«Βουίζει η Αθήνα σαν ένα μελίσσι με τη σημερινή έναρξη της τριήμερης λαϊκής γιορτής της ΚΝΕ στο γήπεδο του Ζωγράφου. Η Αθήνα κάνει τις τελευταίες προετοιμασίες της. Από τα προάστια οι νέοι προγραμματίζουν τη μαζική τους προσέλευση στο Φεστιβάλ. Με τα πανό τους, τα κόκκινα μαντήλια της ΚΝΕ, τις κονκάρδες και προπαντός: Την ανοιχτή καρδιά, το κέφι, τη συντροφικότητα».

Με αυτά τα λόγια «προϋπαντούσε» ο «Ριζοσπάστης» το 1ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1975 στο Γήπεδο του Ζωγράφου. Και σε αυτόν τον χώρο, το Σάββατο το βράδυ, ξανασμίξανε όλες οι γενιές των Φεστιβάλ της ΚΝΕ, των Φεστιβάλ μας. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη, όπως και τα χαμόγελα. Και αυτή η συγκίνηση αλλά και η περηφάνια μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ όταν χαμήλωσαν τα φώτα και προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ. Σκουντούσε ο ένας τον άλλο, «αυτό είναι το δικό μου Φεστιβάλ»...

Μια μοναδική βραδιά εκεί που ξεκίνησαν όλα! Με τις γενιές των Φεστιβάλ να ανηφορίζουν στου Ζωγράφου, στα βήματα των πρώτων επισκεπτών του, πενήντα χρόνια πριν... Να συναντιούνται μαζί τους. Να ανταλλάσσουν ιστορίες από το 1ο, το 3ο, το 26ο, το 34ο, το 49ο... Γιατί όλοι είχαν κάποια ιστορία να μοιραστούν, κάτι να θυμηθούν, να δουν κάτι από τον εαυτό τους μέσα σε αυτό το ατελείωτο και σφιχτό μωσαϊκό της συλλογικότητας, της συντροφικότητας του Φεστιβάλ.

Η ΚΝΕ ευχαρίστησε από μικροφώνου όλες τις γενιές των μελών και φίλων της που με τη δουλειά, το μεράκι, τις ιδέες και την ανιδιοτελή προσφορά τους συνέβαλαν ώστε ο θεσμός του Φεστιβάλ να αντέξει στον χρόνο και να μη σταματήσει ποτέ να εξελίσσεται.

«Απόψε μαζί μας βρίσκονται όλες οι γενιές ΚΝιτών και ΚΝιτισσών. Μέλη και επικεφαλής της Επιτροπής Πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ ανά τις δεκαετίες, της Επιτροπής Φεστιβάλ, των ομάδων στησίματος του Φεστιβάλ, μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου και του Γραφείου του από την ίδρυση της ΚΝΕ έως σήμερα!», ακούστηκε από το μικρόφωνο.

Την εκδήλωση άνοιξε με την ομιλία του ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ την περίοδο 1972-1979, που μίλησε για τα πρώτα βήματα και για όλα αυτά που κατέστησαν το Φεστιβάλ της ΚΝΕ έναν μοναδικό πολιτικό - πολιτιστικό θεσμό που μετρά πια 50 χρόνια.

«Συμπληρώνοντας 50 χρόνια, μπορούμε γυρνώντας πίσω να δούμε γενιές και γενιές νέων κομμουνιστών να προσθέτουν με τον κόπο και το μεράκι τους ένα - ένα τα λιθαράκια που έφτιαξαν την ιστορία του θεσμού. Το ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο σε όλους», ακουγόταν από τα μεγάφωνα πριν σβήσουν τα φώτα για να προβληθεί το ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ «Η μικρογραφία του μέλλοντος που έγινε θεσμός».

Τα συναισθήματα εναλλάσσονταν, με την περηφάνια και τη συγκίνηση να κυριαρχούν, καθώς προβάλλονταν γνωστές και άγνωστες πτυχές του ταξιδιού του Φεστιβάλ στον χρόνο μέσα από πρωτότυπο αρχειακό - οπτικοακουστικό υλικό, αλλά και μέσα από διηγήσεις και αναμνήσεις μερικών από όσους έζησαν τη γέννησή του και όσους συνεχίζουν να χτίζουν την «κόκκινη πολιτεία» κάθε χρόνο μέχρι και σήμερα.

Σε όσους βρέθηκαν στο γήπεδο Ζωγράφου, και ήταν πολλοί, δύσκολα θα αποδιδόταν ο όρος θεατές, αλλά συμμετέχοντες μιας συλλογικής εμπειρίας αναμνήσεων, διδαγμάτων, μιας συμπόρευσης σε μια συγκλονιστική 50χρονη διαδρομή που σημάδεψε και γεμίζει όσους συμμετέχουν στο στήσιμο, στην προπαγάνδιση, στη λειτουργία του, σαν επισκέπτες. Σε κάθε εποχή, σε όλες τις συνθήκες.

Η βραδιά έκλεισε με συναυλία από το συγκρότημα «Ταμπούρι», που σημάδεψε με τα πολιτικά και αντάρτικα τραγούδια του τα πρώτα Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή».

Με μια μεγάλη τιμή, λοιπόν, στο ίδιο το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» στον χώρο όπου έγραψε τα πρώτα του βήματα, ολοκληρώθηκε το «ταξίδι» του 50ού Φεστιβάλ στα «σημεία» από τα οποία πέρασε στην Αττική. Είχαν προηγηθεί οι εκδηλώσεις σε Καισαριανή, Γκράβα, Πανεπιστημιούπολη, Περιστέρι και Αιγάλεω.

Και το ραντεβού φυσικά ανανεώνεται για τη μεγάλη κορύφωση του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στις 18, 19, 20 και 21 Σεπτέμβρη στο Πάρκο Τρίτση, στο Ιλιον.