Σημαντική αύξηση του αριθμού των εργατικών ατυχημάτων σημειώθηκε στη Θεσσαλονίκη το 2001 σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε το Περιφερειακό Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου Μακεδονίας - Θράκης. Παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι την ίδια περίοδο μειώθηκε ελαφρά ο αριθμός των θανατηφόρων ατυχημάτων στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, αυτό σε τίποτα δεν αλλάζει τη σοβαρή κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τις επικίνδυνες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται.

Ετσι, μόλις προχτές έγινε κι άλλο εργατικό ατύχημα με θύμα τον αλβανικής καταγωγής οικοδόμο Λούφτιν Ρίσβαν, 32 χρόνων, κατοίκου Θεσσαλονίκης. Ο εργάτης εργαζόταν σε νεοανεγειρόμενη οικοδομή (Βασιλίσσης Ολγας 60) σε εργασίες αφαίρεσης πασσαλοσανίδων με ειδικό μηχάνημα. Επεσε από την καρότσα του φορτηγού, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά.

Ο αλλοδαπός εργάτης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου», όπου και νοσηλεύεται. Ο χειριστής του μηχανήματος και ο υπεύθυνος του έργου συλλήφθηκαν αλλά μετά από προφορική εντολή του εισαγγελέα αφέθηκαν ελεύθεροι. Δε συνελήφθη ο εργολάβος - κατασκευαστής του έργου που απουσίαζε από το χώρο του ατυχήματος. Προανάκριση ενεργείται από το ΑΤ Τούμπας.

Στο νομό Θεσσαλονίκης έχουμε συγκεκριμένα 297 εργατικά ατυχήματα το 1998, 312 το 1999, 424 το 2000 και 455 το 2001. Τα νούμερα αυτά δείχνουν ότι τα 2 τελευταία χρόνια (2000 και 2001) υπήρξε κατακόρυφη άνοδος των εργατικών ατυχημάτων, παρά το γεγονός ότι την ίδια περίοδο έχουμε κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων.

Το 1999 σημειώθηκαν 21 θανατηφόρα ατυχήματα, το 2000 20 και το 2001 15.

«Μετά τον καταιγισμό των τελευταίων θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, αυξάνεται δραματικά ο αριθμός των εργαζομένων που χάνουν τη ζωή τους στο χώρο δουλειάς. Σύμφωνα με στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) το έτος 2001 καταγράφηκαν 188 θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα. Ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος από το 1938 που άρχισε να συστηματοποιείται η καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων στην Ελλάδα».

Τα παραπάνω τονίζει σε χτεσινή ανακοίνωσή της η Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος (ΕΕΙΕΠ) και επισημαίνει ότι στη χώρα μας δεν υφίσταται η εξειδίκευση του Τεχνικού Ασφαλείας σε πανεπιστημιακό επίπεδο (όπως στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης), παρά μόνο σε επίπεδο κύκλων σεμιναρίων μερικών ωρών, και έτσι ο θεσμός του Τεχνικού Ασφαλείας δεν είναι παρά ένας θεσμός εμπειρογνώμονα σεμιναριακού επιπέδου.

«Στον τομέα των επαγγελματικών ασθενειών η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, υπογραμμίζει η ΕΕΙΕΠ. Η χώρα μας, συνεχίζει, είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης όπου δεν υπάρχει επί της ουσίας διάγνωση και καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών, εφόσον δεν υφίστανται (στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, στους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς, και στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα) δημόσιες υποδομές εκτίμησης και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου που σχετίζεται με τις επαγγελματικές ασθένειες. Η Ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας παραμένει υποβαθμισμένη και κατά βάση ασκείται από ιατρούς άλλων ειδικοτήτων αλλά και μέσω ιδιωτικών εταιριών».

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Η έκταση του προβλήματος των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων είναι ενδεικτική της θλιβερής κατάστασης του επιπέδου Υγείας και ασφάλειας της εργασίας στην Ελλάδα. Ηρθε η ώρα για την Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της».