Από τη σύσκεψη των ελαιοπαραγωγών στην Πάτρα

Στο κάλεσμα των Αγροτικών Συλλόγων Καινούργιου Αιτωλοακαρνανίας, Πελοπίου και Ζαχάρως Ηλίας, Αιγίου «Μπακόπουλος - Ντρίνιας», καθώς και των τριών Ομοσπονδιών από τους τρεις νομούς, ανταποκρίθηκαν επιπλέον οι Σύλλογοι Ακτίου - Βόνιτσας, Αγρινίου, Κατούνας, Καρδαμά, Χειμαδιού - Σοπίου, Ξυλοκέρας, Αμαλιάδας, Ερυμάνθου, Ωλενίας, Ζακύνθου. Αποφασίστηκε να συνεχιστεί η συζήτηση αλλά και να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις σε όλους τους νομούς.

Συγκεκριμένα, αποφάσισαν να οριστεί μέρα δράσης η Πέμπτη 14 Νοέμβρη με συγκεντρώσεις στα κατά τόπους γραφεία του ΕΛΓΑ, μαζική συμμετοχή με τρακτέρ και αγροτικά μηχανήματα στις απεργιακές συγκεντρώσεις τη μέρα της απεργίας στις 20 Νοέμβρη, καθώς και συλλαλητήρια στις 29 του μήνα.

Στο πλευρό των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων βρέθηκαν αντιπροσωπείες της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πάτρας και του Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών Αχαΐας.

Επίσης, αντιπροσωπεία της δημοτικής αρχής Πάτρας, με επικεφαλής τον αντιδήμαρχο Παναγιώτη Μελά.

Με τη συγκομιδή της ελιάς να έχει ξεκινήσει, όλα δείχνουν ότι η παραγωγή ελαιολάδου στη Δυτική Ελλάδα αναμένεται μειωμένη σε ποσοστό πάνω από 30%. Μείωση και προβλήματα στην παραγωγή υπάρχουν και σε αλλά προϊόντα, όπως πατάτα και σταφίδα, ενώ και οι κτηνοτρόφοι θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες λόγω ελλείψεων που θα δημιουργηθούν σε βασικές ζωοτροφές. Ως αιτία μπορεί να εντοπίζονται οι μειωμένες βροχοπτώσεις αλλά το κύριο πρόβλημα είναι η ανύπαρκτη στήριξη της καλλιέργειας με αρδευτικά κι άλλα έργα, με ευθύνη κυβερνήσεων και τοπικών αρχών, όπως και των προτεραιοτήτων που θέτει η ΚΑΠ της ΕΕ.

Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι σε κανέναν από τους τρεις νομούς της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας αλλά και στα νησιά του νότιου Ιονίου (Ζάκυνθος, Κεφαλονιά - Ιθάκη) δεν έχει πραγματοποιηθεί κάποιο ουσιαστικό έργο στήριξης υποδομής, την ίδια στιγμή που στηρίζονται αφειδώς μεγαλοαγρότες, βιομήχανοι της μεταποίησης κ.ά. Σημειώνεται ότι οι περισσότεροι ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα χρεών, δεν καλύπτουν το ενεργειακό κόστος, έχουν απαρχαιωμένα δίκτυα, χάνουν τεράστιες ποσότητες νερού ακόμη και την περίοδο των βροχοπτώσεων λόγω ελλιπέστατων υποδομών.

Εκτιμάται ότι ειδικότερα στη Δυτική Ελλάδα 2.390.801,03 στρέμματα είναι η συνολική χρησιμοποιούμενη γεωργική έκταση, με την κατανομή να φτάνει για την ελαιοκαλλιέργεια όλων των τύπων το 40%.

Για την περίοδο 2015 - 2022 (σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ) φαίνεται ότι υπάρχει μεγάλη αύξηση των εκτάσεων των ελαιώνων (κυρίως στην Αιτωλοακαρνανία) κατά 47%, από 11,60% στο 14,31%, της Δυτικής Ελλάδας στις συνολικές εκτάσεις ελαιώνων στη χώρα, ενώ 88,89% των δενδρωδών καλλιεργειών της είναι ελαιοκαλλιέργειες!

Επιπλέον, με βάση την πορεία των τελευταίων χρόνων, παρατηρούνται μεγάλη αύξηση των ελαιόδεντρων στην Αιτωλοακαρνανία και σχεδόν διπλασιασμός της παραγωγής βρώσιμων ελιών (κατέχει το 15% από όλα τα είδη βρώσιμων ελιών πανελλαδικά), αύξηση σχεδόν 70% σε παραγωγή ελαιόλαδου στην Ηλεία, αλλά και αύξηση της συμμετοχής της Δυτικής Ελλάδας στη συνολική εγχώρια παραγωγή ελαιοκάρπου και στον αριθμό δένδρων. Μείωση σημειώνεται στην παραγωγή βρώσιμων ελιών στην Ηλεία κατά 50% και σχεδόν 90% στην Αχαΐα, με την παραγωγή στον πρώτο νομό να στρέφεται κύρια στην ελαιοποίηση.

