Μπορεί η θερινή περίοδος να ολοκληρώθηκε, όμως τα μεγάλα προβλήματα εξασφάλισης ποσότητας και ποιότητας νερού στη Ζάκυνθο παραμένουν, αφού ακόμη υπάρχουν καθημερινά περιοχές χωρίς σταθερή υδροδότηση, ενώ οργή προκαλεί η κατάσταση με την ποιότητα του αγαθού, λόγω της υφαλμύρωσης αλλά και συνολικά της ανεξέλεγκτης κατάστασης που επικρατεί στην παροχή του.

Στο νησί που τους θερινούς μήνες «πνίγεται» από τους τουρίστες και κάνουν «πάρτι κερδών» μια χούφτα ξενοδοχειακοί κ.α. επιχειρηματικοί όμιλοι, οι κάτοικοι όχι μόνο λένε το νερό... νεράκι, αλλά και όταν αυτό υπάρχει στο δίκτυο, δεν τολμούν να το... βάλουν στο στόμα τους, αφού είναι ακατάλληλο για πόση. Είναι τέτοια η υπεράντληση του υδροφόρου ορίζοντα, που όπως σημειώνουν αρκετοί από τις βρύσες τρέχει... αλάτι, καθιστώντας το ακατάλληλο, ουσιαστικά, ακόμη και για πότισμα.

Επιπλέον, η άθλια κατάσταση του δικτύου, που σε πολλά σημεία του παραμένει με το επικίνδυνο, καρκινογόνο υλικό του αμίαντου, το κάνει «επιρρεπές» σε εισροή οποιουδήποτε στοιχείου, με πιο τραγικό παράδειγμα την εισροή πετρελαίου στον κεντρικό αγωγό της πόλης, αρχές του χρόνου. Την ίδια ώρα, τόσο με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, όσο και τον προηγούμενων, των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.α., όπως και των εκπροσώπων των αστικών κομμάτων σε Περιφέρεια και δήμο, δεν λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο, αντιθέτως προχωρούν οι σχεδιασμοί περαιτέρω εμπορευματοποίησης, αξιοποίησης του αγαθού με σκοπό τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και όσων και τοπικά το εκμεταλλεύονται, κερδοσκοπώντας στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

«Το πρόβλημα είναι τεράστιο», σημειώνει ο Διονύσης Κλάδης, δημοτικός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», δηλώνοντας ότι υπάρχουν παράπονα από κόσμο ότι το νερό ακόμη και στο πλύσιμο βρωμάει!

Τονίζει πως «η κατάσταση αποκλείεται να μην δημιουργεί ζητήματα ακόμη και για την υγεία του λαού, αφού εκτός της υφαλμυρότητας, το νερό ουσιαστικά δεν ελέγχεται, το δίκτυο είναι διάτρητο και σε αυτό μπορεί να εισρεύσουν τα πάντα». Υπογραμμίζει ότι έως και σήμερα «καμιά δημοτική αρχή δεν έχει προχωρήσει στα αναγκαία έργα» και προσθέτει: «Απαιτούνται με ευθύνη του κράτους έργα εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα, εξασφάλισης ποσότητας, ποιότητας του νερού, αλλά και αντικαταστάσεις των πεπαλαιωμένων δικτύων».

Αντίστοιχα, ο Παναγιώτης Σοφός, περιφερειακός σύμβουλος Ιονίων Νήσων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», καυτηριάζει το πινγκ - πονγκ ευθυνών ανάμεσα σε δήμο και Περιφέρεια, εξηγώντας: «Η περιφερειακή αρχή γενικά ζητά μελέτες για να ψάξει για χρηματοδοτήσεις έργων. Την ίδια στιγμή δηλώνει ότι δεν λαμβάνει τις αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις γι' αυτά, αφού από τα 4,5 εκατ. ευρώ που χρειάζεται για έργα που είναι σε εξέλιξη, γενικότερα, ανέφερε πρόσφατα ότι έλαβε μόλις 1,5 εκατ. ευρώ. Είναι φανερό ότι έχουν καθαρά άλλες, εκτός από τις λαϊκές, προτεραιότητες». Και προσθέτει: «Σκοπίμως οδηγούν την κατάσταση σ' αυτά τα αδιέξοδα και με το νερό, προκειμένου να παρουσιάσουν σαν "ώριμο φρούτο" λύσεις όπως της αφαλάτωσης, όπου παρουσιάστηκε σχετικό σχέδιο, για να εξασφαλίζονται κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους από τις πλάτες του λαού, σε ένα νησί που θα μπορούσε να έχει λύσει το πρόβλημα της υδροδότησης και με τα απαραίτητα έργα εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα».

