Μιλώντας για την ιστορική απεργία της 28ης Φλεβάρη, σημείωσε ότι εκείνη τη μέρα «όλοι κατάλαβαν, όλοι πήραν το μήνυμα ότι ο λαός που αγωνίζεται στριμώχνει τις κυβερνήσεις, τα κόμματα και τις δυνάμεις του συστήματος. Ολους αυτούς που αρχίζουν και τελειώνουν τη μέρα τους με όρκους πίστης στο σύστημα των "Τεμπών", στη "Δικαιοσύνη" των πλειστηριασμών, στην πολιτική "κόστους - οφέλους", στους αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν και ψηφίζουν από κοινού, πληρώνοντας εμείς τα σπασμένα για να προχωράνε "πρίμα" τα επιχειρηματικά σχέδια και οι επιχειρηματικοί σχεδιασμοί των λίγων.

Στις 28 Φλεβάρη δείξαμε ότι ο λαός βγαίνει στους δρόμους και αγωνίζεται φωνάζοντας "ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας".

Σήμερα, δείχνουμε ότι επιμένουμε στον αγώνα μας. Γιατί επιμένουμε; Γιατί θέλουμε αυτός ο αγώνας να φτάσει έως το τέρμα. Γιατί θέλουμε να τιμωρηθούν όσοι έχουν ποινικές και πολιτικές ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη. Για το μεγάλο έγκλημα, δύο τρένα να κινούνται σε αντίθετη πορεία στην ίδια γραμμή.

Γιατί εκτυλίσσεται μια προσπάθεια του συστήματος για "να βγουν από πάνω", να κρύψουν τις αιτίες, τις ευθύνες, ότι το έγκλημα των Τεμπών ήταν προδιαγεγραμμένο από την πολιτική που υλοποίησαν, της "απελευθέρωσης" και ιδιωτικοποίησης του σιδηρόδρομου. Την κατάτμησή του σε πολλές εταιρείες - άλλος στη διαχείριση της κυκλοφορίας, άλλος στο φόρτωμα, άλλος στο ξεφόρτωμα, άλλος στη συντήρηση. Εξ ορισμού και απεριόριστη η διέλευση των φορτίων του ΝΑΤΟ. Ολα για να υπηρετούνται τα κέρδη, εις βάρος της ασφάλειας των πολλών».

Θύμισε ότι όλα τα παραπάνω τα καταγγέλλουν εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες το ΠΑΜΕ και τα αγωνιστικά συνδικάτα, που πρωτοστάτησαν στον αγώνα ενάντια σε αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική που οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών. «Και θα συνεχίσουμε, για να ξεμπερδεύουμε με τους επιχειρηματίες, όπως η "Hellenic Train", και τους εργολάβους, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής του κέρδους και του σάπιου αστικού κράτους που την επιβάλλει.

Γιατί βλέπουμε να ορθώνονται καθημερινά "Τέμπη" απέναντι στη ζωή μας. Γιατί οι λόγοι και οι αιτίες που έβγαλαν στους δρόμους εκατομμύρια λαού στις 28 Φλεβάρη, φωνάζοντας "Δεν έχω οξυγόνο", σήμερα υπάρχουν ακόμα πιο οξυμένοι».

«Ανάσα για όλους εμάς είναι ο αγώνας μας. Ελπίδα είναι η πείρα που έχει κατακτηθεί από εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων να γίνει δύναμη αμφισβήτησης και ανατροπής του συστήματος των κερδών, των κομμάτων και των δυνάμεων που το έχουν υπηρετήσει και το στηρίζουν», συνέχισε ο Γ. Τασιούλας, ενώ αναφέρθηκε στους αμέτρητους λόγους που βγάζουν το λαό στους δρόμους και που απορρέουν από την εχθρική πολιτική του συστήματος των κερδών, των καθημερινών «Τεμπών».

Στάθηκε μεταξύ άλλων στην άθλια κατάσταση των νοσοκομείων, στη βαρβαρότητα των πλειστηριασμών κ.λπ.

Ξεχώρισε την οργή των εργαζομένων για τα 1,1 ευρώ αύξησης τη μέρα σε έναν κατώτατο μισθό 743 ευρώ. Οπως είπε, «αυτός ο κατώτατος μισθός δεν είναι απλά μια απόφαση του εκάστοτε υπουργού Εργασίας, αλλά είναι η απόφαση των βιομηχάνων, των μεγαλοεπιχειρηματιών να κρατηθούν οι μισθοί στα ελάχιστα».

Απαντώντας, ξεκαθάρισε ότι οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα «επιλέγουμε να αγωνιστούμε για Συλλογικές Συμβάσεις με ουσιαστικές αυξήσεις και δικαιώματα. Τον δρόμο τον δείχνει η Ομοσπονδία Οικοδόμων, που υπέγραψε ΣΣΕ με μεγάλες αυξήσεις στα μεροκάματα, μετά από πέντε πανελλαδικές απεργίες μέσα σε τρεις μήνες. Με εκατοντάδες παρεμβάσεις, εξορμήσεις, Γενικές Συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς. Με τους οικοδόμους να συμμετέχουν μαζικά και να στριμώχνουν τη μεγαλοεργοδοσία. Οπως στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στη ΔΕΛΤΑ και αλλού, σε χώρους δουλειάς και κλάδους όπου ο αγώνας για το μεροκάματο, για τις συνθήκες δουλειάς, τα μέτρα ασφάλειας, τα δικαιώματα των εργαζομένων, είναι καθημερινός.

