Ο πρόεδρος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Ρομάνο Πρόντι, σε συνέντευξή του στη «Μοντ» χαρακτήρισε το Σύμφωνο Σταθερότητας ανόητο. (Οταν λέμε Σύμφωνο Σταθερότητας εννοούμε ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού πρέπει να είναι γύρω στα 3%, ο πληθωρισμός 2-3%, το δημόσιο χρέος γύρω στο 60% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος κλπ.). Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι υποχρεωτικό να τηρούνται τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας. Και δε θα τηρούνται γιατί οι μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) δεν μπορούν να τα τηρήσουν.

Αυτό δεν μπορούμε να το διανοηθούμε. Χρόνια ολόκληρα μας πιπίλιζαν το μυαλό για την αναγκαιότητα τήρησης των κριτηρίων σύγκλισης και οι λαοί αυτό το πλήρωσαν με σκληρή λιτότητα. Τώρα έπρεπε να μας ζητήσουν συγνώμη και όχι να προσπαθούν να το περάσουν με έναν «αθώο» χαρακτηρισμό.

Πέρα από αυτό και κυρίως πρέπει να βγουν ορισμένα συμπεράσματα: Πρώτο, δικαιώνονται οι αριστεροί οικονομολόγοι που υποστήριζαν ότι η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση είναι δύσκολη αν όχι αδύνατη. Είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν αποτύχει δύο προηγούμενες προσπάθειες. Το 1970 με το σχέδιο Βέρνερ και το 1978 με την καθιέρωση του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος.

Δεύτερο, δεν μπορεί να γίνει ενοποίηση γιατί οι οικονομίες των χωρών αναπτύσσονται ανισόμετρα, δηλαδή οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν μπορούν να είναι ίσοι και κατά συνέπεια και τα κριτήρια σύγκλισης να είναι τα ίδια.

Τρίτο, η ενοποίηση είναι δυσχερέστερη όταν στην καπιταλιστική οικονομία υπάρχει οικονομική κυκλική κρίση, όπως συμβαίνει τώρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες σχεδόν οι οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρουσιάζουν πτώση της βιομηχανικής παραγωγής σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο: Η Μεγάλη Βρετανία -6,6%, η Γερμανία -2,3%, η Ιταλία -5,4%, το Βέλγιο -4,1%, η Ολλανδία -3,0%, η Ισπανία -4,4% (Economist 7-13/9/2002). Ετσι είναι καθαρό ότι υπάρχει κυκλική οικονομική κρίση που αυξάνει την ανισορροπία και δυσχεραίνει την ενοποίηση.

Τέταρτο, η κατάσταση θα δυσκολέψει παραπέρα με τη σχεδιαζόμενη είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ενωση δέκα νέων χωρών με άνισο επίπεδο ανάπτυξης.

Πέμπτο, σοβαρά προβλήματα θα δημιουργηθούν και από το γεγονός ότι με το ενιαίο νόμισμα δεν μπορεί να γίνει υποτίμηση του νομίσματος, ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των ελλειμμάτων του εμπορικού ισοζυγίου και του ισοζυγίου πληρωμών.

Ολα αυτά σημαίνουν παραπέρα όξυνση της κρίσης των οικονομιών. Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις θα προσπαθήσουν να φορτώσουν νέα βάρη στις πλάτες της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων. Γι' αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να δυναμώσει το μέτωπο πάλης ενάντια στις συνέπειες και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση ώστε να πάρουν νέα ορμή οι αγώνες για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων.