ΜΕ βαθιά συγκίνηση, εμείς, παλιοί ΕΠΟΝίτες - μέλη της ΠΕΑΦΕ, απευθυνόμαστε σ' όλους τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, σ' όλο το λαό και τα νιάτα της Ελλάδας, στην πρωτοπόρα ΚΝΕ, για να τιμήσουμε επάξια τα 60 χρόνια της θρυλικής ΕΠΟΝ.

ΧΡΟΝΙΑ και χρόνια, οι αντιδραστικές δυνάμεις προσπάθησαν, με κάθε τρόπο, με τη φωτιά και το σίδερο, να σβήσουν από τις μνήμες του λαού και της νεολαίας το μεγάλο έργο, την τεράστια αναγεννητική προσφορά που έχει δώσει η ΕΠΟΝ.

ΑΛΛΑ ήταν ποτέ δυνατό να ξεχαστεί μια τέτοια προσφορά, ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στη συνείδηση του λαού και της νέας γενιάς; Την απάντηση έδωσε το ίδιο το κίνημα της νεολαίας, που, παρ' όλες τις διώξεις, τους κατατρεγμούς, βάδισε περήφανα στους μεγάλους αγώνες που ακολούθησαν. Βαδίζει στους αγώνες του σήμερα.

ΣΗΜΕΡΑ, 60 χρόνια μετά από την ίδρυση της ΕΠΟΝ, τα οράματά της για ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία, πρόοδο και ειρήνη εξακολουθούν να παραμένουν, όσο ποτέ άλλοτε, επίκαιρα. Είναι ελπιδοφόρο πως οι νέοι όλο και περισσότερο και με μεγαλύτερη προσοχή μελετούν την αγωνιστική πείρα της ΕΠΟΝ, τις κατακτήσεις και τα διδάγματά της.

ΚΙ ΑΥΤΟ, γιατί η ΕΠΟΝ συνάρπασε, οργάνωσε και ξεσήκωσε τα νιάτα του καιρού της ενάντια στους ξένους κατακτητές κι οδήγησε τους νέους σε πρωτοφανείς πράξεις ηρωισμού κι αυτοθυσίας. Ενωσε τα νιάτα της Ελλάδας. Με την πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ και τη συμμετοχή κι άλλων προοδευτικών οργανώσεων, κατορθώθηκε να γίνει πράξη ο πόθος της νέας γενιάς για ενιαία, συσπειρωμένη δράση κατά των ξένων κατακτητών. Καλλιέργησε βαθιά το πνεύμα της εθνικής ανεξαρτησίας, την αμετάκλητη απόφαση να αγωνιστούν, για ν' απαλλαγεί η χώρα μας από τους ιμπεριαλιστές, τους περιβόητους «προστάτες»...

Η ΕΠΟΝ μπόλιασε τα νιάτα με αισιοδοξία κι αποφασιστικότητα, τα τράβηξε από το δρόμο της μοιρολατρίας και της αναμονής και τα έφερε στους δρόμους του αγώνα. Ανέβασε το αγωνιστικό πάθος της νεολαίας. Οι ΕΠΟΝίτες κι οι ΕΠΟΝίτισσες πήγαιναν στη μάχη τραγουδώντας. Το «Πολεμάμε και τραγουδάμε» δεν ήταν απλή συνθηματολογία, ήταν βεβαιωμένη αλήθεια με αμέτρητες νέες ζωές. Η ΕΠΟΝ έκανε το νέο και τη νέα ισότιμους, συμμέτοχους στην παλλαϊκή οικοδόμηση της νέας ζωής στις ελεύθερες περιοχές, παίρνοντας με ενθουσιασμό μέρος στην αυτοδιοίκηση και σ' όλες τις προσπάθειες του ΕΑΜ για την ανοικοδόμηση της χώρας.

Η ΕΠΟΝ προσανατόλισε τη νέα γενιά στα ιδανικά της ειρήνης, της προόδου και του σοσιαλισμού κι ανέπτυξε το πνεύμα του διεθνισμού και της αδελφικής συνεργασίας και αλληλεγγύης με τις νεολαίες όλου του κόσμου.

ΚΑΙ ΠΑΝΩ απ' όλα, η ΕΠΟΝ, μέσα στο καμίνι του σκληρού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, σφυρηλάτησε ένα νέο τύπο ανθρώπου: Τον άνθρωπο της Εθνικής Αντίστασης, που στάθηκε μαχητής και χτίστης μαζί μιας νέας ζωής, αντάξιος του πραγματικού ηθικού και κοινωνικού ύψους του ανθρώπου.

ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙΣ στην ΕΠΟΝ σήμερα, μια τέτοια μέρα, να θυμίζεις και να μετράς αυτήν τη μεγάλη ώρα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, δεν είναι απλά μια επετειακή αναδρομή. Στάθηκε κι έμεινε της ζωής η πιο όμορφη, δυνατή κι ακριβή καταγραφή. Το αντιστασιακό, αντιφασιστικό πνεύμα μένει, είναι και θα είναι για την πατρίδα μας κληρονομιά ατίμητη. Προβάλλει μέσα σ' όλη την ιστορία μας σαν κάτι το μοναδικό, το θαυμαστό. Εχει πλάτος και βάθος. Παρ' όλες τις δοκιμασίες και τα πισωγυρίσματα, είναι πάντα η ζωογόνα φλέβα, που άρδευσε και αρδεύει την εθνική μας ζωή.

ΕΞΗΝΤΑ χρόνια ΕΠΟΝ. Κι είναι πολλά, που ξάργησαν να γίνουν με τα τόσα κυνηγητά και τις διώξεις. Είναι πολλά, που πρέπει να τα παλέψουμε, αντάμα με το λαό και τα νιάτα. Και πάνω απ' όλα τον πόλεμο, το φοβερό αιματοκύλισμα, που είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν οι ιμπεριαλιστές Αμερικάνοι και οι υποτακτικοί τους.