Παράλληλα με την παραγωγή, παρατηρείται μείωση του αριθμού των μικρών εκμεταλλεύσεων, μεγαλύτερη σε σχέση με τον πανελλαδικό μέσο όρο, σε όλες τις κατηγορίες μεγέθους ετήσιας τυπικής απόδοσης κάτω των 25.000 ευρώ, δείγμα του ότι οι μικροί καλλιεργητές δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους και μειώνονται.

Στα παραπάνω συμβάλλει και το γεγονός ότι οι παραγωγοί, με ευθύνη των έως και σήμερα εφαρμοζόμενων πολιτικών, είναι απροστάτευτοι και απέναντι σε μια σειρά από προβλήματα που δυσκολεύουν την παραγωγή.

Από τις ασθένειες όπως ο δάκος, το γλοιοσπόριο, το βακτήριο ξυλέλλα, έως την ακαρπία, φαινόμενο που παρατηρήθηκε έντονα σε όλους τους νομούς τα προηγούμενα χρόνια (μείωση της παραγωγής το 2023 έως 90% σε περιοχές της Αιτωλοακαρνανίας, 60% στην Ηλεία και έως 50% στην Αχαΐα), την έλλειψη των αναγκαίων υποδομών. Κύριο πρόβλημα κάθε χρονιά παραμένουν οι «ανοιχτές τιμές» για τους παραγωγούς, κάτι που τους συνθλίβει, είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει παραγωγή, ως συνέπεια συνολικά της πολιτικής της ΚΑΠ της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων.

Ζητήματα όπως τα παραπάνω βρέθηκαν στο επίκεντρο της σύσκεψης, με τον Γιάννη Καρναβιά, αντιπρόεδρο της ΟΑΣ Αιτωλοακαρνανίας, να επισημαίνει στην εισηγητική παρέμβασή του: «Δεν θα κάνουμε λιτανείες για νερό, δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι στο σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Η ελπίδα βρίσκεται στα δικά μας χέρια. Η δύναμή μας πολλαπλασιάζεται όταν παλεύουμε χέρι χέρι με τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες σε κάθε νομό».

Οι Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες απαιτούν μεταξύ άλλων: «Να εκσυγχρονιστεί ο αναχρονιστικός κανονισμός του ΕΛΓΑ, ώστε να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο στο 100%. Απαιτούμε από τώρα αλλαγή του κανονισμού, ένταξη σε αποζημίωση από τις φετινές ζημιές ξηρασίας που οδηγούν σε σοβαρή μείωση της παραγωγής, να δοθούν άμεσα προκαταβολές σε όσους πλήττονται. Σύγχρονο αρδευτικό δίκτυο, με περιβαλλοντική προστασία και φθηνή χρέωση. Μείωση κόστους παραγωγής με αφορολόγητο πετρέλαιο όπως στους εφοπλιστές. Μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος, με εξασφαλισμένο πλαφόν. Κατώτατες εγγυημένες τιμές για κάθε είδος ελιάς και ελαιολάδου, που θα καθορίζονται ετησίως ανάλογα και με το κόστος παραγωγής και θα επιτρέπει την επιβίωση των παραγωγών και συνέχιση της καλλιεργητικής τους δραστηριότητας. Σύγχρονο αρδευτικό δίκτυο, με περιβαλλοντική προστασία και φθηνή χρέωση. Σύγχρονο σύστημα δακοπροστασίας, με άμεση ευθύνη του υπουργείου. Εκπόνηση αντίστοιχου προγράμματος ψεκασμού των ελαιώνων για το γλοιοσπόριο».

Ειδικά για τους νέους αγρότες: «Καθορισμός ανώτερου ορίου οικονομικού μεγέθους, όχι πάνω από 20.000 ευρώ, για την ένταξη στο μέτρο. Να εφαρμοστεί βαθμολόγηση που να εξασφαλίζει την κατά προτεραιότητα ένταξη των εκμεταλλεύσεων μεγέθους από 8.000 έως 20.000 ευρώ. Να μην είναι υποχρεωτική η μεγέθυνση της εκμετάλλευσης.

Επιπλέον ισχυρά κίνητρα εγκατάστασης με επιπρόσθετη στήριξη του εισοδήματος, ιδιαίτερα των αγροτών που αναπτύσσουν δενδρώδεις καλλιέργειες με πολυετή αναμονή για την απόδοση ικανής παραγωγής. Πρόσβαση σε άτοκα δάνεια. Στελέχωση των γεωτεχνικών κρατικών υπηρεσιών ώστε να παρέχεται δωρεάν όλη η απαραίτητη επιστημονική υποστήριξη. Εξασφάλιση, με τη στήριξη του κράτους, της δυνατότητας ανέγερσης σύγχρονων κατοικιών και όλων των απαραίτητων υποδομών της αγροτικής εκμετάλλευσης. Συνθήκες διαβίωσης που να επιτρέπουν την ικανοποίηση των αναγκών των νέων ανθρώπων (π.χ. παιδικοί σταθμοί, σχολεία Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης, χώροι άθλησης και ψυχαγωγίας, Κέντρα Υγείας κ.λπ.)».