Απ' τις ορεινές κοινότητες που αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα είναι αυτή των Βολιμών, με τον τοπικό σύμβουλο Δραγανή Ζουρμπάνο να καυτηριάζει: «Είναι απαράδεκτο, το νερό που τρέχει από το δίκτυο να είναι ακατάλληλο. Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα φέτος, η κατάσταση έχει οξυνθεί λόγω και των υπεραντλήσεων στις γεωτρήσεις». Ενώ σημειώνει πως «το 75%-80% και των αιρετών αρχόντων της σημερινής δημοτικής αρχής, αλλά και των υπολοίπων της μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο έχει δοκιμαστεί στις ίδιες θέσεις. Και οι δικές τους ευθύνες είναι τεράστιες!».

Κάλεσμα σε πάλη για νερό άφθονο, ποιοτικό και υγιεινό απηύθυνε από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΤΚ Αγίου Κήρυκα, Σπύρος Φαραός, χωριό που επίσης δοκιμάζεται καθημερινά. Οπως εξηγεί, «τα κόστη για να μπορέσει κάποιος να αποθηκεύσει, για να έχει νερό, είναι τεράστια, όταν μάλιστα αυτό δεν είναι και ποιοτικό», προσθέτοντας πως ακόμη και σήμερα η περιοχή του υδροδοτείται ανά δεύτερη μέρα για 6-7 ώρες, παρά και τις ανάγκες.

«Για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε προς όφελος και του λαού, απαιτείται και το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό που σήμερα λείπει από την επιχείρηση, λόγω και της απαγόρευσης των προσλήψεων που έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις», δηλώνει η Τασία Καπνίση, πρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων της ΔΕΥΑΖ. Εξηγεί ότι ειδικά το καλοκαίρι η υπεράντληση των γεωτρήσεων για την ικανοποίηση των τεράστιων αναγκών τις «εξαντλεί», με αποτέλεσμα και τα αυξημένα άλατα. Ειδικά για την κατάσταση στη ΔΕΥΑΖ, προσθέτει: «Ο έλεγχος της ποιότητας του νερού έχει παραχωρηθεί σε εξωτερικές εταιρείες. Δεν υπάρχει στην επιχείρησή μας το αναγκαίο επιστημονικό προσωπικό γι' αυτόν τον σκοπό, ενώ οι ανάγκες συνολικά είναι πολύ μεγάλες». Δηλώνει ότι πρόβλημα αποτελεί η ύπαρξη ακόμη και σήμερα δικτύων από αμίαντο, καθώς και ότι ακόμη και στην πόλη δεν έχει γίνει κανένα ουσιαστικό έργο αντικατάστασης αγωγών που στην πλειοψηφία τους κατασκευάστηκαν το 1958 (!), με ό,τι συνέπειες αυτό μπορεί να δημιουργεί, με τεράστια αλλαγή επιπλέον στις ανάγκες που υπάρχουν!

Σε αγώνα και λαϊκή κινητοποίηση, οργάνωση της πάλης, συγκροτώντας επιτροπές αγώνα σε κάθε συνοικία της πόλης και κοινότητα, αλλά και με διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, ώστε να εξασφαλιστεί άφθονο φθηνό πόσιμο νερό για όλους τους κατοίκους του νησιού και να σταματήσουν «τα σχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων, που με νέο νόμο προχωρούν στην παραπέρα εμπορευματοποίηση του νερού, υλοποιώντας πιστά τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις και Οδηγίες της ΕΕ», καλεί από την πλευρά της η ΤΕ Ζακύνθου του ΚΚΕ.

Επισημαίνει πως είναι πρόκληση βουλευτές της ΝΔ - όπως και ο βουλευτής Ζακύνθου - να δηλώνουν ότι η τιμή του νερού πρέπει να γίνει φόβητρο, για να περιοριστεί δήθεν η σπατάλη του. Τονίζει πως την ίδια ώρα επιχειρηματικοί όμιλοι και εργολάβοι κάνουν «πάρτι», αφού έχουν στήσει μια μεγάλη «μπίζνα» μεταφοράς και εμπορίας νερού με βυτιοφόρα, με τον λαό να λέει πως το νερό στο νησί «δεν μεταφέρεται πια με σωλήνες αλλά με ...ρόδες!». Και την ίδια ώρα ξενοδοχειακές μονάδες γεμίζουν τις πισίνες τους και έχουν τρεχούμενο νερό για όλο το 24ωρο, για να γιγαντώνουν τα κέρδη τους μια χούφτα ξενοδόχοι και επιχειρηματίες.

Η ΤΕ διεκδικεί «άμεση εκπόνηση μελετών και κατασκευή νέου σύγχρονου δικτύου ύδρευσης με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Φθηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για τον λαό, με ταυτόχρονη μείωση των τιμολογίων και κατάργηση της ανταποδοτικότητας. Κατάργηση της οικονομικής Οδηγίας της ΕΕ για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Χρηματοδότηση με ευθύνη του κράτους και κατασκευή όλων των απαιτούμενων έργων άρδευσης και αποχέτευσης, αντιπλημμυρικής προστασίας και την άμεση υλοποίησή τους». Ενώ τονίζει πως «η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης» και πως μόνο στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικονομίας, όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, θα κατοχυρωθεί το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.