηκαν την επταετία '43-'50.

Γεννήθηκε το 1942, στα Πετρουλιανά της Μάνης, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου υποχρεώθηκε να καταφύγει η οικογένειά του το 1946, για να γλιτώσει από τις αντικομμουνιστικές συμμορίες που δρούσαν στο πλευρό του αστικού κράτους.

Το 1959 οργανώθηκε στη Νεολαία της ΕΔΑ, ενώ πήρε μέρος και στο ιδρυτικό πανελλαδικό συνέδριο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (28/3 - 1/4/1965), της οποίας αναδείχθηκε στέλεχος.

Ο Σωτήρης ήταν πάντα πρώτος στο σχολείο, στη δουλειά και στον αγώνα. Ηταν όπως λέει ο Μίκης "αηδόνι και λιοντάρι βουνό και ξαστεριά".

Δούλευε ως βοηθός λογιστή. Πήγε στην Ανωτάτη Εμπορική χωρίς φροντιστήριο, με υποτροφία και συνέχισε να φοιτά με υποτροφία. Είχε ζήλο για τη μόρφωση. Μελετούσε καθετί που έπεφτε στα χέρια του. Τον ίδιο ζήλο είχε και για τον αγώνα. Οπως έγραψε κάποτε ο ίδιος: "Δεν υπάρχει για τον αγωνιστή διάκριση μεταξύ υποκειμενικής και αντικειμενικής ζωής. Δεν μπορούμε συνεπώς να λέμε: Αυτές τις ώρες αφιερώνω στο άτομό μου, αυτές στον αγώνα. Ατομο και αγώνας έγινε αδιάσπαστη ενότητα, τόσο που αφαίρεση του αγώνα σημαίνει αφαίρεση της ζωής μας". Αυτόν τον κανόνα φρόντιζε να εφαρμόζει πάντα, στη διάρκεια της ζωής του.

Αυτός ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας, γίγαντας ανάμεσα σε γίγαντες. Από το παράδειγμα το δικό του και χιλιάδων ακόμα αγωνιστών, διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε και συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά.

Διδασκόμαστε επειδή η μελέτη της Ιστορίας του τόπου μας είναι συνυφασμένη με μορφές όπως του Σωτήρη Πέτρουλα, με το εργατικό και επαναστατικό κίνημα. Είναι συνυφασμένη με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, που από την πρώτη στιγμή ύπαρξής τους βρέθηκαν τόσο στην οργάνωση όσο και στην προμετωπίδα των μεγάλων αγώνων του λαού και της νεολαίας.

Εμπνεόμαστε από την απαράμιλλη θέληση, την πρωτοπόρα και αταλάντευτη στάση ζωής, την ανιδιοτέλεια, την αλληλεγγύη. Με τέτοια υλικά είναι φτιαγμένη η επαναστατική νεολαία μας, η ΚΝΕ. Υλικά τα οποία όλοι μας παλεύουμε καθημερινά να κατακτάμε, μέσα στην καθημερινή μας δράση, στους χώρους δουλειάς, μόρφωσης, στις συνοικίες. Είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που καταξιώνουν τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες ως πρωτοπόρους αγωνιστές μέσα στην εργατική τάξη, τον λαό και τη νεολαία. Ιδιαίτερα σήμερα που μεγαλώνει η ανάγκη να πυροδοτήσουμε νέους μεγάλους αγώνες ενάντια στη διαχρονική πολιτική που τσακίζει τις ζωές και τα όνειρά μας».

Και μεταξύ άλλων κατέληξε: «Τιμάμε τον Σωτήρη Πέτρουλα και όλους όσοι έπεσαν στον αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση. Τους δίνουμε όρκο τιμής, πως η θυσία τους δεν πήγε χαμένη. Συνεχίζουμε πιο δυνατοί και πιο αποφασισμένοι μέχρι την τελική νίκη».