Από την περασμένη Τρίτη ο λαός της Ισπανίας στις πλημμυρισμένες νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας από τις έντονες βροχοπτώσεις βιώνει μια τραγωδία που μετριέται μέχρι τώρα σε πάνω από 200 νεκρούς, άγνωστο αριθμό αγνοούμενων και μια ανείπωτη καταστροφή με υλικές ζημιές σε υποδομές, σπίτια, καταστήματα, αυτοκίνητα, καλλιέργειες. Χιλιάδες είναι οι ξεσπιτωμένοι, χωρίς ηλεκτρικό, νερό, φαγητό. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής του αστικού κράτους, που άφησε ολόκληρες περιοχές και πόλεις, όπως η Βαλένθια, η Μάλαγα, το Κάντιθ κ.λπ., αθωράκιστες από πλημμυρικά φαινόμενα, ενώ υπήρχαν οι προειδοποιήσεις των επιστημόνων.

Σε αυτήν την τραγωδία - προδιαγεγραμμένο έγκλημα (όπως αντίστοιχα ζήσαμε στη χώρα μας) αποτυπώνεται ανάγλυφα η επιλεκτική ανικανότητα του αστικού κράτους όταν πρόκειται για μέτρα πρόληψης και προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού, το δόγμα του κόστους - οφέλους, που είναι και επίσημη πολιτική της ΕΕ. Με βάση αυτό, είναι προτιμότερο να πληρώνονται κάποια ψίχουλα στους πληγέντες από τις καταστροφές, που συνήθως είναι σε λαϊκές συνοικίες, παρά να διατεθούν τα απαραίτητα κονδύλια για ουσιαστικά έργα, υποδομές δηλαδή με βάση τα σημερινά δεδομένα, που προσχηματικά μόνο τα επικαλούνται ως «ακραία φαινόμενα» και «κλιματική κρίση». Αντί λοιπόν να παίρνονται μέτρα για τις υπαρκτές αλλαγές στο κλίμα, τα απαραίτητα έργα και υποδομές δεν είναι επιλέξιμα και όσα γίνονται βαλτώνουν για χρόνια, γιατί δεν ενδιαφέρουν τους μεγαλοκαπιταλιστές, αφού δεν έχουν μακροχρόνιο κέρδος, όπως αυτοκινητόδρομοι με διόδια και άλλα «ανταποδοτικά».

Αυτό ακριβώς αναδείχθηκε και στην περίπτωση της Βαλένθια και στις άλλες πόλεις της νότιας Ισπανίας. Το φαινόμενο των έντονων βροχοπτώσεων, το λεγόμενο DΑΝΑ, κατά το οποίο ο ψυχρός και ο θερμός αέρας συναντιούνται και δημιουργούν ισχυρά σύννεφα βροχής στις περιοχές μεταξύ Ατλαντικού Ωκεανού και Μεσογείου, είχε προβλεφθεί από τους επιστήμονες εδώ και χρόνια, αλλά δεν πάρθηκαν ολοκληρωμένα μέτρα.

Η Βαλένθια πνίγηκε το 1957 και χάθηκαν 81 ανθρώπινες ζωές, ενώ νέα πλημμύρα μικρότερης έκτασης σημειώθηκε το 2019. Παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων οι υποδομές ελάχιστα βελτιώθηκαν, ενώ η περιοχή άλλαξε με τους «γνωστούς» κανόνες της άναρχης καπιταλιστικής ανάπτυξης, με την πυκνή δόμηση, τις αυθαιρεσίες κ.λπ. Ετσι φτάσαμε στα σημερινά αποτελέσματα, για τα οποία διάφοροι αστοί πολιτικοί χύνουν κροκοδείλια δάκρυα.

Οι καταγγελίες των απλών ανθρώπων περιλαμβάνουν και το γεγονός ότι το ισπανικό «112» ...άργησε 8 ώρες, ότι εργαζόμενοι εν μέσω καταστροφής υποχρεώνονταν να πάνε για δουλειά, ή ότι η Μονάδα Εκτακτης Ανάγκης (UVE) της Βαλένθια καταργήθηκε από την περιφερειακή κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος, ενώ επί σοσιαλδημοκρατικής διοίκησης ήταν απλώς ένας ακόμα οργανισμός χωρίς προσωπικό και μέσα.

Αυτήν τη συνολική εγκληματική πολιτική στο κρίσιμο ζήτημα της πολιτικής προστασίας ανέδειξε σε ανακοίνωσή του το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων Ισπανίας (PCTE), δείχνοντας τον ένοχο, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και όσους την υπηρετούν.

Και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Καταστροφές όπως αυτή μπορούν να προβλεφθούν και να προληφθούν αρκετά νωρίτερα, με τα διαθέσιμα επιστημονικά και τεχνικά μέσα, όπως επίσης υπάρχουν άφθονοι υλικοί πόροι για τον πολεοδομικό σχεδιασμό και τον σχεδιασμό υποδομών που δεν θα θέτουν σε κίνδυνο τον πληθυσμό. Προϋπόθεση όμως γι' αυτό είναι να τεθούν όλα τα οικονομικά, τεχνολογικά και επιστημονικά μέσα στην υπηρεσία της πλειοψηφίας, μέσω μιας κεντρικά και επιστημονικά σχεδιασμένης οικονομίας, ικανής να κάνει ορθολογική χρήση των πόρων και να τους διαχειρίζεται με τρόπο που να είναι προς το συμφέρον της εργαζόμενης πλειοψηφίας».

Το PCTE επίσης κάλεσε τα μέλη του και όλο τον λαό της χώρας να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους πληγέντες, συμβάλλοντας στο έργο της αποκατάστασης.

Η οργή του κόσμου φουντώνει, καθώς αποδείχθηκε η γύμνια του κράτους τόσο πριν όσο και μετά την καταστροφή. Ετσι, τοπικοί μαζικοί φορείς και συνδικάτα στην Κοινότητα της Βαλένθια προχωρούν σε διαδήλωση στις 9 Νοέμβρη, από την πλατεία Δημαρχείου μέχρι την έδρα της περιφερειακής αρχής.