Σήμερα στην Περιφέρεια της χώρας και από αύριο μέχρι και την Πέμπτη 20 Μάρτη στην Αθήνα θα διεξαχθούν οι εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων στον πρώην ΟΚΑΝΑ, με την «Αγωνιστική Συσπείρωση» να καλεί τους εργαζόμενους σε μαζική στήριξη, καθώς, όπως σημειώνει, οι εκλογές αυτές «δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σαν "μία από τα ίδια"».

Κι αυτό, γιατί όπως σημειώνει στο κάλεσμά της, «με τεράστια ευθύνη της πλειοψηφίας του ΔΣ που λειτούργησε για άλλη μια φορά σαν μακρύ χέρι της κυβέρνησης, εμποδίζοντας τον αγώνα όλου του κλάδου, ο ΕΟΠΑΕ είναι εδώ, μα η δημόσια και δωρεάν απεξάρτηση μαζί με τα εργασιακά μας δικαιώματα μακριά».

Η «Αγωνιστική Συσπείρωση» αποκαλύπτει σε όλους τους εργαζόμενους όσους με θράσος έλεγαν πως «ο ΕΟΠΑΕ μας συμφέρει» και θυμίζει τι σημαίνει στην πράξη η αντιδραστική μεταρρύθμιση: Εισαγωγή νοσηλίων, συγχωνεύσεις δομών, απληρωσιά, προσλήψεις με το σταγονόμετρο και μόνο με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

«Αυτά έρχονται να προστεθούν στις αιφνιδιαστικές μετακινήσεις προσωπικού για να μπαλωθούν τρύπες, στην υποστελέχωση που βαράει κόκκινο, στη ματαίωση από την πλήρη στροφή του πρώην ΟΚΑΝΑ προς την άνευ όρων μείωση της βλάβης με αποδυνάμωση της ψυχοκοινωνικής στήριξης και της κινητοποίησης για θεραπεία, στην ομηρία συναδέλφων που δουλεύουν χωρίς ΣΣΕ, με εργασιακές σχέσεις πολλών ταχυτήτων και διαφορετικά τσακισμένα μισθολογικά και θεσμικά δικαιώματα (άδειες, επιδόματα κ.λπ.), στα νταηλίκια της Διοίκησης που μπουκάρει μέχρι και σε θεραπευτικές ομάδες», αναφέρεται μεταξύ άλλων.

Η «Αγωνιστική Συσπείρωση» καλεί σε στήριξη για να δυναμώσει ο αγώνας, ξεχωρίζοντας τη μάχη ενάντια στην προσπάθεια διάλυσης της Πρόληψης, της δημόσιας και δωρεάν Απεξάρτησης, στην ιδιωτικοποίηση. Αλλά και για να ενοποιηθεί ο αγώνας του κλάδου σε ένα Σωματείο, αγωνιστικό, με ταξική κατεύθυνση. Προβάλλει ακόμα διεκδικήσεις για μαζικές και μόνιμες προσλήψεις, μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης σε Πρόληψη - Απεξάρτηση αλλά και δημιουργία νέων εξειδικευμένων δομών και προγραμμάτων με βάση τις αυξημένες ανάγκες αντιμετώπισης όλων των μορφών εξάρτησης, για αποκλειστική ευθύνη του κράτους για την κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων. Επίσης, για να διαφυλαχτεί η δουλειά των «στεγνών» προγραμμάτων, των θεραπευτικών κοινοτήτων, του ρόλου της οικογένειας κ.ά.

Τέλος, προβάλλει τη διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης που να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους, στο ύψος των σημερινών αναγκών και των ιδιαίτερων απαιτήσεων του τομέα δουλειάς.