Ομως, η μαγική εικόνα που επιχειρεί να στήσει η κυβερνητική προπαγάνδα, δεν μπορεί να σβήσει τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι μισθωτοί. Κι αυτό γιατί μιλάμε για ονομαστική αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 6,02% στα 880 ευρώ μεικτά, η οποία οδηγεί σε έναν καθαρό μισθό για πλήρη απασχόληση στα 743 ευρώ που δεν μπορεί να εξασφαλίσει αξιοπρεπή διαβίωση για τον εργαζόμενο. Μετά, λοιπόν, από 13 χρόνια, από το 2012 που καταργήθηκε η ΕΓΣΣΕ με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και όλες οι Συλλογικές Συμβάσεις, ο κατώτατος μισθός είχε ονομαστική αύξηση μόλις κατά 129 ευρώ και σε ποσοστό 17,17%, δηλαδή λιγότερο και από τον επίσημο πληθωρισμό. Ενώ σήμερα, το 46% των μισθωτών έχουν μέσο μισθό κάτω από τα 1.000 ευρώ μεικτά και το 10% κάτω και από τα 500 ευρώ μεικτά.

Την ίδια στιγμή, μόλις το 25% των εργαζομένων καλύπτεται από κάποια Συλλογική Σύμβαση. Οσο για τη μείωση της ανεργίας που συνέχεια επικαλούνται τα κυβερνητικά στελέχη, ας ρωτήσουν τους εργαζόμενους των οποίων οι νέες συμβάσεις που υπογράφουν είναι κατά το ήμισυ με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία, ενώ οι απολύσεις μέσα στο 2024 ξεπέρασαν τον απόλυτο αριθμό των μισθωτών στον ιδιωτικό τομέα.