Associated Press |
Η κοινή επιχείρηση Φιλιππίνων και ΗΠΑ πέρυσι είχε εξελιχθεί σε κάτι που θύμισε κωμωδία παρεξηγήσεων. Η Γκλόρια Αρόγιο την είχε, στο τελείωμά της, χαρακτηρίζει «μεγάλη νίκη» επί της «τελειωμένης», δηλαδή εξοντωθείσας, κατά την άποψή της, Αμπού Σαγιάφ. Η ίδια κι άλλοι τρεις-τέσσερις υπουργοί της είχαν κάνει μία a la Τομ Τζόουνς και Ουίλ Σμιθ εμφάνιση, με μαύρα κοστούμια και γυαλιά που θύμιζαν... Men In Black, σε εξώφυλλο λαϊκού περιοδικού της χώρας. Μερικούς μήνες αργότερα, όταν αποκαλύφθηκε με νέες επιθέσεις, εκρήξεις και απαγωγές ότι... κορόιδευαν την κοινωνία, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. «Τούτη τη φορά», είπε στέλεχος του Πενταγώνου στην Ουάσινγκτον Ποστ, οι Αμερικανοί των ειδικών δυνάμεων πάνε «να καθαρίσουν». Θα εμπλέκονται σε μάχες και επιχειρήσεις «αναζήτησης και καταστροφής» των «τρομοκρατικών» υποδομών. Ενας άδηλος στόχος των ΗΠΑ, πρόσθεσε το περιοδικό Economist στο τελευταίο του τεύχος, θα είναι και η καταδίωξη της οργάνωσης Τζεμάα Ισλαμίγια, που φέρεται να βρίσκεται πίσω από τη βομβιστική επίθεση στο Μπαλί της Ινδονησίας, και κατά πληροφορίες διαθέτει κέντρα στα νησιά του αρχιπελάγους Σούλου.
Ωστόσο, η λαϊκή αντίθεση στη μετατροπή της χώρας σε πεδίο μάχης των Αμερικανών αυτήν τη φορά έχει προσλάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας: Οι Φιλιππινέζοι δεν ξεχνούν ότι, πρακτικά, η χώρα τους αποτέλεσε αποικία των ΗΠΑ από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, ούτε τις αλήστου μνήμης μέρες του Φερντινάντ Μάρκος. Θεωρούν, και έχουν κάθε δίκαιο, τη συμφωνία κλεισίματος των αμερικανικών βάσεων το 1991 κατάκτηση ενός λαϊκού κινήματος που κατάφερε να ανατρέψει εκείνη τη δικτατορία, και το Σύνταγμά τους το ίδιο. Αλλά η κυβέρνηση της Αρόγιο επιμένει, παρά το γεγονός ότι η άσκηση «Μπαλικατάν» είχε κριθεί αντισυνταγματική από το Ανώτατο Δικαστήριο, όπως και η τωρινή! Πράγμα που αποκαλύπτει, ασφαλώς, και τον πολιτικό της χαρακτήρα.
Βεβαίως, όσο και αν προσπαθούν οι Αμερικανοί και φιλιππινέζοι αξιωματούχοι να χωρέσουν την αμερικανική «άσκηση» στον ξεχειλωμένο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» -η κυβέρνηση προσπάθησε μάλιστα να συνδέσει υψηλόβαθμο στέλεχος της Ιρακινής πρεσβείας με την Αμπού Σαγιάφ και στη συνέχεια τον απέλασε...-, ο χαρακτήρας της επέμβασης είναι σαφέστατος και δεν επιδέχεται παρεξηγήσεων: Πρόκειται για επανεπιβολή της αμερικανικής κατοχής περιοχών με εξαιρετικά πλούσιο υπέδαφος και πρόσβαση σε μερικές από τις πιο σημαντικές θαλάσσιες ρότες στον κόσμο.