Τα όρια της «ελευθερίας» που επικρατεί στα αμερικανικά πανεπιστήμια φανερώνουν οι νέες διώξεις σε βάρος φοιτητών ιδρυμάτων όπως το Κολούμπια, οι οποίοι όχι απλά συλλαμβάνονται με απαράδεκτες διαδικασίες αλλά τους ανακαλούν και τη βίζα, μόνο και μόνο επειδή δεν σκύβουν το κεφάλι απέναντι στη σιγή νεκροταφείου που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση για το έγκλημα στη Γάζα.

Αποκαλυπτική ήταν η σύλληψη της 30χρονης Τουρκάλας Ρουμεϊσά Οζτούρκ, διδακτορικής φοιτήτριας και κατόχου υποτροφίας στο Πανεπιστήμιο Tufts, η οποία την Τρίτη βγήκε από το σπίτι της για να συναντήσει φίλους της στο Σόμερβιλ, κοντά στη Βοστόνη, και συνελήφθη από πράκτορες του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας. Σε βίντεο που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου, η Οζτούρκ - φοιτήτρια στο Πρόγραμμα Μελέτης και Ανάπτυξης των Παιδιών - φαίνεται να συλλαμβάνεται από μασκοφόρους και κουκουλοφόρους αστυνομικούς με πολιτικά ρούχα. Εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας υποστήριξε ότι η Οζτούρκ «εμπλέκεται σε δραστηριότητες υποστήριξης της Χαμάς, ξένης τρομοκρατικής οργάνωσης που επιδιώκει τη δολοφονία Αμερικανών». Να σημειωθεί ότι πριν έναν χρόνο η Οζτούρκ, αρθρογραφώντας σε φοιτητική εφημερίδα, είχε επικρίνει τη συνεργασία των πανεπιστημίων με επενδυτές που δραστηριοποιούνται στο Ισραήλ.

Η συνήγορος της Οζτούρκ, Μαχσά Χανμπαμπάι, υπέβαλε αγωγή υποστηρίζοντας ότι η κράτηση της 30χρονης είναι παράνομη. Σύμφωνα με σχετικά ρεπορτάζ, παρότι ομοσπονδιακός δικαστής στη Βοστόνη διέταξε να μη μετακινηθεί η Οζτούρκ εκτός της Πολιτείας της Μασαχουσέτης χωρίς ειδοποίηση από 48 ώρες πριν, το βράδυ της επομένης εκείνη βρισκόταν ήδη στη Λουιζιάνα, αφού ανακλήθηκε και η βίζα που είχε.

Μόνο τις τελευταίες βδομάδες έχουν συλληφθεί ή/και διωχθεί από τις ΗΠΑ (με ανάκληση βίζας κ.λπ.) ένας Ιρανός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, ένας Κορεατοαμερικανός φοιτητής στο Κολούμπια, ένας φοιτητής από την Γκάμπια στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, ένας Ινδός υπότροφος στο Τζόρτζταουν στην Ουάσιγκτον και ένας Λιβανέζος γιατρός στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Μπράουν στο Ρόουντ Αϊλαντ.

Σε αυτό το κλίμα εκφοβισμού, η διοίκηση του Κολούμπια ανακοίνωσε μια σειρά «μεταρρυθμίσεις» στους κανόνες λειτουργίας του, όπως έναν νέο ορισμό του «αντισημιτισμού» και την περαιτέρω στελέχωση του Ινστιτούτου Ισραήλ και Εβραϊκών Σπουδών, στο όνομα της «πνευματικής ποικιλομορφίας».