Αν κάποιος άνοιγε κάποιο διεθνές, ακόμη και εγχώριο μέσο, ενημέρωσης καθ' όλη τη διάρκεια του Δεκέμβρη, είναι σίγουρο ότι θα πίστευε ότι όντως μία «απεργία» λαμβάνει χώρα στη Βενεζουέλα, ότι αυτή η «απεργία», είναι καθολική, εθνική έχει τη λαϊκή στήριξη ή ότι αυτή η «απεργία» θα ανατρέψει την κυβέρνηση Τσάβες.

Σίγουρα κάποιος ψεύδεται... Μία απεργία ποτέ δεν έλαβε χώρα στη Βενεζουέλα. Κατ' αρχήν πρόκειται για λοκ άουτ των εργοδοτών, με μοναδική και σχετική εξαίρεση την «απεργία» στην Εθνική Πετρελαϊκή Βιομηχανίας PdVSA. Ουσιαστικά, όμως, πρόκειται για σύγκρουση. Οντως υπήρξαν διαδηλώσεις. Και από τις δύο πλευρές. Αντιπολίτευσης και οπαδών της διαδικασίας της «μπολιβαριανής επανάστασης». Υπήρξαν δολιοφθορές, σαμποτάζ, ακόμη και τρομοκρατία. Αλλά αυτά ποτέ δεν είδαν το φως της δημοσιότητας από τους ...Πινόκιο των διεθνών ΜΜΕ που ελέγχονται από κυβερνήσεις, πολυεθνικές και διάφορα λόμπι.

Τα γεγονότα που βιώνει η Βενεζουέλα, όλο αυτό το μήνα, είναι μία αναβίωση των γεγονότων του περασμένου Δεκέμβρη, όπου προκηρύχτηκε και η πρώτη «απεργία» και που σταδιακά οδήγησε στο τελικά αποτυχημένο πραξικόπημα του Απρίλη. Πιο σύνθετα και πιο ενορχηστρωμένα από τους ίδιους κύκλους πάντα -τα εγχώρια ΜΜΕ, το καρκίνωμα που χρόνια καταβροχθίζει το πετρέλαιο, την Ενωση Βιομηχάνων, την Fedecamaras- καθώς ένα στρατιωτικό πραξικόπημα φαντάζει αδύνατο, οπότε οι κατεύθυνση ήταν «δημιουργία χάους», ούτως ώστε να νομιμοποιηθεί μία επέμβαση.

Το πλήθος αυτών που συμμετέχουν σε αυτές τις διαδηλώσεις δεν έχει μεγαλώσει από πέρσι. Ισως είναι και μικρότερο. Ουδείς, όμως, μπορεί να το γνωρίζει με ασφάλεια. Εξάλλου, ουδείς δεν έχει κάποια σαφή εικόνα.

Η «διανομή» των ειδήσεων κατά το δοκούν και το συμφέρον -και δεδομένης της αντικειμενικής, αλλά και υποκειμενικής δυσκολίας της κυβέρνησης Τσάβες να αντιμετωπίσει τον ορυμαγδό αυτό της «τρομοκρατικής πληροφόρησης», όπως η ίδια την έχει αποκαλέσει, συνεχίζεται και από τα διεθνή και «έγκυρα» μέσα ενημέρωσης, που άκριτα αναμασούν τις ειδήσεις που προωθούνται, δημιουργώντας μια εικόνα «χάους» και «δύο κόσμων», που θα νομιμοποιήσει φυσικά την άμεση απομάκρυνση του Τσάβες και του Κινήματος της 5ης Δημοκρατίας (MVR) από την κυβέρνηση, με κάθε μέσο θεμιτό ή μη.

Ο ρόλος των ΜΜΕ στην υπόσκαψη της κυβέρνησης της Βενεζουέλας σίγουρα αποτελεί ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο, αφού εξαρχής, μπροστά στη σαρωτική επικράτηση των δυνάμεων που στηρίζουν τον Πρόεδρο Ούγο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας και προωθούν τη διαδικασία της «μπολιβαριανής επανάστασης», ανέλαβαν να κατασκευάσουν την αντιπολίτευση. Από την αρχή, ποτέ δεν ανέφεραν καμία ενέργεια ή απόφαση της κυβέρνησης, αντιθέτως οι μοναδικές αναφορές ήταν εξαιρετικά υποτιμητικές... ο Τσάβες γι' αυτούς δεν ήταν ο πρόεδρος, αλλά ο «πιθηκάνθρωπος». Είναι, ήδη, γνωστός ο ρόλος που έπαιξαν για να επιτευχτεί το πραξικόπημα του Απρίλη.

Τώρα πια, πιο εκλεπτυσμένα, το κατά δύναμη φυσικά...

Για να αντιληφθεί κανείς σφαιρικότερα τα επικίνδυνα τεκταινόμενα των τελευταίων δύο βδομάδων, δύο ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, το «Globovision» και «Venevision» μίσθωσαν με συμβόλαια «δράστες», ώστε να δημιουργηθεί η αναγκαία εικόνα χάους και «απολυταρχικής και δολοφονικής κυβέρνησης», που θα πρέπει να αποτυπωθεί ηλεκτρονικά και να διασωθεί σε όλο τον πλανήτη. Το βίντεο περιέχει την ομολογία ενός εκ των δραστών, του Εουκάρις Ροντρίγκες, όπου ομολογεί ότι στελέχη των δύο άνω τηλεοπτικών σταθμών τον πλήρωσαν ώστε να «αποκαλύψει» ότι ο βουλευτής και δημοσιογράφος Χουάν Μπαρέτο, καθώς και άλλοι βουλευτές «εξόπλισαν με όπλα μέλη του MVR και έδωσαν διαταγές, ούτως ώστε να ανοίξουν πυρ κατά των διαδηλωτών της αντιπολίτευσης»!

Στο χορό που στήνουν τα εγχώρια ΜΜΕ, ακολουθούν κατά πόδας και τα διεθνή. Το πιο εξόφθαλμο παράδειγμα παραγωγής ψεύδους, ο χειρισμός της πρόσφατης απόφασης του OAS (Οργανισμός Αμερικάνικων Κρατών).

Μετά από 25 ώρες σκληρότατων διαπραγματεύσεων κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου της δεύτερης βδομάδας του Δεκέμβρη ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (OAS) -αντιπροσωπεύοντας τις 34 χώρες της ηπείρου- έδωσε στη δημοσιότητα την απόφασή του, αναφορικά με το θέμα της έκτακτης Συνόδου, που δεν ήταν άλλο από την κρίση στη Βενεζουέλα. Το ίδιο το ανακοινωθέν φαινόταν σαφέστατο και συγκεκριμένο: με κατηγορηματικό τρόπο απέρριψε οποιαδήποτε λύση δε συνάδει με το σύνταγμα της χώρας -το οποίο έχει τεθεί σε ισχύ με την υποστήριξη του Προέδρου Τσάβες, αφού είχε πρώτα εγκριθεί, το πλήρες κείμενό του, από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μόλις το 1999- και εκφράζει «την απόλυτη στήριξή του στη δημοκρατική και συνταγματική τάξη της Μπολιβαριανής δημοκρατίας της Βενεζουέλας, της κυβέρνησης της οποίας ηγείται ο Ούγκο Τσάβες Φρίας».

Βέβαια, η περιπέτεια ξεκίνησε, όταν αναζητήθηκε το ίδιο το ανακοινωθέν. Βρέθηκε μόνο σε εφημερίδες της Λατινικής Αμερικής! Παρ' όλα αυτά, τις παραμονές της Συνόδου το θέμα κοσμούσε τις πρώτες θέσεις όλων των διεθνών ΜΜΕ, αφού με χαρακτηριστικό τρόπο αναλύονταν, όλες οι πλευρές της πρότασης της αμερικανικής κυβέρνησης και προϊδεάζονταν οι αναγνώστες ότι ο OAS συσκέπτεται, για να αποφασίσει και την ενεργοποίηση του σχετικού άρθρου του καταστατικού του, που σημαίνει επέμβαση. Εντούτοις, η απόφαση, πρωτοφανής και «ιστορική», ανέτρεψε την υπό διαμόρφωση εικονική πραγματικότητα, αφού όχι μόνο απορρίφθηκε η πρόταση των ΗΠΑ, αλλά καταδικάστηκε συνάμα«μια για πάντα, κάθε προσπάθεια εκδήλωσης πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα ή σε κάποια άλλη χώρα», ενώ η απόφαση συστήνει και στον ΓΓ του OAS, Σεσάρ Γκαβίρια, να «βρει τρόπο ώστε να κατευθύνει τις εξελίξεις προς θετική κατεύθυνση». Ουσιαστικά πρόκειται για «ψήφο δυσπιστίας» προς το πρόσωπο του Γκαβίρια και κυρίως τις ενέργειές του καθ' όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, αφού εν συνεχεία καλεί το Κέντρο Κάρτερ και τον ΟΗΕ (δύο φορείς που επιθυμούσε η κυβέρνηση Τσάβες και όχι η αντιπολίτευση) να προωθήσει το διάλογο και να μην επιτρέψει επ' ουδενί καμία προσπάθεια εκδήλωσης πραξικοπήματος είτε δόλιες ενέργειες ακόμη και από εκπροσώπους του OAS!

Το «εγκυρότατο» βρετανικό BBC παρουσίαζε το θέμα όχι με βάση την απόφαση, αφού αυτή ήταν η είδηση, αλλά βάσει των αντιδράσεων της αμερικανικής κυβέρνησης, ποιώντας κυριολεκτικά την νήσσαν, όσον αφορά στο ανακοινωθέν. Αν κάποιος δηλαδή διάβαζε το εν λόγω κείμενο, θα κατέληγε ευκόλως στο συμπέρασμα ότι φυσικά ο OAS στηρίζει αναντίρρητα όλες τις κινήσεις και τις ενέργειες του Σεσάρ Γκαβίρια, αλλά μάλιστα υιοθέτησε και μία πρόταση που έχει την απόλυτη συναίνεση των ΗΠΑ «δηλαδή «για δημοκρατική λύση με άμεση προσφυγή στις κάλπες», όπως είχε τονίσει ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Ρίτσαρντ Μπάουτσερ!

Οσο για τις ανταποκρίσεις του Associated Press-(ΑΡ), παρά το λακωνικό, σαφές και απερίφραστο χαρακτήρα σε σχέση με τη συνήθη διπλωματική γλώσσα, ανακοινωθέν, ένιωθαν την ανάγκη να ανασκευάσουν την ιστορία. Ετσι, ο υπογράφων Νέστορ Ικέδα, τιτλοφορούσε τις ανταποκρίσεις του ως «μη σαφής στήριξη στον Τσάβες»! Πόσο πιο σαφής στήριξη θα μπορούσε να υπάρξει εκ μέρους του OAS; Μια φωτογραφία των 43 πρεσβευτών του OAS, να φορούν τους χαρακτηριστικούς κόκκινους μπερέδες και να φωνάζουν «ζήτω οι Μπολιβαριανή Επανάσταση»; Ή να αποσταλεί διεθνής δύναμη, ώστε να συντρίψει τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης; Φυσικά, για να στηρίξει το ρεπορτάζ του ο Ικέδα, μεταφέρει τις δηλώσεις του πρέσβη των ΗΠΑ στον OAS, Ρότζερ Νοριέγκα, ο οποίος τονίζει ότι «η απόφαση κατηγορηματικά και ενεργητικά, στηρίζει τις ενέργειες του ΓΓ του Οργανισμού» και φυσικά εμφανίζονται οι ΗΠΑ να είναι εξαιρετικά ευχαριστημένες από την απόφαση, παρά το γεγονός ότι συνιστά τη μεγαλύτερη ήττα, σε διπλωματικό επίπεδο και μάλιστα μέσα στην αυλή τους, εδώ και «αιώνες»!

Σημείωση αναγκαία: τον Νοριέγκα ακολουθεί ένας θρύλος, αυτός του χειρισμού και της χειραγώγησης των δημοσιογράφων κατά τη διάρκεια της θητείας του -μέχρι πρόσφατα- ως μέλους της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, ενώ ο ίδιος έχει δηλώσει ότι ο δημοσιογράφος των New York Times, Λάρι Ρότερ, ποτέ δεν έχει γράψει κομμάτι χωρίς πρώτα να τον συμβουλευτεί!

Ποιος άραγε είναι ο ρόλος του ΑΡ, πρακτορείου ειδήσεων που διατείνεται ότι αποτελεί «τη ραχοκοκαλιά του παγκόσμιου δικτύου ενημέρωσης; Μόνο στις ΗΠΑ, το ΑΡ τροφοδοτεί με ειδήσεις 5.000 ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και 1.700 εφημερίδες. Πρέπει να προστεθούν και περίπου 8.500 εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικά μέσα σε 121 χώρες ανά τον κόσμο» και κανείς δεν έχει συλλάβει περίπου την έννοια της επίδρασης και του ρόλου που έχει το ΑΡ. Ενας ρόλος που του προσδίδει απίστευτη δύναμη στο να διαμορφώνει «εικονικές πραγματικότητες», που θα επιτρέψουν, στην περίπτωση της Βενεζουέλας, τη νομιμοποίηση της επέμβασης...