Με λίγα λόγια, θα ξαναδιαβάσουμε το εξαιρετικό μυθιστόρημα του Αλεχο Καρπαντιέ «Μεθόδου τέχνασμα» (εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»). Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά λογοτεχνικά βιβλία που έχουν γραφτεί τα τελευταία πενήντα χρόνια. Χωρίς υπερβολή. Ο Αλέχο Καρπαντιέ με πολύ καυστικό χιούμορ, σκιαγραφεί την προσωπικότητα ενός «φωτισμένου» τυράννου, ενός εθνοσωτήρα, ενός αδίστακτου δικτάτορα, και ζωγραφίζει αυτή την αξιοθρήνητη, μορφωμένη όμως, αλλά ταυτόχρονα και εφιαλτική φιγούρα, που κάθε τόσο εμφανίζεται σε κάποια χώρα της τόσο πονεμένης Λατινικής Αμερικής, με τα πιο εκπληκτικά και ακριβή χρώματα. Ποιος είναι ο δικτάτορας που τις περισσότερες φορές μιλά στο πρώτο ενικό; Ο Πινοσέτ, ο Σομόζα, ο Μπατίστα; Είναι όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά. Είναι ο Ανώτατος Αρχων, είναι ο «ΕΓΩ», είναι αυτός που αποφασίζει σύμφωνα με το κέφι του για την κακή τύχη του λαού του... Αν και η πλοκή του μυθιστορήματος αρχίζει το 1913 και φτάνει μέχρι το 1927, θίγοντας πολλά ιστορικά συμβάντα της εποχής εκείνης, η ιστορία και ο κεντρικός της ήρωας, είναι δυστυχώς για την ανθρωπότητα, εντελώς επίκαιρα και διαχρονικά