Associated Press

Μέσα στη «ζούγκλα» των χασισόδεντρων ο «ευτυχής» καλλιεργητής...

1.400%: αυτή είναι η ποσοστιαία αύξηση της παραγωγής οπίου στο Αφγανιστάν μέσα σε μόλις ένα χρόνο. Τα στοιχεία της υπηρεσίας πρόληψης του εμπορίου ναρκωτικών και του εγκλήματος του ΟΗΕ (UNDCP) που αναδημοσίευσε πρόσφατα η βρετανική εφημερίδα Ιντιπέντεντ αναφέρουν ότι από τους 185 τόνους του 2001, μέχρι στιγμής το 2002 η παραγωγή στη χώρα (που, ως γνωστόν τοις πάσι, τελεί πλέον υπό «Συμμαχικό» έλεγχο), έφθαναν έως το Σεπτέμβρη του 2002 τους 2.700 τόνους. Η χώρα είναι η παραγωγός του 75% της παγκόσμιας παραγωγής ηρωίνης (χονδρικά 10 κιλά οπίου κάνουν ένα κιλό ηρωίνης) και ο μεγαλύτερος, σχεδόν ο αποκλειστικός, προμηθευτής της βρετανικής αγοράς ηρωίνης, με 90%.

Για τη Βρετανία, αυτή η ιστορία είναι κάθε άλλο παρά αφηρημένες στατιστικές. Εκτιμάται πως οι εθισμένοι χρήστες του ναρκωτικού ξεπερνούν τις 300.000 στη χώρα. Το παράνομο εμπόριο ξεπερνά σε αξία τα 2,3 δισ. στερλίνες ετησίως. Ποσό που θα αυξηθεί γεωμετρικά εφέτος αφού, παραδόξως, η τιμή του κιλού οπίου έχει εκτοξευτεί στις 225 λίρες (350 δολάρια) το κιλό, αν και το 2001 ο πόλεμος στο Αφγανιστάν είχε οδηγήσει σε «πωλήσεις πανικού» που κράτησαν τις τιμές σταθερές.

Στο Φρέιζερμπεργκ της Σκοτίας, μια πόλη 21.000 κατοίκων που έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο της «πρωτεύουσα της ηρωίνης» της Βρετανίας, κατά τον Ιντιπέντεντ, η πραγματικότητα ξεπερνά το χειρότερο εφιάλτη. Η αστυνομία εκτιμά πως ένας στους πέντε κατοίκους της κάποτε ανθηρής ψαράδικης κοινότητας εμπλέκεται στο εμπόριο ναρκωτικών. Οι νεκροί τα τελευταία πέντε χρόνια στις συγκρούσεις που σχετίζονται με τα ναρκωτικά ξεπερνούν τους 150. Οι περισσότεροι έμποροι είναι και χρήστες. Η χρήση είναι «διαταξική»: από τα αστικά προάστια έως τις εξαθλιωμένες φτωχογειτονιές, όλοι «σουτάρουν». Ενας γιατρός δήλωσε στην εφημερίδα ότι «η πόλη στραγγαλίζεται. Αργά». Μαζί της οι ζωές χιλιάδων νέων Βρετανών στη Γλασκόβη, το Εδιμβούργο, το Μάντσεστερ, το Λονδίνο. Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στην υπόλοιπη Ευρώπη ούτε στις ΗΠΑ, όπου καταλήγουν, «παραδοσιακά», τεράστιες ποσότητες της αφγανικής ηρωίνης.

