Με οργάνωση των αγώνων τους και παραπέρα συσπείρωση απαντούν οι εργαζόμενοι της χώρας στο κύμα ακρίβειας, στις ανατιμήσεις και την αισχροκέρδεια, που έχουν πάρει πλέον τη μορφή λαίλαπας κατά του εργατικού εισοδήματος. Απαντούν στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, που καθηλώνει τους μισθούς και τα μεροκάματα, που σπρώχνει όλο και μεγαλύτερα τμήματα εργαζομένων στην ανεργία, στην υποαπασχόληση και στην αύξηση της εκμετάλλευσής τους. Στο πλάι τους έχουν τους αγρότες, που και το δικό τους νοικοκυριό απειλείται με ξεκλήρισμα, από την αντιαγροτική πολιτική κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης και ετοιμάζουν, και αυτοί, τους δικούς τους αγώνες.

Ηδη, με μια σειρά πρωτοβουλίες Συντονιστικά και Επιτροπές Αγώνα, με παραστάσεις σε εκπροσώπους της κυβέρνησης, έκαναν καθαρό ότι δε θα ανεχτούν τη λεηλασία των εισοδημάτων τους. Τις ημέρες που πέρασαν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο, τα στελέχη του ΠΑΜΕ, συνδικάτα και συνδικαλιστές, απαίτησαν να σταματήσει η αντιλαϊκή αυτή επίθεση, ανέδειξαν τα πραγματικά και μεγάλα προβλήματα που βιώνουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες εργατικά νοικοκυριά.

Ομως, η κυβέρνηση προκλητικά όχι μόνο εμμένει στην αντιλαϊκή της πολιτική, αλλά ως Πόντιος Πιλάτος, αποποιείται των ευθυνών της, παραπέμπει στους νόμους της ελεύθερης αγοράς και στο δήθεν ...υγιή ανταγωνισμό. Ακόμα περισσότερο, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι πώς «επικοινωνιακά», θα ξεπεράσει τη δυσφορία των λαϊκών στρωμάτων, θα πάρει το πάνω χέρι στο χρηματιστήριο των εντυπώσεων. Στην κατεύθυνση αυτή «διαρρέει», αυγουστιάτικα, «φοροελαφρύνσεις», υφαίνει το χαλί της παραπληροφόρησης.

Μπροστά σ' αυτή την όξυνση των λαϊκών προβλημάτων, οι ταξικές δυνάμεις παίρνουν και πάλι τη σκυτάλη της δράσης. Με συσκέψεις, εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες και με ορίζοντα τις κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ, καλούν τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Ηδη σωματεία, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, καλούν σε συλλαλητήριο στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Υπογραμμίζουν την ανάγκη για καθολική καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής και ταυτόχρονα αποκαλύπτουν τις βαθύτερες αιτίες της απαράδεκτης αυτής κατάστασης.

Τώρα, αναδεικνύεται πιο καθαρά, η αναγκαιότητα των διεκδικήσεων, που όλο το προηγούμενο διάστημα είχε με συνέπεια προβάλει το ΠΑΜΕ, για κατώτερο μεροκάματο στις 12.000 δραχμές για μισθό στις 300.000, σύνταξη στις 240.000, για ουσιαστική αύξηση στα επιδόματα ανεργίας. Τώρα φαίνεται σε όλη του την έκταση ο υπονομευτικός ρόλος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που έκλεισε την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με τα ψίχουλα που έδωσε ο ΣΕΒ, όταν τα είδη διατροφής και πρώτης ανάγκης γίνονται πλέον απλησίαστα.

Με αυτές τις διεκδικήσεις και με τον πήχη, στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών, οι δυνάμεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου ξετυλίγουν τη δράση τους. Δείχνουν το δρόμο της συσπείρωσης στα συνδικάτα, της καθημερινής δράσης στους τόπους δουλιάς, της ενημέρωσης και της συζήτησης με τους ίδιους τους εργαζόμενους. Γιατί, τελικά η μαζική παρέμβαση των ίδιων των εργαζομένων, είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να ανακοπεί αυτή η αντιλαϊκή επίθεση.