Κατά την ΕΥΡΩΠΟΛ, «η ανταμοιβή ενός Πληροφοριοδότη είναι μια αμοιβή για παροχή υπηρεσίας σε μετρητά, αγαθά ή άλλα ωφελήματα». Εξειδικεύοντας, η ΕΥΡΩΠΟΛ αναφέρει ότι «ένα ωφέλημα μπορεί να περιλαμβάνει την παροχή πληροφοριών σε ένα Δικαστήριο, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια μετριασμένη ποινή γι' αυτόν τον πληροφοριοδότη, ο οποίος έχει καταδικαστεί για ένα αδίκημα»!

Γίνε προβοκάτορας, γίνε χαφιές, εγκλημάτησε και μεις θα το κάνουμε να τη βγάλεις «καθαρή»! Ιδού το μήνυμα!

Η ΕΥΡΩΠΟΛ σημειώνει με έμφαση ότι «είναι ζωτικής σημασίας η κατάλληλη χρηματοδότηση του συστήματος Πληροφοριοδοτών», αλλά εντούτοις «δεν είναι δυνατόν να δοθεί ένας ακριβής κανόνας για το ποσόν των χρημάτων που θα πρέπει να είναι διαθέσιμα για οποιονδήποτε συγκεκριμένο αριθμό Πληροφοριοδοτών». Ως εκ τούτου, το ακριβές αντίτιμο των «τριάκοντα αργυρίων» θα καθοριστεί «με την πάροδο του χρόνου», οπότε και η Υπηρεσία θα καταλήξει «σε μια καλή άποψη των άριστων επιπέδων του προϋπολογισμού», αφού ληφθεί υπόψη της:

α) «Η περιγραφή της φύσης της υπόθεσης, συμπεριλαμβανομένων των εμπλεκομένων Υπηρεσιών, του ιστορικού των δραστών, των λεπτομερειών και του στόχου των σκοπούμενων ερευνών και η σημασία των αποδεικτικών στοιχείων, που είναι πιθανόν να προκύψουν».

β) «Ο όγκος των εντοπισθέντων περιουσιακών στοιχείων, ή στοιχείων που είναι πιθανόν να εντοπιστούν για δήμευση».

γ) «Η φύση και η αξία των παρεχόμενων πληροφοριών».

Στο εν λόγω ντοκουμέντο τονίζεται με έμφαση ότι «ο χρονικός προσδιορισμός των πληρωμών μπορεί να έχει μια σημαντική επίπτωση στη διεξαγωγή των ερευνών και θα πρέπει να καταβάλλεται ιδιαίτερη προσοχή, όσον αφορά τον πλέον κατάλληλο χρόνο για την καταβολή της ανταμοιβής». Εδώ, μάλιστα, υπάρχει και επεξήγηση:

«Η αποτελεσματική λειτουργία του Συστήματος των Πληροφοριοδοτών ενισχύεται σημαντικά - όπως αναφέρεται - και από τη γρήγορη πληρωμή, επειδή αυτή: α) δείχνει καλή πίστη από την πλευρά των Χειριστών και του Ελεγκτή, β) ενισχύει την αυτοεκτίμηση του Πληροφοριοδότη, γ) ενισχύει το δεσμό μεταξύ του πληροφοριοδότη και της εμπλεκόμενης υπηρεσίας, δ) ενθαρρύνει τον πληροφοριοδότη σε πολλές περιπτώσεις να συνεχίσει τη δραστηριότητά του».

Και χαφιέδικη «αυτοεκτίμηση», λοιπόν...

***

Βέβαια, αν ο χαφιές προσφέρει «επωφελή ωφελήματα» στην Υπηρεσία, όπως «επωφελή δημοσιότητα για τις στρατηγικές της Αστυνομίας» (σ.σ.: αν είναι καλό βαποράκι της Ασφάλειας δηλαδή), τότε η Υπηρεσία «μπορεί να ενθαρρύνει την αύξηση των ανταμοιβών». Μάλιστα, δεν αποκλείονται και «πληρωμές από τον εμπορικό κόσμο, ή άλλες Υπηρεσίες (που) μπορούν να λαμβάνονται υπόψη, σύμφωνα με την εκτίμηση του Διευθυντή»...

Σε ορισμένες περιπτώσεις, πάντως, «μπορεί να είναι καλύτερα να αποφευχθεί εντελώς η πληρωμή σε μετρητά». Αυτό, όπως αναφέρεται στο ντοκουμέντο, «ισχύει κυρίως σε περιπτώσεις νεαρών πληροφοριοδοτών, στους οποίους η κατοχή σημαντικών χρηματικών ποσών μπορεί να εξάψει το ενδιαφέρον», ενώ «κίνδυνοι προκύπτουν όταν ένας πληροφοριοδότης είναι γνωστός ως χρήστης ναρκωτικών και είναι πιθανόν να ξοδέψει την ανταμοιβή για αυτή τη συνήθειά του»...

Οπως βλέπετε, εκτός από την «ορθή διάπλαση των παίδων» (!) η ΕΥΡΩΠΟΛ φροντίζει και για την ...αποτοξίνωση των ναρκομανών χαφιέδων της.

Οσο για την πληρωμή, αυτή βέβαια γίνεται με «απόδειξη που υπογράφεται με το ψευδώνυμο του πληροφοριοδότη», ή «σε περίπτωση άρνησης του πληροφοριοδότη θα πρέπει να συνταχθεί μια έκθεση και να υπογραφεί από τους μάρτυρες».

Ως γνωστόν, «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους»...