Το εμπόριο ναρκωτικών εξ άλλου ήταν, σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, ο έμμεσος τρόπος που είχαν επιλέξει μυστικά η κυβέρνηση Κάρτερ και από το 1981 η κυβέρνηση Ρίγκαν, για να ενισχύσει τους μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν στον πόλεμό τους κατά της ΕΣΣΔ. Τα στοιχεία της ίδιας της αμερικανικής υπηρεσίας δίωξης ναρκωτικών είναι αποκαλυπτικά: το 1971, η ετήσια παραγωγή οπίου ήταν 100 τόνοι, το 1982 έφτανε τους 300 τόνους, και τους 575 τον επόμενο χρόνο. Τα χρήματα από τις πωλήσεις πήγαν στις προσπάθειες ανατροπής της κυβέρνησης Αμίν, που θεωρούνταν σύμμαχος της Σοβιετικής Ενωσης. Οταν η ΕΣΣΔ παρενέβη, το 1979, η CIA κήρυξε «το μεγαλύτερο μυστικό πόλεμο της ιστορίας της», τον οποίο χρηματοδότησε, κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος του, με χρήματα από το εμπόριο ναρκωτικών. Με αυτό τον τρόπο η οργάνωση του ως τότε ασήμαντου στρατιωτικά Γκουλμπουντίν Χεκματιάρ γιγαντώθηκε, ενώ παράλληλα μπόρεσε να ενδυναμωθεί το καθεστώς το δικτάτορα Ζία ουλ-Χακ στο Πακιστάν. (Ως γνωστόν, ο Σαουδάραβας ενδιάμεσος των Αμερικανών για τη διοχέτευση της βοήθειας προς τους μουτζαχεντίν ήταν ο Οσάμα μπιν Λάντεν).

Φαίνεται πως ο αμερικανικός πόλεμος στο Αφγανιστάν που απέβη στην «απελευθέρωσή του» δεν άλλαξε καθόλου τις ισορροπίες σε ό,τι αφορά το εμπόριο ναρκωτικών. Στα τέλη του περασμένου Μάρτη, πηγή της αμερικανικής κυβέρνησης έλεγε στον ρεπόρτερ Τσαρλς Σμιθ του NewsMax.com ότι η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους τζούνιορ δεν είχε καμία πρόθεση να καταστρέψει τις καλλιέργειες οπίου στο Αφγανιστάν, παρά το ότι είχε «νικήσει» και επιβάλει το «δικό της» καθεστώς του Χαμίντ Καρζάι στην Καμπούλ. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η CIA πίεσε να μην καταστραφούν οι καλλιέργειες οπίου διότι η ISI, η υπηρεσία πληροφοριών του Πακιστάν, είχε αντιρρήσεις, επειδή επωφελείται η ίδια από το εμπόριο των ναρκωτικών και απείλησε να «αποσταθεροποιήσει το καθεστώς» του στρατηγού Περβέζ Μουσάραφ στο Πακιστάν. Ενας ακόμη πιο σημαντικός λόγος (που ο Σμιθ δεν αναφέρει) είναι ότι οι περισσότεροι πολέμαρχοι της Βόρειας Συμμαχίας επωφελούνται και οι ίδιοι αυτού του εμπορίου του θανάτου.

Αν και οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Γαλλίας φέρονται να έδωσαν τη σιωπηρή συγκατάθεσή τους στη συνέχιση της πολιτικής της ενδυνάμωσης των τοπικών συμμάχων της Ουάσινγκτον διαμέσου του εμπορίου ναρκωτικών (όπως σε αναρίθμητες άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν: στον Παναμά, την Κολομβία, τη Βολιβία, το Λάος, για να αναφέρουμε μερικές), ένας αξιωματούχος μυστικής υπηρεσίας ευρωπαϊκής χώρας δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του. «Η CIA ακολούθησε την ίδια πολιτική στο Βιετνάμ και αυτή η πολιτική είχε καταστροφικές συνέπειες», είπε στον Σμιθ, προσθέτοντας ότι «οι άνθρωποί της απλώς επέστρεψαν στις αγαπημένες τους δουλιές: η CIA ήταν συνεργός του διεθνούς λαθρεμπορίου ναρκωτικών για χρόνια».

Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζορτζ Ουόκερ Μπους συσχετίζει τον πόλεμο «κατά της τρομοκρατίας» με τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών», και τα διεθνή ΜΜΕ τον παπαγαλίζουν πρόθυμα σε μια καμπάνια παραπληροφόρησης που ξεπερνά το φάσμα του γελοίου και εισέρχεται στη σφαίρα του μακάβριου.