ΑΛΓΕΡΙ

Την απόλυτη πλειοψηφία της βουλής κερδίζει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (FLN) του πρωθυπουργού Αλί Μπενφλί, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της Πέμπτης, που όμως σημαδεύτηκαν από την τεράστια αποχή και τις σκληρές συγκρούσεις ανάμεσα σε διαδηλωτές και ειδικές δυνάμεις καταστολής στη βερβερική επαρχία της Καμπιλίας.

Με 199 έδρες, από τις 389, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο αποκτά τον απόλυτο έλεγχο της νέας βουλής. Δεύτερο κόμμα αναδεικνύεται η συγκυβερνούσα Συμμαχία για Εθνική Δημοκρατία (RND) με 48 έδρες και ακολουθούν το «μετριοπαθές» ισλαμικό Κίνημα Εθνικής Μεταρρύθμισης, με 43 έδρες, το, επίσης, ισλαμικό Κίνημα για μια Κοινωνία για την Ειρήνη, με 38 έδρες, το, τροτσκιστικής κατεύθυνσης, Κόμμα των Εργαζομένων με 21 έδρες και άλλοι ανεξάρτητοι υποψήφιοι με 29 έδρες.

Το σημαντικότερο, όμως, στοιχείο των εκλογών ήταν η χαμηλότατη συμμετοχή που, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, δεν ξεπέρασε το 47,5%, δηλαδή πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής σε εκλογές από το 1962, οπότε απελευθερώθηκε από τη Γαλλία, η χώρα. Αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, ο ηγέτης του ισλαμικού Κινήματος Εθνικής Μεταρρύθμισης κατήγγειλε αλλεπάλληλα περιστατικά νοθείας και δεσμεύτηκε να παρουσιάσει τα στοιχεία στις αρχές, τονίζοντας ότι «το αποτέλεσμα δεν αντιπροσωπεύει τη λαϊκή ετυμηγορία».

Ο υπουργός Εσωτερικών, Γιαζίντ Ζερχούνι, επέρριψε τις ευθύνες για τη μεγάλη αποχή στις συγκρούσεις που μαίνονταν, χθες, κυρίως στη βερβερική επαρχία της Καμπιλίας, όπου, σε όσα εκλογικά τμήματα λειτούργησαν, τελικά, προσήλθε μόνο το 2% του τοπικού πληθυσμού. Από την πλευρά τους, τα κόμματα που μποϊκοτάρισαν τις εκλογές επανέλαβαν την άποψή τους ότι οι εκλογές ήταν κοροϊδία, και υπογράμμισαν ότι αυτό αποδείχτηκε και από τα αποτελέσματα και από τη μεγάλη αποχή. Στόχος, κατέληξαν, των εκλογών ήταν να δοθεί μια «επίφαση δημοκρατίας στη χώρα προκειμένου να ικανοποιηθούν οι δυτικοί όψιμοι σύμμαχοι του Προέδρου Μπουτεφλίκα και κυρίως οι ΗΠΑ, χωρίς να αγγίζονται τα ουσιαστικά προβλήματα, όπως είναι η μεγάλη οικονομική κρίση, η ανεργία και φυσικά η παράταση της ισχύος του στρατιωτικού νόμου».

Επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις όσων απείχαν από τις εκλογές, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έσπευσε να σταθεί στο πλευρό της αλγερινής ηγεσίας, να εκφράσει την ικανοποίησή του για τις εκλογές και να καταδικάσει τα επεισόδια βίας «που προκάλεσαν όσοι δεν ήθελαν τον εκδημοκρατισμό». Παράλληλα, δυτικοί διπλωμάτες προσπαθούσαν να δώσουν ένα άλλο νόημα στη μεγάλη αποχή υποστηρίζοντας ότι το πρόβλημα έγκειται στο ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι μεγάλης ηλικίας ενώ το 70% του πληθυσμού είναι κάτω των 30 χρόνων και γι' αυτό υπάρχει «επικοινωνιακό χάσμα». Εντούτοις, όπως μετέδιδαν και τα πρακτορεία, στην αλγερινή κοινή γνώμη είναι ξεκάθαρη η εντύπωση ότι δεν υπάρχει περίπτωση καμίας ουσιαστικής αλλαγής, αφού ούτως ή άλλως το κοινοβούλιο έχει περιορισμένες εξουσίες και οι αποφάσεις λαμβάνονται από το στρατό.