Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην Κοπεγχάγη έλαβε τέλος. Τα μεγάλα προβλήματα για τους λαούς τα οποία δημιουργούν οι αποφάσεις της, είτε παλιά που αναπαράγονται είτε νέα, οξύνονται. Μπορεί οι πανηγυρισμοί των ηγετών των κρατών - μελών της Ενωσης για τις επιτυχίες τους να ήταν το απαραίτητο στοιχείο του κλεισίματος μιας ακόμη Συνόδου Κορυφής και όχι άδικα, αφού διευρύνεται η εκμετάλλευση λαών. Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση και οι πολιτικές δυνάμεις της πλουτοκρατίας να καμώνονται ευτυχείς για μια ακόμη ιστορική όπως τη χαρακτηρίζουν νίκη με την ένταξη της Κύπρου, αφού ήταν δική τους στρατηγική. Βεβαίως με την «ευρωδιχοτόμηση», αυτό πέτυχαν, «τη νύφη πληρώνει» ο κυπριακός και ο ελληνικός λαός. Το μέγεθος των αρνητικών συνεπειών βεβαίως δε θα αργήσει να φανεί. Κατά τ' άλλα δεν έλειψαν και οι εκδηλώσεις αντιθέσεων και οι δυσκολίες για τη διεύρυνση, αφού οι λαοί των νέων χωρών που εντάσσονται, κυρίως οι αγροτικοί πληθυσμοί, αντιδρούν, αφού αυτοί θα σηκώσουν τα δυσβάσταχτα βάρη αυτής της υπόθεσης. Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν πιο αναλυτικά τι έγινε στη Σύνοδο και τι σημαίνουν για τους λαούς οι αποφάσεις της.