Εκεί που μαθαίνουμε να πιστεύουμε στη δύναμη του οργανωμένου αγώνα, στα συνδικάτα μας, εκεί που κατανοείται από όλους μας ότι όσα μπορούμε να κερδίσουμε, όσα μπορούμε να αποτρέψουμε από τα σχέδια της εργοδοσίας, θα το κάνουμε με τη δική μας πάλη, με επίκεντρο τις ανάγκες μας.

Εκεί που αναστενάζουν οι εργαζόμενοι από την εκμετάλλευση, την εντατικοποίηση, την τρομοκρατία των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Εκεί όπου οι διάφοροι "Μεσσίες" και οι "σωτήρες" που εμφανίζονται ως τέτοιοι κατά καιρούς, που προβάλλονται από τηλεοράσεις και κανάλια, εξαφανίζονται... Και όλοι γνωρίζουμε καλά πότε ξαναεμφανίζονται».

Ιδιαίτερη ήταν η αναφορά του ομιλητή στο κρεσέντο πολεμικών εξοπλισμών, τονίζοντας ότι «ενώ για τους εργαζόμενους προβλέπονται τα ελάχιστα, για να στηρίξουν όμως τα σχέδιά τους η χρηματοδότηση τρέχει ασταμάτητη, μαζί με τους μεγάλους κινδύνους που παραμονεύουν. Για το ΝΑΤΟ το 5% του ΑΕΠ. Για να στηριχτεί η πολεμική οικονομία της ΕΕ, στους ανταγωνισμούς και στα πολεμικά πεδία της Ουκρανίας, ανοίγει η στρόφιγγα για να γεμίσουν τα πολεμικά ταμεία με 800 δισ. ευρώ.

Ποιος θα τα πληρώσει όλα αυτά; Ούτε οι βιομήχανοι, ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι εφοπλιστές, ούτε οι μεγαλοεργολάβοι. Ο λαός θα τα πληρώσει.

Από τους εργαζόμενους θα βγει η πριμοδότηση της πολεμικής οικονομίας. Από τους παγωμένους μισθούς, από τις πετσοκομμένες συντάξεις, από τη φορολογία που τώρα πλέον όλοι ξέρουμε πώς λειτουργεί: Το 95% το πληρώνει ο λαός. Οι λίγοι ό,τι πληρώνουν το παίρνουν πίσω σε προνόμια, σε projects και χρηματοδότηση. Την πολεμική οικονομία τους, όπως αποφάσισαν, θα τη στηρίξουν από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Εχουν μάθει πώς γίνεται η αρπαγή ...από τα χρόνια των μνημονίων, δηλαδή "παλιά μου τέχνη κόσκινο".

Και ακόμα πιο εγκληματικό είναι ότι ο πρωθυπουργός παζαρεύει την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, με το γνωστό "ναι μεν, αλλά".

Ποιος θα πληρώσει τον "εμπορικό πόλεμο" μεταξύ των καπιταλιστών; Ποιον θα βλάψουν τα μέτρα και τα αντίμετρα; Οι δασμοί από τη μία και από την άλλη πλευρά; Πάλι ο λαός θα πληρώσει τα σπασμένα.

Αυτοί που ανταγωνίζονται μεταξύ τους, που τη μια συμμαχούν και την άλλη βγάζουν τα μαχαίρια, μάχονται για τον ίδιο στόχο: Ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία στην πίτα των κερδών. Στο ίδιο εγκληματικό σύστημα πιστεύουν. Στο σύστημα της εκμετάλλευσης, που δεν υπολογίζει τις ανάγκες και τη ζωή των πολλών. Νοιάζονται για τα κέρδη των μονοπωλίων, των λίγων, και όποτε δεν τα βρίσκουν συγκρούονται. Ετσι κάνουν τα αρπακτικά. Ολοι εγκληματούν απέναντι στους λαούς.

Εχει τεράστιες ευθύνες η κυβέρνηση, που εμπλέκει τον λαό μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς. Εχουν τεράστιες ευθύνες τα κόμματα του συστήματος και τα βολικά κόμματα του συστήματος, που για τέτοια ζητήματα δεν βγάζουν άχνα. Ούτε ΝΑΤΟ, ούτε πόλεμος, ούτε ΕΕ, τίποτα δεν υπάρχει γι' αυτούς.

Οσο το σύστημα και οι δυνάμεις του, για να αντιμετωπίσουν τη λαϊκή οργή και κινητοποίηση, επιστρατεύουν όλα τα μέσα για να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους, για να αποκρύψουν τις αιτίες που γεννάνε τα αδιέξοδα και τα εγκλήματα για τη ζωή των πολλών, τόσο περισσότερο οπλιζόμαστε με πείσμα.

Ναι, θα φτάσουμε έως το τέρμα. Θα ξεπεράσουμε δυσκολίες και εμπόδια. Θα νικήσουμε "θεούς και δαίμονες", γιατί αυτό έχουν ανάγκη τα παιδιά μας. Και αυτό θα κάνουμε με όλη τη δύναμή μας. Ναι, ο αγώνας μας είναι το οξυγόνο μας. Δεν περιμένουμε να μας λυπηθούν αυτοί που με την πολιτική τους οξύνουν τα προβλήματα της ζωής μας, προς όφελος της κερδοφορίας των λίγων.

Εμείς, με τον αγώνα μας, θα επιβάλουμε τις λύσεις που έχουμε ανάγκη. Θα κάνουμε το δίκιο μας πραγματικότητα. Σε αυτήν την πορεία καταθέτουμε όλη τη δύναμή μας. Η δύναμη του λαού είναι μεγάλη. Η οργανωμένη δύναμη του λαού μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα και να φέρει πραγματικά σαρωτικές αλλαγές και ανατροπές, με επίκεντρο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες».