Η συγκρότηση Γραμματείας Μεταναστών του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου ήταν το αποτέλεσμα της εκδήλωσης - συζήτησης που οργάνωσε το ΠΑΜΕ την Κυριακή το πρωί, στα γραφεία του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας. Στην εκδήλωση συμμετείχαν στελέχη του ΠΑΜΕ, εκπρόσωποι συνδικάτων και μεταναστευτικών φορέων, εκπρόσωποι της ΕΕΔΔΑ, της Δημοκρατικής Συσπείρωσης κ.ά. Οι μετανάστες θα έχουν τον πρώτο λόγο στη Γραμματεία ενώ αυτή θα έχει τη βοήθεια επιστημόνων σε ζητήματα υγείας, παιδείας, νομικά κ.ά.

Ο Θ. Κούτρας, εκ μέρους του ΠΑΜΕ, στην εισήγησή του υπογράμμισε ότι το ΠΑΜΕ θεωρεί τους μετανάστες αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης και επισήμανε ότι η δράση της γραμματείας στοχεύει στην ένταση των προσπαθειών για την ένταξη μεταναστών στα συνδικάτα και τη δραστηριοποίησή τους στην οργάνωση και πάλη. Η γραμματεία, συνέχισε, θα απλώνει τη δουλιά της σε όλους τους χώρους που δουλεύουν οι μετανάστες με τη βοήθεια των σωματείων και, όπου χρειάζεται, με τη συνεργασία των κοινοτήτων τους. Η εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, τόνισε, στα δικαιώματα της εργατικής τάξης είναι ακόμα πιο επώδυνη για τους μετανάστες. Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται με τη βοήθεια των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που προωθούν την αντίληψη της ταξικής συνεργασίας. Τέλος, μεταξύ άλλων, επισήμανε ότι η πολιτική της ΕΕ για τους μετανάστες μετατρέπει την Ευρώπη σε φρούριο και πως η ελληνική κυβέρνηση ενθαρρύνει και επιτρέπει την εργοδοτική αυθαιρεσία σε βάρος των μεταναστών.

Ο Δ. Κεκάι, εργάτης από την Αλβανία και αναπληρωτής γραμματέας του ΔΣ του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, τόνισε: «σηκώνουμε τη φωνή μας γιατί τα προβλήματά μας μεγαλώνουν συνεχώς. Πρέπει να ενωθούμε μαζί με όλα τα Συνδικάτα που μας βοηθάνε. Ετσι, θα είμαστε πιο αποτελεσματικοί».

Ο Φ. Οσμάνι, πρόεδρος της Αλβανικής Κοινότητας Αθήνας, επισήμανε: «αν δεν είμαστε μαζί δε θα πάμε μπροστά. Πρέπει να έρθουμε πιο κοντά με τα συνδικάτα και το ΠΑΜΕ. Να ενημερωθούμε για τα δικαιώματά μας, να συσπειρωθούμε και να οργανωθούμε όλοι, αν θέλουμε να κερδίσουμε».

Ο Μ. Αρντιάν, μέλος της διοίκησης του Παραρτήματος του Συνδικάτου Οικοδόμων του Κέντρου, υπογράμμισε: «η εργατική τάξη μπορεί και έχει τη δύναμη να λύσει τα προβλήματά της, να βάλει τα δύο πόδια της κυβέρνησης σε ένα παπούτσι».

Ο Σ. Αλντογκάν, από τους Κούρδους και Τούρκους μετανάστες, επισήμανε: «οι μετανάστες δεν έχουνε κανένα δικαίωμα και γι' αυτό πρέπει να πολεμήσουνε. Κι αυτό πρέπει να το κάνουν μόνο ως τμήμα της εργατικής τάξης της χώρας. Πρέπει να είμαστε, είπε, μέσα στα συνδικάτα, να συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις, να αγωνιστούμε για το ασφαλιστικό, την ανεργία, τον πόλεμο».

Την ανάγκη έντασης των προσπαθειών για μεγαλύτερη συσπείρωση και αυτοοργάνωση των μεταναστών, ένταξή τους στα συνδικάτα και σύνδεσή τους με το ΠΑΜΕ, τόνισε ο Α. Λολόνγκα από την κοινότητα του Κονγκό.

Η Ρ. Παναγιότοβα, πρόεδρος της Βουλγαρικής Κοινότητας Αθήνας, επισήμανε πως αν και υπάρχει μια στοιχειώδης οργάνωση στους μετανάστες, το ζητούμενο είναι το πώς θα οργανωθούν στα συνδικάτα.

«Τα συνδικάτα που είναι στο ΠΑΜΕ, σημείωσε ο Γ. Μαυρίκος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του, έχουμε από την πρώτη στιγμή στηρίξει τα δικαιώματα των οικονομικών μεταναστών αλλά και ότι πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους». Ακόμα τόνισε ότι ο αγώνας δεν πρέπει να εξαντληθεί στα οικονομικά ζητήματα αλλά να έχει προοπτική την ανατροπή των εκμεταλλευτικών καθεστώτων.

Ο Α. Αντανασιώτης, από τη Δημοκρατική Συσπείρωση, επισήμανε ότι η νομοθεσία της ΕΕ για τους μετανάστες θα γίνει ακόμα χειρότερη γιατί θέλουν να τους εκμεταλλεύονται ακόμα πιο πολύ. «Γι' αυτό, είπε, οι μετανάστες πρέπει να μάθουνε τα δικαιώματά τους και να παλέψουν μαζί με τους Ελληνες εργάτες».

Ο Σ. Μαυροκεφαλίδης από την ΕΕΔΔΑ, αναφερόμενος στην πολιτική που ασκεί η ελληνική κυβέρνηση για τους μετανάστες, τόνισε ότι δε θέλει να τους διώξει αλλά θέλει να τους κρατά σε μια συνεχή κατάσταση ομηρίας, έρμαια των εργοδοτών.

Ο Β. Βακάλης, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, επισήμανε ότι η επίθεση του κεφαλαίου έχει ιδιαίτερη ένταση στα πιο αδύναμα τμήματα της εργατικής τάξης, γυναίκες, νέους, μετανάστες. Αυτά τα τμήματα χρησιμοποιούνται από το κεφάλαιο για να κρατάνε τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης πιο κάτω. Ετσι, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει ένα λόγο παραπάνω να τα κάνει οργανικό του κομμάτι.