Ο καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, αλλά και σύσσωμη η ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στο Μπούντεσταγκ εξανάγκασαν τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, Ρούντολφ Σάρπινγκ, να παραιτηθεί. Αφορμή αποτελεί το σκάνδαλο των ύποπτων «αμοιβών», που εισέπραττε από φιλικό του πρόσωπο, που έφερε μόλις αυτή τη βδομάδα στη δημοσιότητα το περιοδικό «Στερν». Ο ίδιος δήλωσε ότι είναι «αθώος», ότι «δικαιολογημένα» εισέπραττε την αμοιβή για συμβολές και υπηρεσίες που πρόσφερε και ότι παραιτείται «με ψηλά το κεφάλι». Το ότι, όμως, ο καγκελάριος και το κόμμα του έδρασαν σχεδόν κεραυνοβόλα αποτελεί τουλάχιστο σοβαρότατη ένδειξη ότι πρόκειται για σκανδαλώδη δωροληψία. Αλλιώς θα έδιναν στον υπουργό και ηγετικό στέλεχος του κόμματος περιθώριο χρόνου, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Η ταχύτητα, με την οποία έγινε η αποπομπή, έχει βέβαια και έναν άλλο σοβαρό λόγο: Δύο μήνες πριν τις γενικές εκλογές, κυβέρνηση και κόμμα δεν μπορούσαν να επιτρέψουν να συνεχίζονται οι αποκαλύψεις γύρω από τη δωροδοκία, που θα κόστιζε απώλεια κύρους με πιθανή επίπτωση στα εκλογικά ποσοστά της σοσιαλδημοκρατίας.

Οπως ήταν επόμενο, τα αντιπολιτευόμενα κόμματα εκμεταλλεύονται στο έπακρο το σκάνδαλο, για να κερδίσουν «πόντους», αλλά και για να δείξουν στους εκλογείς ότι δεν είναι μόνον ο πρώην καγκελάριος Κολ και το κόμμα του που δεν έχουν καθαρά χέρια, αλλά το ίδιο συμβαίνει και το SPD.

Ο Σάρπινγκ είχε αποκτήσει τη φήμη πολιτικού, που για δικαιολόγηση του ΝΑΤΟικού πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας, εφεύρε το λεγόμενο «σχέδιο πέταλο», που δήθεν είχε εκπονήσει ο Μιλόσεβιτς, για να εξαναγκάσει σε φυγή τον αλβανικό πληθυσμό του Κοσσόβου και για να τον αποδεκατίσει. Και είναι σχετικά γνωστή η εκπομπή του γερμανικού καναλιού ARD: «Αρχισε με ένα ψέμα» (8/2/2001), όπου ο πολύς εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ Shea επαίνεσε τον Σάρπινγκ σαν "μεγαλειώδες παράδειγμα πολιτικού ηγέτη". Ο Σάρπινγκ έχει συμβάλει στη "μεταρρύθμιση" της Μπούντεσβερ, που αποσκοπεί στην αριθμητική μείωσή της σε 280.000 άνδρες, αλλά αντ' αυτού στη μετατροπή της σε ευέλικτο στρατό ταχείας επέμβασης από 50.000 σε 150.000 άνδρες, με πεδίο δράσης σε περιοχές απομακρυσμένες από τη Γερμανία έως 4.000 χλμ.