Ο σκηνοθέτης της παράστασης Κώστας Τσιάνος σημειώνει: «Δύσκολα μπορούμε να δεχτούμε σήμερα την τραγωδία του Ευριπίδη "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" σαν ένα πατριωτικό δράμα και τη θυσία της κόρης του Αγαμέμνονα ως υπέρτατο χρέος προς την πατρίδα. Στο μεγαλύτερο μέρος του δράματος, πριν από την περίφημη "μεταστροφή" της Ιφιγένειας, ο μεγάλος τραγικός με συναρπαστικό τρόπο απομυθοποιεί τον πατριωτικό χαρακτήρα της εκστρατείας των Ελλήνων ενάντια στην Τροία και περισσότερο τους ήρωες αρχηγούς της. Ο Αγαμέμνων, ο Μενέλαος, ο Αχιλλέας και ο Οδυσσέας αποκαλύπτονται σαν αδίστακτοι πολεμοκάπηλοι συνωμότες, χωρίς ηθικούς φραγμούς, πανικόβλητοι στη δύναμη του όχλου, συμφεροντολόγοι, άπληστοι, που για να μη χάσουν "το σκήπτρο" τους είναι έτοιμοι να διαπράξουν τα πάντα, ακόμα και να σφάξουν συγγενείς τους... Η Ιφιγένεια προδομένη και ανυπεράσπιστη απ' όλους, θ' αντιληφθεί την αμετάκλητη καταδίκη της. Θα αηδιάσει απ' την αδίστακτη και άνανδρη συμπεριφορά των πολεμοκάπηλων στρατηγών και με τη "μεταστροφή" της θα δώσει τη λύση στο μεγάλο αδιέξοδο».