Η προσήλωση της πολιτιστικής πολιτικής της ΕΕ στην ανάδειξη του «ευρωπαϊκού χαρακτήρα» της πολιτιστικής δημιουργίας, δηλαδή στην ενίσχυση της δημιουργίας που θα εδραιώνει και θα «εξάγει» τις αστικές «αξίες» της ΕΕ, επιβεβαιώθηκε στη χθεσινή συνάντηση στο Ζάππειο εκπροσώπων ευρωπαϊκών φορέων που συμμετέχουν στο κοινοτικό πρόγραμμα «Πολιτισμός 2000».

Θυμίζουμε, ότι το πρόγραμμα χρηματοδοτεί πολιτιστικές δραστηριότητες, με βασικό ιδεολογικό κριτήριο την ανάδειξη μιας «κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας». Το πρόγραμμα αρχικά θεσπίστηκε για την περίοδο 2000 - 2004, αλλά παρατείνεται μέχρι το 2006, με τους ίδιους όρους, λόγω της διεύρυνσης της ΕΕ, ώστε να «εμπεδώσουν» οι υπό ένταξη χώρες τις «λειτουργίες» της ΕΕ. Για μετά το 2006 τα πράγματα είναι «θολά». Το σίγουρο είναι ότι επιδιώκεται η δημιουργία νέου πολιτιστικού προγράμματος, με τη συμμετοχή και των νέων κρατών - μελών. Βέβαια, το «άγχος» των ήδη συμμετεχόντων φορέων για το πώς θα προχωρήσει η πολιτιστική πολιτική της ΕΕ έγινε εμφανές και στη χτεσινή συνάντηση.

Η συζήτηση επικεντρώθηκε περισσότερο σε τεχνικού χαρακτήρα θέματα: γραφειοκρατία, καθυστερήσεις, έλλειψη δομών που να εξασφαλίζουν την πορεία επιλογής των προτάσεων από τους ενδιαφερόμενους φορείς κ.ά. Ωστόσο, αρκετοί συμμετέχοντες έθεσαν θέματα όπως η ελλιπής χρηματοδότηση, η διεύρυνση και η συνεργασία με τρίτες χώρες. Το τι θα γίνει μετά το πέρας των επιδοτήσεων ή δεν απαντήθηκε ή απαντήθηκε από ορισμένους φορείς με φράσεις όπως «θα τα καταφέρουμε»... Αλλο ερώτημα που τέθηκε ήταν, με ποιους τρόπους θα μπορούσε η ΕΕ να «εδραιώσει» πολιτιστική παρουσία σε περιοχές όπως η Μ. Ανατολή και χώρες όπως το Ιράκ, ειδικά στην περίοδο της «ανοικοδόμησης». Ο εκπρόσωπος της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της ΕΕ, Θ. Μαστρομηνάς, απάντησε διπλωματικότατα στο ερώτημα, λέγοντας πως προς το παρόν δεν υπάρχουν προτάσεις συνεργασίας με τρίτες χώρες από κανέναν φορέα. «Διπλωματικά» απάντησε και στο ερώτημα, πώς μπορεί να γίνουν νέες προτάσεις στο πλαίσιο της παράτασης του προγράμματος, με δεδομένη την οικονομική δυσχέρεια των υπό ένταξη χωρών: «οι όροι χρηματοδότησης θα παραμείνουν οι ίδιοι».

Να σημειωθεί ότι το ποσοστό του πολιτισμού και της εκπαίδευσης - νεολαίας επί του συνολικού προϋπολογισμού της ΕΕ είναι λιγότερο από 1%. Ολα δείχνουν, ότι το ποσοστό αυτό θα δημιουργεί απλώς τις απαραίτητες εκείνες δομές εντός και εκτός ΕΕ, μέσω διαφόρων προγραμμάτων, πάνω στις οποίες θα «πατήσει» η «οικονομία» της πολιτιστικής «αγοράς» για να κερδοσκοπήσει.