Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα είναι οι υποσχέσεις που δίνουν τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά) για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού των εργαζομένων στο Δημόσιο, τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΔΑΣ ΑΔΕΔΥ (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ), σχολιάζοντας τα όσα προέκυψαν από τις συναντήσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ με εκπροσώπους των παραπάνω κομμάτων στη Βουλή.

Να σημειωθεί ότι συνάντηση έγινε και με το ΚΚΕ, με το Κόμμα να ξεκαθαρίζει ότι στηρίζει με κάθε μέσο το δίκαιο αίτημα για επαναφορά των Δώρων που κόπηκαν από τις κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων, κάτι που έχει κάνει άλλωστε και με τρεις προτάσεις νόμου και εφτά τροπολογίες, οι οποίες απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες από τα παραπάνω κόμματα.

Από τις συναντήσεις με τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, σημειώνει η ΔΑΣ, προκύπτει ότι «οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τα κόμματα που κυβέρνησαν, ψήφισαν και διατήρησαν όλες τις περικοπές στους μισθούς μας».

Το ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε τη σταδιακή επαναφορά του 13ου μισθού, απορρίπτοντας ουσιαστικά το δίκαιο αίτημα για άμεση επαναφορά 13ου και 14ου, ενώ απέφυγε ακόμα και να προσδιορίσει πότε και πώς θα γίνει πράξη η «υπόσχεσή» του. Επικαλέστηκε άλλωστε το γνωστό πρόσχημα για τις περικοπές, αφού όπως είπε έχει το «βλέμμα και στις οικονομικές δυνατότητες της χώρας», γι' αυτό και «δεσμευόμαστε ότι θα πάρουμε πρωτοβουλία, ώστε να υπάρξει επαναφορά σταδιακά με αφετηρία τον 13ο μισθό»! Δηλαδή συνέδεσε «την κατάργησή τους όσο και - ακόμη περισσότερο - την επαναφορά τους με τις "αντοχές της οικονομίας" και τους "δημοσιονομικούς περιορισμούς"». Ακόμα εξέφρασε «την "αταλάντευτη στήριξή του" στις πολεμικές δαπάνες και τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, επικαλούμενος την αναγκαιότητα αυτών των δαπανών έναντι της στήριξης των μισθών των εργαζομένων».

Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε την τροπολογία του για την επαναφορά των Δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος αδείας, χωρίς όμως «να αμφισβητήσει στο ελάχιστο την αρχική κατάργησή τους». Αλλωστε, στις πρώτες γραμμές της αιτιολογικής έκθεσης αναφέρει χαρακτηριστικά: «...σήμερα εκλείπουν οι δημοσιονομικοί λόγοι που επέβαλαν τις περικοπές..."». Μια αντίληψη δηλαδή «που συνδέει τα εργατικά δικαιώματα με τα εκάστοτε δημοσιονομικά δεδομένα, αντί να τα αναγνωρίζει ως αδιαπραγμάτευτες κατακτήσεις των εργαζομένων». Ενώ όταν ήταν κυβέρνηση δεν πήρε καμία πρωτοβουλία αποκατάστασης και εφαρμόζοντας το ενιαίο μισθολόγιο διατήρησε τις μνημονιακές περικοπές.

Αντίστοιχη ήταν και η στάση της Νέας Αριστεράς, η οποία εμφανίστηκε να υπερασπίζεται την αποκατάσταση των αδικιών και την επιστροφή των Δώρων, αλλά δικαιολόγησε πλήρως τις μισθολογικές περικοπές που είχαν επιβληθεί την περίοδο που στελέχη της βρίσκονταν στο υπουργείο Οικονομικών, επικαλούμενη τις «ειδικές συνθήκες» της εποχής.

Ολα αυτά τα κόμματα, με διαφορετική φρασεολογία αλλά κοινή στάση, εξακολουθούν να κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους, καταγγέλλει η ΔΑΣ. Οι δήθεν υποστηρικτικές τοποθετήσεις τους είναι επικοινωνιακά τεχνάσματα, τώρα που βρίσκονται στην αντιπολίτευση και γνωρίζουν ότι η ΝΔ δεν πρόκειται να υλοποιήσει τέτοια μέτρα. Οταν όμως είχαν κυβερνητική εξουσία, όχι μόνο δεν αποκατέστησαν τις απώλειες των εργαζομένων, αλλά διατήρησαν και επέκτειναν το αντεργατικό πλαίσιο των μνημονιακών πολιτικών, καταδικάζοντας τους δημοσίους υπαλλήλους σε εξευτελιστικούς μισθούς.

Μοναδική εξαίρεση, αναφέρει η ΔΑΣ, αποτέλεσε η στάση του ΚΚΕ, το οποίο διαχρονικά πρωτοστατεί στις διεκδικήσεις των εργαζομένων, καταθέτοντας από το 2015 έως τώρα 3 προτάσεις νόμου και 7 τροπολογίες για την αποκατάσταση του 13ου και 14ου μισθού και για την αύξηση των βασικών αποδοχών στο Δημόσιο. Προτάσεις που κανένα κόμμα δεν στήριξε όταν κατατέθηκαν. Το ΚΚΕ επιβεβαίωσε τη στήριξή του στον αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων, αναδεικνύοντας ότι μόνο μέσα από τη συλλογική πάλη μπορεί να υπάρξει πραγματική δικαίωση των αιτημάτων μας.

Η ΔΑΣ τονίζει ότι η μόνη απάντηση είναι ο μαζικός, οργανωμένος αγώνας και καλεί σε μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 28 Φεβρουαρίου! Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, επισημαίνει, «δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα των υποσχέσεων και των ανέξοδων διακηρύξεων» και τους καλεί να διεκδικήσουν αυξήσεις 20% στους μισθούς, ΣΣΕ, επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού κ.ά.

Ακόμα να απαιτήσουν να μη γίνει καμία συγκάλυψη των αιτιών και των υπευθύνων για το έγκλημα στα Τέμπη, για λήψη μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς που έχουν μετατραπεί σε «κοιλάδες των Τεμπών» και για την ικανοποίηση συνολικότερα των εργατικών - λαϊκών αναγκών.