Σε «πλειοδοτικό αντιαγροτικό διαγωνισμό» εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις των «εκπροσώπων» του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Στην καμπούρα των μικρομεσαίων αγροτών, εκτυλίσσεται ένα ανελέητο παζάρι ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ και άλλες καπιταλιστικές χώρες και αυτό φάνηκε και κατά τη διάρκεια των τριήμερων συνομιλιών που ξεκίνησαν την περασμένη Παρασκευή και κατέληξαν σε αδιέξοδο προχτές, Κυριακή, στο Τόκιο της Ιαπωνίας. Οι συνομιλίες αυτές έγιναν με βάση την πρόταση του επικεφαλής του ΠΟΕ για τις διαπραγματεύσεις στον τομέα της γεωργίας (Χάρμπισον). Μια πρόταση, που, όπως ο ίδιος υποστήριξε, βασίστηκε στις κατευθύνσεις της υπουργικής συνόδου της Ντόχα του Κατάρ, το Νοέμβρη του 2001. Οπως έγινε γνωστό από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, με την πρόταση Χάρμπισον διαφώνησαν για τους δικούς τους λόγους και οι ΗΠΑ και η ΕΕ και οι υπόλοιπες χώρες.

Σε γενικές γραμμές, όπως έγινε γνωστό, ο Χάρμπισον πρότεινε τη μείωση των εξαγωγικών επιδοτήσεων κατά 50% μέσα σε πέντε χρόνια και οριστική κατάργησή τους μέσα σε δέκα χρόνια. Πρότεινε μείωση των δασμών μέχρι και 90% και σε μέσο επίπεδο κατά 60%. Πρότεινε, επίσης, μείωση των επιδοτήσεων στις τιμές (κεχριμπαρένιο κουτί, όπου περιλαμβάνονται μια σειρά από βασικά ελληνικά προϊόντα, όπως βαμβάκι, καπνός, λάδι) κατά 60% και για τις στρεμματικές ενισχύσεις και τις ενισχύσεις στην κτηνοτροφία (μπλε κουτί) κατά 50%. Να σημειωθεί ότι στις 16/12/2002 η ΕΕ είχε ανακοινώσει προτάσεις οι οποίες στη συνέχεια εγκρίθηκαν ομόφωνα επί Ελληνικής Προεδρίας στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών: Ενέκριναν δηλαδή ότι πρέπει να μειωθούν κατά 55% οι αγροτικές επιδοτήσεις, 45% οι επιδοτήσεις στις εξαγωγές και 36% οι δασμοί στα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα από τρίτες χώρες.

Πάντως, από την περασμένη Πέμπτη ο επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ είχε ανακοινώσει ότι «λείπει η ισορροπία» από τις προτάσεις Χάρμπισον, ενώ την επομένη ο προεδρεύων του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, Γ. Δρυς, ανέφερε ότι το κείμενο Χάρμπισον δεν είναι ισόρροπο... Η ουσία είναι ότι ΕΕ και προεδρεύων δε διαφωνούν επειδή κόπτονται για το μέλλον και την επιβίωση των μικρομεσαίων Ελλήνων αγροτών. Οπως φαίνεται, η διαφωνία της ΕΕ δεν είναι τόσο στα ποσοστά των μειώσεων που πρότεινε ο Χάρμπισον για επιδοτήσεις και δασμούς, που πρόκειται να γίνουν πράξη από το 2005. Η διαφωνία της ΕΕ έγκειται περισσότερο στο γεγονός ότι διαχωρίζεται στις διαπραγματεύσεις η μη εμπορική πτυχή για τον τομέα της γεωργίας. Δηλαδή, η εξασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης, όπως την εννοεί ...η ΕΕ, η λεγόμενη ασφάλεια των τροφίμων, οι τρόποι, χώροι και όροι εισόδου των εισαγόμενων προϊόντων, φυτοϋγειονομικές καραντίνες, κ.ά. Αλλά τούτα ελάχιστα αφορούν στην προστασία της γεωργίας και των καταναλωτών της ΕΕ και όλου του κόσμου. Φαντάζει περισσότερο ως ένα «διαπραγματευτικό ποντάρισμα» για να ικανοποιηθούν τα όσα επιθυμούν και επιδιώκουν στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς οι πολυεθνικές και οι βιομηχανίες τροφίμων της ΕΕ, προκειμένου να αυξήσουν περισσότερο τα μερίδιά τους στις αγορές και τα κέρδη τους. Το ίδιο ακριβώς ισχύει φυσικά και για τις πολυεθνικές και τα παραρτήματά τους, που εκπροσωπούν οι ΗΠΑ και άλλες καπιταλιστικές χώρες, ανεξάρτητα από τη διαπραγματευτική τακτική τους στον ΠΟΕ και τις προφάσεις αντιρρήσεων, που θέτουν.