Οι ελληνικές τράπεζες θα συνεχίσουν και στη νέα εποχή της ΟΝΕ να στηρίζουν μέτρα και πολιτικές που συμβάλλουν στην αύξηση της κερδοφορίας και την ισχυροποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων, όπως απαιτούν οι σύγχρονες συνθήκες και η «νέα τάξη πραγμάτων». Αυτό είναι σε ελεύθερη μετάφραση το μήνυμα που έστειλε χτες στους εκπροσώπους του μεγάλου ξένου και ντόπιου κεφαλαίου ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας (ΕΤΕ) και πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών (ΕΕΤ) Θ. Καρατζάς, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Ελληνοβρετανικό Επιμελητήριο, με θέμα «Η νέα εποχή των τραπεζών στο περιβάλλον της ΟΝΕ». Οπως είπε χαρακτηριστικά στο κλείσιμο της ομιλίας του, «οι ελληνικές τράπεζες θα αποτελέσουν και στη νέα εποχή της ΟΝΕ την αιχμή του δόρατος για την επίτευξη των νέων στόχων που απορρέουν από τη θέση της ελληνικής οικονομίας στην πρώτη γραμμή της διεθνούς οικονομικής πραγματικότητας», δηλαδή της «νέας τάξης πραγμάτων»...

Αξιοποιώντας το βήμα του Ελληνοβρετανικού Επιμελητηρίου, ο πρόεδρος της ΕΤΕ και της ΕΕΤ δεν έκρυψε ότι το νέο πλαίσιο λειτουργίας των ευρωπαϊκών οικονομικών, στην εποχή της ΟΝΕ, μεταξύ άλλων:

• «Καθιστά δυνατή τη φτηνότερη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων» και αυτό οφείλεται στην κυβερνητική πολιτική απελευθέρωσης των αγορών που έχει εξεγείρει την κερδοσκοπική ασυδοσία των μεγαλοεπιχειρηματιών. Στιγμάτισε μάλιστα τις κρατικές παρεμβάσεις στο τραπεζικό σύστημα, υποστηρίζοντας πως οι επιδοτήσεις κλπ. που ίσχυαν μέχρι πρόσφατα, αναπαρήγαγαν «έναν φαύλο κύκλο στασιμότητας και πληθωρισμό» και δεν παρήγαγαν ανάπτυξη.
• Υποστήριξε πως οι τράπεζες είναι «τροφοδότες της ανάπτυξης και θεματοφύλακες της λαϊκής αποταμίευσης», αφού «τις καταθέσεις του ελληνικού λαού που συλλέγουν, τις αναδιανέμουν σε εκείνους που είναι σε θέση να τις αξιοποιήσουν παραγωγικά».... Επιχείρησε δηλαδή να εξωραΐσει την τοκογλυφία των τραπεζών (που αγοράζουν πάμφθηνα το χρήμα από τους εργαζόμενους και στη συνέχεια το πουλάνε φτηνά, αλλά μόνο στις μεγάλες επιχειρήσεις), εμφανίζοντας τους κεφαλαιοκράτες σαν «κινητήριο μοχλό της οικονομίας και παραγωγό πλούτου»! Υπεραμύνθηκε μάλιστα της ασυδοσίας που έχει εξασφαλίσει η κυβερνητική πολιτική στους τραπεζίτες να ορίζουν με το έτσι θέλω ΜΗΔΕΝΙΚΑ επιτόκια για καταθέσεις ταμιευτηρίου μέχρι 1.000 εύρώ, διατυπώνοντας τον προκλητικό ισχυρισμό πως «οι διάφορες πιστωτικές παρεμβάσεις του παρελθόντος (σ.σ. τότε δηλαδή που οι τράπεζες υποχρεώνονταν να τοκίζουν τις καταθέσεις ταμιευτηρίου με επιτόκιο πάνω από τον πληθωρισμό)... συνιστούσαν πληθωριστική διασπάθιση της λαϊκής αποταμίευσης».
• Δήλωσε αισιόδοξος για τη μελλοντική κερδοφορία των τραπεζών, επειδή: Πρώτον, η κυβερνητική πολιτική λιτότητας αναγκάζει όλο και περισσότερους εργαζόμενους να προσφεύγουν στον τραπεζικό δανεισμό - εν γνώσει τους ότι πληρώνουν τοκογλυφικά επιτόκια για τα καταναλωτικά, προσωπικά και άλλα δάνεια πρώτης ανάγκης - λέγοντας πως «ο στεγαστικός και καταναλωτικός δανεισμός των νοικοκυριών στην Ελλάδα υστερεί σημαντικά από τα διεθνή δεδομένα της ΕΕ και των ΗΠΑ». Δεύτερον, αν και έληξε «η εποχή της εύκολης κερδοφορίας» που παρατηρήθηκε «τα τελευταία χρόνια, όταν τα έσοδα των τραπεζών από χρηματοοικονομικές πράξεις ανέβασαν τα κέρδη σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα», τα οποία - παρά την κάμψη τους το 2001 - εξακολουθούν να «παραμένουν ικανοποιητικά». Τρίτον, υπάρχουν περιθώρια «λειτουργικής εκλογίκευσης και μείωσης του κόστους» με την παραπέρα εκμετάλλευση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων.
• Δεν έκρυψε ότι η διοίκηση της ΕΤΕ αναζητά άλλη ελληνική τράπεζα για εξαγορά ή συγχώνευση ή ακόμη και στρατηγική συνεργασία με ξένο ίδρυμα, κάνοντας λόγο για «μια σαφή πίεση που υπάρχει προς την κατεύθυνση περαιτέρω μεγέθυνσης των τραπεζικών ιδρυμάτων» για να αναφερθεί στη συνέχεια στα «κατεξοχήν ποιοτικά πλεονεκτήματα των τραπεζικών συγχωνεύσεων και τραπεζικών συνεργασιών».