Βήμα περαιτέρω συρρίκνωσης δημοκρατικών δικαιωμάτων και διασφάλισης νέων εργαλείων καταστολής των λαϊκών αγώνων συνιστά το νέο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις στην Κύπρο, όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή της και η Κομμουνιστική Πρωτοβουλία της Κύπρου.

Με φόντο την περαιτέρω εμπλοκή του νησιού στην υλοποίηση γεωπολιτικών σχεδιασμών του ευρωατλαντικού άξονα, η κυβέρνηση του ευρωατλαντιστή Νίκου Χριστοδουλίδη «ακολουθώντας την τάση που παρουσιάζεται διεθνώς στα αστικά κράτη» προωθεί νομοσχέδιο με το πρόσχημα του «εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας» και την ανάγκη να «μπει τάξη» στην ταλαιπωρία που προκαλείται από διαδηλώσεις, αλλά στην πραγματικότητα «είναι σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα των μέτρων της κρατικής καταστολής και του αυταρχισμού, σε μια περίοδο που η εργατική και λαϊκή αγανάκτηση είναι καζάνι που βράζει, εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή, της ακριβείας, της φτώχειας και της επίθεσης του κεφαλαίου στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα», επισημαίνει η «Πρωτοβουλία» στην ανακοίνωσή της.

Μεταξύ άλλων, με βάση το νομοσχέδιο, «ενώ καθορίζεται ρητά ο χρόνος προηγούμενης ειδοποίησης για τον προγραμματισμό διαδήλωσης από τον οργανωτή, δεν ορίζεται ο χρόνος ενημέρωσης από τις αστυνομικές αρχές για το αν απαγορεύεται ή όχι μια διαδήλωση, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να αποφασιστεί η απαγόρευση της ή η επιβολή περιορισμών στη διαδήλωση μέχρι και την τελευταία στιγμή». Επίσης, ο σχεδιαζόμενος νόμος «δίνει υπερεξουσίες και διευρύνει τον κατασταλτικό ρόλο της αστυνομίας. Μπορούν να επιβληθούν αυθαίρετοι περιορισμοί από την αστυνομία στην οργάνωση και διεξαγωγή διαδήλωσης, με κριτήριο το πόσοι εκτιμάται ότι θα συμμετάσχουν, πού θα διοργανωθεί, τον "βαθμό επικινδυνότητας", αν παρεμποδίζει δημόσιες υπηρεσίες και κυκλοφορία οχημάτων, αλλά και τι συμπεριφορά επέδειξαν οι διαδηλωτές σε άλλες συγκεντρώσεις!».

Ακόμα, «εισάγεται η υποχρέωση στον οργανωτή να μεριμνά για την ομαλή και ειρηνική διεξαγωγής μιας διαδήλωσης και να συμμορφώνεται με τις υποδείξεις της αστυνομίας, όποιες και αν είναι αυτές, όσο αυθαίρετες και να είναι», ενώ «την ίδια στιγμή που ο αυταρχισμός της αστυνομίας έχει γίνει αιτία να τραυματίζονται, να τρομοκρατούνται και να συλλαμβάνονται αναίτια και απρόκλητα άτομα που συμμετέχουν σε καθ' όλα ειρηνικές διαδηλώσεις, το νομοσχέδιο εναποθέτει στην κρίση της αστυνομίας το πότε και για ποιον λόγο κρίνεται ότι μετατρέπεται σε βίαιη μία διαδήλωση, ώστε να δικαιολογήσει την επέμβασή της, με σκοπό τη διάλυσή της και τη σύλληψη των διαδηλωτών. Η αστυνομία μπορεί περαιτέρω να διαλύσει μια διαδήλωση όταν αυτή πραγματοποιείται κατά παράβαση των περιορισμών που επιβλήθηκαν από την ίδια» κ.τ.λ.

Η Πρωτοβουλία επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η αντιλαϊκή οικονομική πολιτική, η επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα πάει χέρι - χέρι με την κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό. Σε τέτοιες συνθήκες γίνεται ακόμα πιο επιτακτική ανάγκη η οργανωμένη αντίσταση και πάλη των εργαζομένων, της νεολαίας, των μαθητών, των φοιτητών, ολόκληρου του κυπριακού λαού ενάντια σε κάθε πολιτική που επιτίθεται όλο και πιο έντονα, όλο και πιο απροκάλυπτα στα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες».