Η «επιτάχυνση και εμβάθυνση» των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην οικονομία, η κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και οι νέες αλλαγές στο φορολογικό σύστημα σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, είναι ορισμένα από τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση στην κατεύθυνση της λεγόμενης «πραγματικής σύγκλισης» με την ΕΕ, με βάση όσα είπε χτες ο υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης από το βήμα διεθνούς Συνεδρίου που γίνεται στην Αθήνα. Την ίδια στιγμή ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ στο φόντο της κρίσης στις καπιταλιστικές οικονομίες, αναφέρεται σε «κοντόφθαλμη» ερμηνεία και προσήλωση στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του υπουργού, η διαδικασία της λεγόμενης πραγματικής σύγκλισης για τη χώρα μας θα κρατήσει -στην καλύτερη περίπτωση - τουλάχιστον μέχρι το 2015 και... βλέπουμε.

Προλειαίνοντας το έδαφος για την ολομέτωπη επίθεση διαρκείας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, είπε χαρακτηριστικά: «Για να φθάσει η Ελλάδα το 90% του μέσου κατά κεφαλήν προϊόντος της ΕΕ μέχρι το 2010, απαιτείται μια διαφορά στους ρυθμούς μεγέθυνσης από αυτούς της ΕΕ, μεταξύ 2 και 3 ποσοστιαίων μονάδων». Πρόσθεσε μάλιστα πως «εάν διατηρηθεί αυτή η διαφορά μέχρι το 2015, το κατά κεφαλή εισόδημα της Ελλάδας θα φθάσει το μέσο εισόδημα στην ΕΕ»! Δηλαδή «ζήσε Μαύρε μου...». Η υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, σύμφωνα με τον υπουργό, περνά «από την επιτάχυνση και εμβάθυνση των διαρθρωτικών αλλαγών» μεταξύ των οποίων «το άνοιγμα και απελευθέρωση των αγορών, αύξηση του ανταγωνισμού, ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας, ολοκλήρωση των βελτιώσεων στο φορολογικό σύστημα». Η κυβέρνηση - είπε ο Ν. Χριστοδουλάκης - σκοπεύει να αποτυπώσει αυτό το πρόγραμμα σε «μια χάρτα πραγματικής σύγκλισης για την ελληνική οικονομία, που θα αποτυπώνει τους στόχους σε κάθε τομέα, τα εργαλεία για να τους επιτύχουμε».

Καθώς η κρίση που μαστίζει τις καπιταλιστικές οικονομίες απαιτεί αναπροσαρμογές, που αφορούν ακόμη και το διαβόητο «πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης», ο υπουργός προσπάθησε να συμβιβάσει τις διάφορες απόψεις που υπάρχουν για το θέμα σε επίπεδο ΕΕ λέγοντας ότι το σύμφωνο σταθερότητας πρέπει να «αποκτήσει μεγαλύτερη ευελιξία και ρεαλισμό». Αποκαλύπτοντας τους προβληματισμούς εξαιτίας της σημερινής κρίσης, είπε ότι το πλαίσιο αυτό «φυσικά οφείλει να είναι πιο ευέλικτο προκειμένου να αντιμετωπίζει κυκλικές διακυμάνσεις και ανισορροπίες στις αγορές βραχυχρόνια» και πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι η «υπερβολική προσήλωση στο ρόλο, τα όρια και την ερμηνεία του Συμφώνου Σταθερότητας, καθιστά σε ένα βαθμό κοντόφθαλμη την αίσθηση της πρόκλησης που αντιμετωπίζει η ΕΕ».