Επίθεση κατά των μισθών, της «ανελαστικής» αγοράς εργασίας, των συστημάτων προστασίας των εργαζομένων από την εργοδοτική αυθαιρεσία και - φυσικά - κατά των δημόσιων συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, εξαπέλυσε ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Βιμ Ντούιζεμπεργκ, δύο ημέρες πριν την Εργατική Πρωτομαγιά, με αφορμή την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης. Πρόκειται φυσικά για διαπιστώσεις που έγιναν και στην πρόσφατη εαρινή Σύνοδο Κορυφής στις 22-23 Μάρτη, όπου - μετά από εισήγηση της Ελληνικής Προεδρίας - αποφασίστηκε να ακολουθηθεί επιθετική πολιτική σε όλο το φάσμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, με στόχο την έξοδο του ευρωπαϊκού καπιταλισμού από την οικονομική ύφεση.

Υιοθετώντας την αντιδραστική θεωρία του «φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό», ο Β. Ντούιζεμπεργκ εισηγήθηκε την καθήλωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων, δηλώνοντας προκλητικά πως «οι προοπτικές για τη σταθερότητα των τιμών μεσοπρόθεσμα φαίνονται ευνοϊκές, εφόσον οι μισθολογικές αυξήσεις παραμείνουν συγκρατημένες»!

Για τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας (ανατροπές εργασιακών σχέσεων), ο διοικητής της ΕΚΤ διαπιστώνει ότι σε ορισμένους τομείς σημειώθηκε πρόοδος, αλλά στη συνέχεια εκτιμά πως απαιτείται επιτάχυνση των ρυθμών ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι το 2002 αρκετές χώρες εφάρμοσαν μέτρα ώστε να κάνουν πιο συμφέρουσα την εργασία (προφανώς εννοεί πιο φθηνό το κονδύλι εργασίας για τους εργοδότες) ή να μειώσουν τις εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης (σε ένα τέτοιο μέτρο προσανατολίζεται και η ελληνική κυβέρνηση). Επισημαίνει ωστόσο ότι πολλές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας δεν έχουν δρομολογηθεί καθόλου και αναφέρει σαν παράδειγμα τις αλλαγές στα συστήματα συντάξεων και πρόωρης συνταξιοδότησης, με στόχο την παράταση του εργάσιμου βίου... Στο στόχαστρο και οι κανονισμοί προστασίας των εργαζομένων από τις αυθαίρετες απολύσεις. Κατά τον κ. Ντούιζεμπεργκ πρέπει να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις και στον τομέα αυτό, με στόχο... τη βελτίωση της επαγγελματικής κινητικότητας! Κατά τον πρόεδρο της ΕΚΤ, η άρση των περιορισμών στις απολύσεις... βελτιώνει την επαγγελματική κινητικότητα!

Εξω από την κριτική της υπερσυντηρητικής ΕΚΤ δε θα μπορούσε να βρεθούν βέβαια τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Ετσι διαπιστώνει ότι οι μέχρι σήμερα μεταρρυθμίσεις, που σημειώθηκαν, ήταν τουλάχιστον ελλιπείς (από εδώ φαίνεται πως πήρε «γραμμή» ο «δικός μας» Γκαργκάνας). Αναφέρει ότι η εισαγωγή και επέκταση των συστημάτων κεφαλαιοποιητικού τύπου (ιδιωτική ασφάλιση) παράλληλα και συμπληρωματικά με τις μεταρρυθμίσεις στα συστήματα διανεμητικού τύπου προχωρεί με πολύ αργούς ρυθμούς...

Για την οικονομική ανάπτυξη το 2002 αναφέρει ότι ήταν βραδύτερη απ' ό,τι αναμενόταν, εξέλιξη την οποία αποδίδει στην επικράτηση συνθηκών υποτονικής οικονομικής δραστηριότητας, οι οποίες συνοδεύτηκαν από έναν ασυνήθιστα υψηλό βαθμό αβεβαιότητας (για τις συνθήκες λειτουργίας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου). Οι αβεβαιότητες αυτές αφορούν τις... γεωπολιτικές εντάσεις (εισβολή στο Ιράκ), την άνοδο των τιμών του πετρελαίου, τον κλονισμό της εμπιστοσύνης των καταναλωτών, την πτώση των χρηματιστηριακών αξιών κλπ.