Τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας είναι τα μεγάλα θύματα του «εξορθολογισμού» και της «εξοικονόμησης» στην Εκπαίδευση. Η ιστορία που ακολουθεί είναι αποκαλυπτική: Η οικογένεια του Αλτίν Τοτσίλα αναγκάστηκε να μετακομίσει από την Ημαθία στη Χαλκιδική. Εγκαταστάθηκε στα Σήμαντρα. Οταν πήγε να γράψει την δεκάχρονη κόρη τους στο σχολείο, ανακάλυψε ότι αυτό δεν ήταν εφικτό. Αν γινόταν δεκτή, το τμήμα θα έπρεπε να σπάσει στα δυο, κατά παρέκκλιση των εντολών που έχει δώσει το υπουργείο να συγχωνεύονται και όχι να «σπάνε» τα τμήματα. Η «λύση» που του πρότειναν ήταν να στείλει το παιδί σε άλλο σχολείο, 8 χιλιόμετρα μακριά! Αντιδρώντας οι γονείς πήγαν το παιδί στο σχολείο που ανήκε κανονικά. «Καλέσανε την αστυνομία για να βγάλει το παιδί μου έξω από τον χώρο του σχολείου. Το παιδί τρόμαξε και άρχισε να κλαίει. Τώρα αναγκάζομαι να φεύγω από τη δουλειά για να πηγαίνω κάθε πρωί το παιδί μου στο σχολείο της Πορταριάς, 8 χιλιόμετρα μακριά. Αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται. Ούτε μπορώ να στέλνω το παιδί μου με το λεωφορείο. Ποιος γονέας θα άφηνε 10 χρονών παιδί να πάει με το λεωφορείο μόνο του, χωρίς συνοδό;». Το ποτήρι ξεχείλισε! Κανένας εκπαιδευτικός και κανένας γονιός δεν μπορεί να μένει αδιάφορος απέναντι στην πολιτική που βλέπει τα παιδιά σαν κόστος και αριθμούς.