Η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Δράση (ΕΚΔ) συνεδρίασε στην Κωνσταντινούπολη στις 19 Ιανουαρίου 2025, με φιλοξενία του ΚΚ Τουρκίας. Στη συνάντηση που διοργανώθηκε υπό τον τίτλο «Εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς της Παλαιστίνης, του Λιβάνου και της Συρίας» συμμετείχαν τα ακόλουθα κόμματα: Κόμμα Εργασίας Αυστρίας, Κομμουνιστικό Επαναστατικό Κόμμα Γαλλίας, ΚΚΕ, Ελβετικό ΚΚ, Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας, ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, Κομμουνιστικό Μέτωπο (Ιταλία), Νέο ΚΚ Ολλανδίας, ΚΚ Σουηδίας και ΚΚ Τουρκίας.

Οπως σημειώνουν στην κοινή ανακοίνωσή τους, «στο τέλος αυτής της συνάντησης, η οποία ενίσχυσε την κοινή προοπτική των κομμάτων της ΕΚΔ σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τα συμμετέχοντα κόμματα εκπληρώνουν το καθήκον τους να προειδοποιήσουν τους εργαζόμενους του κόσμου ενάντια στις απειλές και τους κινδύνους που είναι μπροστά μας και επιβεβαιώνουν την αλληλεγγύη τους με τους λαούς και τους κομμουνιστές της περιοχής. Από την άποψη αυτή, τα κόμματα της ΕΚΔ:

1. Υπογραμμίζουν τη σοβαρότητα της κλιμάκωσης της ισραηλινής επιθετικότητας και του επεκτατισμού στην Παλαιστίνη, καθώς και στον Λίβανο και τη Συρία, που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Τονίζουν ότι η ανάγκη να σταματήσει το σιωνιστικό Ισραήλ παραμένει το πιο φλέγον ζήτημα για το καλό όλων των λαών της περιοχής.

2. Συνεχίζουν τον αγώνα για πραγματική κατάπαυση του πυρός που προβλέπει η συμφωνία Ισραήλ - Χαμάς υπό τον όρο ότι οι λαοί της Παλαιστίνης και της περιοχής διατηρούν το δικαίωμα να αγωνίζονται ενάντια στη συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή και επιθετικότητα, αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τη Λωρίδα της Γάζας.

Η εύθραυστη συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός δεν διαγράφει τα εγκλήματα του ισραηλινού κράτους. Η αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και η αλληλεγγύη των λαών σε όλο τον κόσμο, που χαρακτήρισαν όλη αυτή την περίοδο την πάλη ενάντια στην επίθεση του κατακτητή συνεχίζεται, για τη λευτεριά της Παλαιστίνης.

3. Υποστηρίζουν διεθνώς την ίδρυση και αναγνώριση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα που είχαν καθοριστεί πριν από τις 4 Ιουνίου 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Απαιτούν την παύση και τη διάλυση των παράνομων εποικισμών στα παλαιστινιακά εδάφη, την απελευθέρωση των κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές και την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους σύμφωνα με την απόφαση 194 του ΟΗΕ.

4. Δηλώνουν ότι όλες οι κυβερνήσεις που συνεχίζουν να διατηρούν άμεσες ή έμμεσες πολιτικές ή οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ είναι συνένοχες σε ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ιδιαίτερα στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Τονίζουν ότι αυτές οι αστικές κυβερνήσεις πρέπει να πληρώσουν το τίμημα για τη συνεργασία τους με το Ισραήλ και δεσμεύονται να εντείνουν τον αγώνα στις χώρες τους για να τερματιστούν αυτές οι σχέσεις.

5. Αναγνωρίζουν ότι αυτό που συμβαίνει στη Συρία, τον τελευταίο κρίκο αυτής της επιθετικότητας, είναι προϊόν ιμπεριαλιστικής επέμβασης, υπογραμμίζοντας την εμπλοκή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, του Ηνωμένου Βασιλείου, του Ισραήλ και της Τουρκίας και τον ρόλο των τζιχαντιστών.

6. Επισημαίνουν περαιτέρω τις συνδέσεις μεταξύ των εξελίξεων στη Συρία, μετά την Παλαιστίνη και τον Λίβανο, και του συνεχιζόμενου ανταγωνισμού για τις πρώτες ύλες και τους ενεργειακούς πόρους, τους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας, τους δρόμους εμπορίου και τις διεθνείς αγορές, που έχει οδηγήσει σε περιφερειακούς πολέμους και συγκρούσεις.

7. Κατανοούν ότι η κατάσταση στη Συρία δεν πρόκειται να φτάσει σύντομα σε μια σταθερή ισορροπία, τονίζουν το γεγονός ότι τα γεγονότα στη Συρία σηματοδοτούν μια νέα φάση της αστάθειας που συνεχίζεται στην περιοχή εδώ και χρόνια, αντιτίθενται σε κάθε είδους διαμελισμό και αλλαγή των συνόρων και προειδοποιούν τους λαούς για νέα μεταναστευτικά κύματα, νέες συγκρούσεις και πολέμους που μπορεί να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη της περιοχής, ιδίως στο Ιράν.

8. Καταγγέλλουν τις αντιδραστικές δυνάμεις που προσπαθούν να επιβάλλουν τον εθνικισμό, θρησκευτικές - σεκταριστικές πολιτικές που καταπατούν λαϊκά δικαιώματα, θρησκευτικές επιλογές, την ανεξιθρησκεία και την κοσμικότητα. Τονίζουν τη ζωτική σημασία της ταξικής πάλης καθώς και την ενοποιητική δύναμη της εργατικής τάξης.

9. Αναγνωρίζουν ότι ο τρόπος για να τερματιστεί αυτή η κατάσταση είναι να ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι της περιοχής ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Δηλώνουν ότι στέκονται αλληλέγγυοι στους λαούς και στους κομμουνιστές της περιοχής σε μια εποχή σοβαρών δυσκολιών, καθώς παλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες και καθώς οι εργαζόμενοι της περιοχής πρέπει να ανακτήσουν και να ενώσουν τις δυνάμεις τους».