«Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με μια πολιτική που για τα κέρδη των λίγων θυσιάζονται οι ανάγκες μας στις σπουδές, στη δουλειά, ακόμα και η ζωή των πολλών».

Με αυτά τα λόγια τέθηκε εισηγητικά το θέμα των όρων σπουδών και ζωής, της προοπτικής των αποφοίτων, και μέσα από τοποθετήσεις εκπροσώπων φοιτητικών συλλόγων αναδείχθηκαν οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και άλλο προσωπικό και οι επιπτώσεις στις σπουδές, το ζήτημα των υποδομών, που φτάνουν σε σημείο να γίνονται επικίνδυνες, και άλλα παραδείγματα από τη φοιτητική καθημερινότητα που αναδεικνύουν την τεράστια αντίφαση ανάμεσα στις δυνατότητες - ανάγκες και στη σημερινή κατάσταση.

Δόθηκε η εικόνα της διαλυμένης - εμπορευματοποιημένης φοιτητικής μέριμνας, με τις ελάχιστες εστίες και τα πανάκριβα ενοίκια, το συνολικό κόστος σπουδών που έχει εκτοξευτεί, με χαρακτηριστικά τα παραδείγματα πρωτοετών φοιτητών που επέλεξαν σχολή με μοναδικό κριτήριο το κόστος στέγασης.

Απέναντι στην εικονική πραγματικότητα για τα πανεπιστήμια, στις κυβερνητικές κορόνες για «εκσυγχρονισμό των ΑΕΙ», «αύξηση της χρηματοδότησης» και «διεθνοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης», τονίστηκε και εισηγητικά: «Σπουδάζοντας γνωρίζουμε τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις, συγκρίνουμε τη σημερινή κατάσταση με το πώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα, δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την οπισθοδρόμηση».

«Δεν είναι εκσυγχρονισμός το να ακυρώνονται διδασκαλίες, να μην προσφέρονται βασικά μαθήματα του προγράμματος σπουδών λόγω έλλειψης καθηγητών.

Δεν είναι εκσυγχρονισμός τα απαρχαιωμένα εργαστήρια, η υποβάθμιση των όρων διεξαγωγής τους και η τεράστια υποστελέχωση, που τον τελευταίο χρόνο έφτασε στο να μειωθούν κατά 2.325 οι εργαζόμενοι όλων των κατηγοριών.

Αντίθετα, πρόκειται για οπισθοδρόμηση. Αυτή η πολιτική μάς γυρνάει πίσω στο "όποιος έχει λεφτά θα σπουδάζει".

Ούτε είναι εκσυγχρονισμός τα πτυχία της πετσοκομμένης γνώσης, που αντιμετωπίζουν την επιστήμη σαν ένα άθροισμα σκόρπιων δεξιοτήτων, σε αντίθεση με την ολόπλευρη επιστημονική προσέγγιση του επιστημονικού μας αντικειμένου, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης τον 21ο αιώνα».

Οπως τονίστηκε, «οι "αντοχές της οικονομίας" που αναμασά η κυβέρνηση δεν χωράνε τις ανάγκες μας, αλλά "αντέχουν" να μπουκώνει με εκατομμύρια την επιχειρηματική λειτουργία και την πολεμική έρευνα.

Είναι αλήθεια αυτό που αναμασά ο Πιερρακάκης, ότι αυξάνεται τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότηση; Οχι βέβαια, είναι τεράστιο ψέμα!

Ακόμα και στον προϋπολογισμό του 2025, που περηφανεύεται ότι δίνει περίπου 30 εκατ. αύξηση σε σχέση με πέρυσι, αυτή δεν υπερκαλύπτει την άνοδο του πληθωρισμού ...επομένως πρόκειται για μείωση! Πόσο μάλλον αν το δούμε σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των ΑΕΙ.

Η χρηματοδότηση είναι επιλεκτική και για τις σπουδές μας οδηγεί στην υποχρηματοδότηση - 60% την τελευταία 15ετία.

Μια ματιά για το "πού πάνε τα λεφτά" μπορεί να πείσει τους πάντες... Ενδεικτικά, 60 εκατ. για ξενόγλωσσα προπτυχιακά με δίδακτρα, 50 εκατ. για να κλέβουν οι επιχειρήσεις τζάμπα καινοτόμες ιδέες (μηχανισμός χρηματοδότησης νεοφυών επιχειρήσεων), 112 εκατ. για τζάμπα έρευνα (συμπράξεις ΑΕΙ - επιχειρήσεων), 300 εκατ. σε εργολάβους για να φτιαχτούν εστίες με ΣΔΙΤ (με ενοίκια για όσους φοιτητές διαμένουν).

Κάπως έτσι, το παραμύθι ότι "η επιχειρηματική λειτουργία θα ενισχύσει τα πανεπιστήμια", που μας πουλά η κυβέρνηση, καταρρέει με κρότο!

Και ο πιο καλόπιστος γνωρίζει ότι όχι μόνο δεν φέρνει έσοδα που θα αξιοποιηθούν για τις ανάγκες μας, αλλά αντίθετα τα στερεί από μας.

Αλήθεια, πού πήγαν τα εκατομμύρια των διδάκτρων από τα μεταπτυχιακά ή τα ξενόγλωσσα προπτυχιακά; Μα φυσικά "επενδύθηκαν" εκεί που θα έφερναν κέρδος!

Νόμο τον νόμο όλα αυτά τα χρόνια έχουν φτιάξει το πανεπιστήμιο να λειτουργεί σαν επιχείρηση, που ψάχνει έσοδα και επενδύσεις και "τσιγκουνεύεται" να δώσει σε ό,τι δεν του φέρνει κέρδος.

Ετσι, οι διάφορες αξιολογήσεις δεσμεύουν ακόμα μεγαλύτερο τμήμα της κρατικής χρηματοδότησης - πλέον το 30% - με βάση επιχειρηματικούς στόχους.

Αντίστοιχα, με τον νόμο - πλαίσιο της Κεραμέως απαγορεύεται στους Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων και Ερευνας να χρηματοδοτούν τη φοιτητική μέριμνα και την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού».