Κάτι το Μουντιάλ κάτι οι χαμηλοί τόνοι στους οποίους κινήθηκαν κατά τη μεταγραφική περίοδο οι περισσότερες ομάδες, κάτι το γεγονός ότι το φετινό πρωτάθλημα αρχίζει πιο νωρίς από πότε και να που φθάσαμε στην αντίστροφη μέτρηση του 24ου επαγγελματικού πρωταθλήματος της Α` Κατηγορίας, που ξεκινάει την ερχόμενη Κυριακή.

Οι μνήμες των περισσοτέρων πάντως παραμένουν ακόμη νωπές από τις καταγγελίες για στημένα παιχνίδια, για παράγκες, «θείους», «περίεργους» κλπ. Κάποιοι μπορεί να... έπεσαν από τα σύννεφα απορώντας πώς μπορεί να συμβαίνουν αυτά (!!!) στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, όμως το φετινό πρωτάθλημα καλείται να παίξει το ρόλο της... κολυμπήθρας της εξυγίανσης. Οσο αυτό βέβαια μπορεί να γίνει εφικτό. Αλλωστε το γεγονός ότι φέτος υπάρχει μια θέση παραπάνω που οδηγεί στα... τρελά λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ, μας προετοιμάζει για μια σκληρή και αδυσώπητη μάχη. Ο τίτλος του πρωταθλητή περνάει σε δεύτερη μοίρα, αποκτώντας μόνο λόγους γοήτρου, αν και αυτοί πολλές φορές πάνε περίπατο αν εξασφαλιστεί η είσοδος στο ποδοσφαιρικό «χρηματιστήριο» της Ευρώπης. Ιδιαίτερα μάλιστα έπειτα από την καινούργα κατάσταση που διαμορφώνεται, όπου ο πακτωλός δισεκατομμυρίων για τηλεοπτικά συμβόλαια που ξοδεύτηκε πέρσι από τα δυο συνδρομητικά κανάλια αποτελεί μακρινό παρελθόν, ιδιαίτερα μετά την επικείμενη ένωση των δυο ψηφιακών εταιριών.

Στον αγωνιστικό τομέα η πρώτη εικόνα που δίνεται από τις κινήσεις των ομάδων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μιλάει πάλι για πρωτάθλημα τριών ταχυτήτων. Κάποιοι που θα παλέψουν για τις τρεις φέτος θέσεις του Τσάμπιονς Λιγκ, κάποιοι που θα παλέψουν για το ΟΥΕΦΑ και κάποιοι άλλοι που θα προσπαθήσουν να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Ολα αυτά θεωρητικά βέβαια, καθώς εντός αγωνιστικού χώρου τα πάντα αλλάζουν. Ας δούμε όμως αναλυτικά το προφίλ των ομάδων:

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Μετά από έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα οι στόχοι του Ολυμπιακού και φέτος δε θα μπορούσαν να είναι και αρκετοί. Ελάχιστοι μάλλον. Πρωτάθλημα, Κύπελλο,. και διάκριση στην Ευρώπη. Μάλιστα το τελευταίο αποτελεί ίσως το πιο βασικό σταυροδρόμι της φετινής πορείας των «ερυθρολεύκων», αφού δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι μια αποτυχία ανάλογη με την περσινή ίσως να σημάνει σημαντικές εξελίξεις στην ομάδα. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα του προπονητή Τάκη Λεμονή. Βλέπετε, ακόμα και ο κόσμος των «ερυθρολεύκων» έχει χορτάσει εσωτερικούς τίτλους, έστω και εάν η ομάδα μετράει δυο συνεχόμενες αποτυχίες στο Κύπελλο. Φέτος θέλει το κάτι παραπάνω... Οι σπουδαίες μεταγραφές των προηγούμενων χρόνων δεν έγιναν, με τους Κατεριανάκη και Ντρασένα να είναι οι μοναδικοί καινούργοι στην ομάδα. Σε γενικές γραμμές δηλαδή το αξιόλογο σύνολο των ταλαντούχων παικτών που υπήρχε και πέρσι στην ομάδα καλείται να βγάλει τα «κάστανα από τη φωτιά» και φέτος. Ισως για αυτόν το λόγο η διοίκηση της ομάδας να προχώρησε σε αναπροσαρμογές συμβολαίων (Ελευθερόπουλος, Αλεξανδρής ) και ανανεώσεις που φάνταζαν αρχικά μη εφικτές (Νινιάδης, Τζιοβάνι) προκειμένου να δώσει ένα παραπάνω κίνητρο στις... παλιοκαραβάνες. Η μετακόμιση της ομάδας στη Ριζούπολη επιτρέπει φέτος στους «ερυθρόλευκους» παίκτες να αγωνιστούν σε μια «καυτή» έδρα και όχι στο αχανές ΟΑΚΑ, δίνοντάς τους ένα παραπάνω ψυχολογικό πλεονέκτημα. Το γνωστό αμυντικό πρόβλημα των τελευταίων ετών φαίνεται αρχικά να κατέχει πρωτεύουσα θέση και φέτος ιδιαίτερα μετά την αποτυχία στη μεταγραφή του Γκαμάρα. Ετσι όλες οι ελπίδες στρέφονται στον Βραζιλιάνο Εντου Ντρασένα και βέβαια εύχονται να μην αποδειχθεί νέα περίπτωση Μπερμούδες...

ΑΕΚ: Σαρωτικές οι αλλαγές που έγιναν φέτος στην Ενωση. Μετά από την καλύτερη περσινή χρονιά της μετα-Μπάγεβιτς εποχής, ήρθε ο ίδιος ο «Ντούσκο» να αναλάβει ξανά το τιμόνι. Το «στοίχημα» και εδώ είναι μεγάλο. Η κόντρα με τους οργανωμένους οπαδούς, αλλά και η πολύ καλή περσινή πορεία δε δίνουν και πολλά περιθώρια για υπομονή στον κόσμο. Ετσι η έλευση του Μπάγεβιτς γίνεται σε πολύ διαφορετικά επίπεδα απ' ότι ο πρώτος ερχομός του το 1988. Η διοίκηση πάντως φρόντισε να ενισχύσει την ομάδα (αριθμητικά τουλάχιστον) με 13 καινούργους παίκτες, που τους περισσότερους απ' αυτούς τους συνοδεύουν πολλές περγαμηνές. Ετσι έδωσε ένα παραπάνω πλεονέκτημα στον Μπάγεβιτς να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά, δηλαδή να φτιάχνει να ισχυρό σύνολο. Μετά και την παραμονή του «Ντέμη», την εμπειρία του Ιβιτς, την προσθήκη του Ναλιτζή και την αξιόπιστη λύση του Κωνσταντινίδη, επιθετικά τουλάχιστον πρόβλημα δεν υπάρχει. Μεγάλο της όπλο ίσως να αποτελέσει η αριστερή πλευρά (Κασάπης), όταν ο Γεωργάτος θυμηθεί τον παλιό του εαυτό. Στην άμυνα το δίδυμο του έμπειρου Ολλανδού Κρέεκ και του μουντιαλικού Ράιτ καλείται να δείξει μεγαλύτερη σταθερότητα από την περσινή εικόνα όπου ένας Γκαμάρα έτρεχε να προλάβει τα πάντα. Πάντως η ζώνη που πήγε να εφαρμόσει ο Μπάγεβιτς, δε φαίνεται να βγαίνει.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Η μη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ και το εύκολο έργο που προσφέρει το ΟΥΕΦΑ (εκτός απροόπτου, τουλάχιστον μέχρι τα προημιτελικά) δίνει στο φετινό Παναθηναϊκό μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για το ελληνικό πρωτάθλημα. Πέρσι η χρονιά ήταν διφορούμενη (καλή ευρωπαϊκή πορεία-τρίτος στην Ελλάδα). Φέτος στους «πράσινους» πιστεύουν ότι ήρθε η ευκαιρία για τον πολυπόθητο τίτλο. Και εδώ έλειψαν οι σπουδαίες μεταγραφές με τους Κωνσταντινίδη, Λίκναρ και Σαΐνιο να είναι τα νέα πρόσωπα. Ποιότητα πάντως στο σύνολο της ομάδας υπάρχει, και φέτος όλοι ευελπιστούν σε μια καλύτερη χρονιά από τον Κωνσταντίνου και στο... ξύπνημα του Λυμπερόπουλου. Ο Μπασινάς τελικά έμεινε, ενώ ερωτηματικό παραμένει το πώς θα εμφανιστεί ο Καραγκούνης, που μετά τη φετινή χρονιά το μέλλον του στην ομάδα είναι αβέβαιο. Το ξεδίπλωμα της ομάδας από τα άκρα χωρίς το κλαστικό «δεκάρι», αλλά με την προσθήκη του Κωνσταντινίδη και το πέρασμα του Κόλκα στα δεξιά, είναι αυτό που προσπαθεί να εφαρμόσει ο Σάντος. Βέβαια, πρώτο μέλημα του Πορτογάλου προπονητή είναι να αλλάξει τα μυαλά των παικτών του και να τους περάσει τη νοοτροπία του «πρωταθλητή».

ΠΑΟΚ: Τα γνωστά διοικητικά και οικονομικά προβλήματα των τελευταίων χρόνων έδωσαν το «παρών» και φέτος το καλοκαίρι στο «Δικέφαλο» της Θεσσαλονίκης. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο μειονέκτημα της ομάδας, αφού ακόμα και οι φυγές ορισμένων παικτών μπορεί κάλλιστα να αντισταθμιστούν από αυτούς που έμειναν (Γ. Χ. Γεωργιάδης, Οκκάς, Εγκωμίτης) ή αποκτήθηκαν (Σκαρντίνιο, Φοφανά). Αλλωστε στον πάγκο φέτος υπάρχει ο Αγγελος Αναστασιάδης που ξέρει πολύ καλά να δημιουργεί σύνολο ικανό να παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει. Η καλή πορεία στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη είναι οι στόχοι της ομάδας, ενώ η τρίτη θέση που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ αποτελεί το κρυφό όνειρο που θα κυνηγήσουν οι Θεσσαλονικείς.

ΞΑΝΘΗ: Με ορόσημο την περσινή πορεία που την έφερε στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος στη συμμετοχή στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και στα ημιτελικά του Κυπέλλου θα βαδίσουν φέτος οι Ξανθιώτες. Το δέλεαρ της ευρωπαϊκής συμμετοχής είναι ό,τι καλύτερο για τους παίκτες της Ξάνθης που θα προσπαθήσουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Αυτό όμως χρειάζεται και προσοχή γιατί μπορεί πολύ εύκολα να αποδειχθεί μπούμερανγκ για το πρωτάθλημα. Διαθέτει ένα αξιόλογο σύνολο, το οποίο ενισχύθηκε όσο χρειαζόταν φέτος ιδιαίτερα μετά την προσθήκη των Λίπα και Φρισενμπίχλερ στο χώρο του κέντρου. Ο Νίκος Καραγεωργίου στον πάγκο θεωρείται πλέον ένας επιτυχημένος προπονητής δίνοντας έμφαση στη σφιχτή κεντροαμυντική γραμμή, που τις πιο πολλές φορές δίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

ΗΡΑΚΛΗΣ: Αν και η περσινή χρονιά φαινόταν να κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα, το ανέβασμα της απόδοσης από το Δεκέμβρη και έπειτα οδήγησε την ομάδα στην Ευρώπη, έστω και στο παραένα. Φέτος ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο με την απόκτηση έτοιμων και αναγνωρισμένης αξίας παικτών, όπως ο Γκώνιας, ο Μουράτι (θεωρείται ο καλύτερος Αλβανός παίκτης) και ο Κατσιαμπής. Το μεγάλο ερωτηματικό όμως εστιάζεται στο χώρο του πάγκου, καθώς η διοίκηση εμπιστεύτηκε τις τύχες στον παλιό παίκτη Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που μόλις ξεκινάει την προπονητική του καριέρα. Πάντως οι προϋποθέσεις, τουλάχιστον σε έμψυχο δυναμικό, για επιτυχία υπάρχουν....

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Είναι η ετέρα ομάδα του πρωταθλήματος (μετά τον Ηρακλή) που ποντάρει πάρα πολλά στην εικόνα που έδειξε στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος. Φέτος βέβαια οι Νεοσμυρνιώτες αυτό θέλουν να το δείξουν από την αρχή. Ο Σλοβάκος προπονητής Εντον Μπουμπένκο φαίνεται να ξεπερνάει τις αναστολές του προκατόχου του Ντουμιτρίου και σε συνδυασμό με τις πολύ καλές μεταγραφές που έγιναν, δημιουργείται ένα σταθερό σύνολο.

ΑΡΗΣ: «Τι είχες Γιάννη... τι είχα πάντα» λέει η ρήση, αλλά όσον αφορά τον πρόεδρο των «κιτρίνων», Γιάννη Ζαχουδάνη, μάλλον δεν... είχε τίποτα. Τα οικονομικά προβλήματα οδήγησαν σε μια μαζική φυγή του καλοκαιριού και κλήθηκαν εσπευσμένα οι Αλκέτας Παναγούλιας (σε διοικητικό επίπεδο) και Γιώργος Φοιρός (στον πάγκο) να σώσουν το... καράβι. Οι μεγάλες μεταγραφές δεν έγιναν (το αντίθετο θα αποτελούσε έκπληξη), αλλά όμως ακόμα και έτσι η πρώτη εικόνα δείχνει να γίνεται σωστή δουλιά. Το θέμα είναι πόσο θα κρατήσει αυτό και δε θα... πνιγεί από τα διοικητικά και οικονομικά προβλήματα.

ΟΦΗ: Τις παλιές καλές μέρες θέλουν να ξαναθυμηθούν μετά από δυο χρόνια οι Κρητικοί. Γι αυτό άλλωστε ανέθεσαν τις τύχες της ομάδας σε έναν άγνωστο μεν προπονητή, τον Τσέχο Ζνέτεκ Σκιάνζι, αλλά ιδιαίτερα μεθοδικό στο έργο του. Το ρόστερ την ομάδας δεν έχει αλλάξει και πολύ σε σχέση με πέρσι, αλλά το... διώξιμο (παρά φυγή) του Νίκου Νιόμπλια, που αποτελούσε τη «μάνα του λόχου» ιδιαίτερα στα εντός των αποδυτηρίων, βάζει την ομάδα σε άγνωστα γι' αυτή μονοπάτια. Ο Ρολάντ Γκόμεζ και η προσθήκη του συμπατριώτη του Σολίς είναι από τα δίδυμα που πιστεύουν όλοι στην Κρήτη ότι θα καταπλήξουν.

ΙΩΝΙΚΟΣ: Την πολυσυλλεκτική τους τακτική ακολούθησαν και φέτος στη Νίκαια. Γάλλοι, Μαροκινοί, Αργεντίνοι, Ελληνες συνθέτουν το σκηνικό στον Ιωνικό που φέτος πάντως έδειξε να στηρίζεται στην Ευρώπη. Ο Γάλλος τεχνικός Καβαλί εμφανίστηκε υπεραισιόδοξος δηλώνοντας πως στόχος της ομάδας είναι η... Ευρώπη. Μαζί του έφερε και τρεις συμπατριώτες του, που φαίνονται να προσαρμόζονται γρήγορα. Μειονέκτημα της ομάδας ο υψηλός μέσος όρος ηλικίας.

ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ: Τα πάντα άλλαξαν στην Πάτρα φέτος, σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί το περσινό άγχος για τη σωτηρία. Νέος προπονητής ο Ιταλός Γκουερίνι που φαίνεται να του περισσεύει το... θάρρος και δε διστάζει. Η ιταλική ενίσχυση συνεχίστηκε και με τους νεαρούς της Ρόμα Μπονάνι, Μορίνι, ενώ υπάρχει και η εμπειρία των περσινών παικτών για τις δύσκολες αποστολές. Ο Κατσουράνης όμως αποτελεί παρελθόν, οπότε η άμυνα θέλει παραπάνω προσοχή τώρα, όπως και η επίθεση, εκτός αν ο Στοΐνοβιτς δει δίχτυα...

ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ: Με την εμπειρία της πρώτης χρονιάς στην Α` Εθνική, αλλά και με νέο... αίμα στην ομάδα τόσο στον πάγκο που απέκτησε για προπονητή τον Φρανκ Αντελάρ αλλά και τους πέντε καινούργους παίκτες η ομάδα των Λιοσίων ευελπιστεί σε κάτι καλύτερο. Αλλωστε ο Ολλανδός τεχνικός θιασώτης στην πατρίδα του του επιθετικού ποδοσφαίρου υπόσχεται πολλά. Το θέμα είναι να το καταλάβουν και οι παίκτες του.

ΑΙΓΑΛΕΩ: Εχοντας πλέον την εμπειρία της Α` Εθνικής στο Σίτι ευελπιστούν να τα πάνε ακόμα καλύτερα. Ο Γιώργος Χατζάρας είδε το έμψυχο δυναμικό να ενισχύεται σημαντικά χωρίς πολλές αλλά ιδιαίτερα προσεγμένες μεταγραφές (Σιντεμπέ, Χατζής, Χρήστου). Αλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι διαθέτει, όπως έδειξε πέρσι, μια πλειάδα παικτών όπως ο Αγρίτης, ο Χλωρός και ο Φωτάκης ο Μακρής. Σημαντικό όμως η μειονέκτημα η έλλειψη έδρας, αφού και φέτος θα «γυροφέρνει» στα... εντός έδρας παιχνίδια.

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ: Στην εμπειρία τους στα μεγάλα σαλόνια, πράγμα που τους δίνει το δικαίωμα να ξέρουν τι να κάνουν για να σωθούν, ποντάρουν οι «βυσσινί». Αλλωστε ο ιδιαίτερα... σκληρός χαρακτήρας του προπονητή Σούλη Παπαδόπουλου, τους δίνει ένα ακόμη πλεονέκτημα στην ψυχολογία που θα πρέπει να έχουν για να δώσουν τη μάχη της αποφυγής του υποβιβασμού. Μειονέκτημα το περιορισμένων δυνατοτήτων ρόστερ της ομάδας. Πόσα να κάνει και ο Αλ Τζάχερ μόνος του;..

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ: Ποντάροντας πολλά στη συγκλονιστική παρουσία του κόσμου τους οι Ηπειρώτες ευελπιστούν να παρουσιάσουν μια από τις πιο ισχυρές έδρες της Α` Εθνικής. Αλλωστε αν καταφέρουν να μειώσουν στο ελάχιστο τις απώλειες εντός έδρας τότε θα έχουν κάνει και μεγάλο βήμα για τη σωτηρία τους. Μειονέκτημα πάντως η έλλειψη προγραμματισμού που οδήγησε σε αρκετά ήξεις - αφήξεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ακόμα και έτσι όμως, η επιστροφή του Κορμαρή και η απόκτηση του Σακελαρίδη ήταν από τις πιο θετικές κινήσεις. Ο Βασίλης Παπαχρήστου στον πάγκο είναι από τα αγαπημένα παιδιά της ομάδας, οπότε έχει ένα πλεονέκτημα στο έργο του.

ΚΑΛΛΙΘΕΑ: Η παρουσία ως προπονητή του Νίκου Κουρμπανά προϊδεάζει για μια πολύ καλή δουλιά στις τάξεις της ομάδας, η οποία προχώρησε σε διακριτικές και σωστές κινήσεις κατά τη διάρκεια των μεταγραφών. Η παρουσία των έμπειρων Στρακόσια. Κόλα, Σιμπνιέφσκι, αλλά και η απόκτηση του Καούνου «μαρτυρούν του λόγου το αληθές».