Σου δίνουν ένα ισχνό μεροκάματο ή έναν κολοβό μισθό και σου λένε ζήσε. Σου δίνουν μια σύνταξη ντροπής μετά από 35 και 40 χρόνια δουλιάς και σου λένε αυτά είναι και κόψε το λαιμό σου. Οσους υπολογισμούς όμως και να κάνεις και όσες περικοπές δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τα ψίχουλα που εισπράττεις. Νοίκια, ρούχα, τρόφιμα, τα πάντα έχουν εκτοξευτεί από καιρό στα ύψη, έτσι που η αγορά έχει μείνει ανεξέλεγκτη. Εδώ μάλιστα και 9 μήνες που η δραχμή αντικαταστάθηκε από το «ευρώ», το πρόβλημα της επιβίωσης για τους βιοπαλαιστές και τους συνταξιούχους έγινε πλέον οξύτατο. Οι κερδοσκόποι, έχοντας φυσικά τις πλάτες της κυβέρνησης, βρήκαν με τη νομισματική αλλαγή μια νέα ευκαιρία, για να γδύσουν τον κοσμάκη. Και τον λεηλατούν ανελέητα και όλο μακραίνουν οι λίστες των φουκαράδων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Δυο εκατομμύρια οι φτωχοί, αλλά πολύ σύντομα θα δούμε τον αριθμό αυτόν να μεγαλώνει δραματικά.

Βδέλλες κυριολεκτικά έχουν κολλήσει από καιρό στο σώμα του λαού και τον αφαιμάζουν ανελέητα. Οι λαϊκές τάξεις καταληστεύονται συστηματικά και συνεχώς. Κατ' αρχήν, από το ίδιο το κράτος, με τη φορολογία, τις αυξήσεις των τιμολογίων των ΔΕΚΟ κ.λπ. και κατά δεύτερο λόγο από τους τραπεζίτες, τους χοντρεμπόρους και κάθε άλλον αισχροκερδή. Ολο το σκυλολόι του καπιταλιστικού μας συστήματος έχει πέσει επάνω στους εργάτες, τους αγρότες, τους συνταξιούχους και τους ξετινάζει γερά. Τους αφήνει στην τσέπη μόνον όσα τους χρειάζονται για να ψευτοζούν. Τους αφήνει τόσα μόνο, ώστε να μην πεθάνουν και χάσουν οι απομυζητές την αγελάδα που αρμέγουν. Αλλά αν είναι ζωή αυτή που κάνουν οι πληβείοι ας καθίσουν πλέον να το σκεφτούν πολύ σοβαρά. Και ας σκεφτούν αυτή τη θλιβερή κατάσταση και κάποιοι άλλοι, που θεωρούν τους εαυτούς τους βολεμένους, γιατί δεν αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας ή γιατί έχουν έναν καλύτερο μισθό και τα βγάζουν προς το παρόν πέρα. Ας σκεφτούν και οι «βολεμένοι», το ξαναλέμε, γιατί θα έρθει σύντομα και η δική τους σειρά να καταταγούν στις λίστες των εξαθλιωμένων. Θα έρθει και η δική τους σειρά, αφού η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης όλο θα εντείνεται και όλο θα δημιουργεί περισσότερους ενδεείς και εξαθλιωμένους. Και αν τυχόν κάποιοι πιστεύουν ότι μια αντικατάσταση των σημερινών κυβερνώντων από τους εταίρους του δικομματισμού θα ανακόψει την πορεία του λαού προς τη φτώχεια, πλανώνται οικτρά. Την ίδια ακριβώς πολιτική θα ακολουθήσουν και οι νέοι «σωτήρες».

Ολοι οι λεηλατημένοι, λοιπόν, και αυτοί που γρήγορα τους περιμένει η ίδια τύχη, ας καταλάβουν ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να σταματήσει το κακό, αλλά, αντίθετα, τους περιμένουν στο μέλλον πολύ χειρότερες μέρες. Σωτηρία δεν υπάρχει για τους εργαζόμενους όσο θα χορεύει ο δικομματισμός επάνω στις πλάτες τους και αυτοί δε θα κινούνται προς τη συγκρότηση ενός παλλαϊκού μετώπου πάλης. Ενός μετώπου που θα στρέφεται ευθέως και δυναμικά κατά του άθλιου διπολικού πολιτικού μας συστήματος και ευρύτερα κατά της «νέας τάξης», της «παγκοσμιοποίησης», της ΕΟΚ των τραστ και όλων των σχετικών δεινών. Μόνο με μια «μετωπική» σύγκρουση μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για άλλες προοπτικές και άλλη πορεία. Και οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές δίνουν μια μεγάλη ευκαιρία να προχωρήσουν πολλοί στη ρήξη με το κατεστημένο και στο πρώτο βήμα πάλης.