ΤΕΛΙΚΑ, ΟΤΑΝ ...παραδιαπλέκονται, γίνονται αστείοι οι κυβερνώντες. Ιδίως τώρα, με την υπόθεση της συγχώνευσης της ΠΕΤΡΟΛΑ με τα «Ελληνικά Πετρέλαια». Γιατί, φυσικά, μόνον ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί η προσπάθειά τους να επιχειρηματολογήσουν για δύο ακριβώς αντίθετα πράγματα.

Από τη μια, επιχειρηματολογούν και ισχυρίζονται ότι η κίνησή τους για συγχώνευση αποτελεί «ιδιωτικοποίηση», απαντώντας στη Νέα Δημοκρατία και τον Βαρδινογιάννη κι, από την άλλη, προσπαθούν να «πείσουν» τους εργαζόμενους, ότι έτσι «διασφαλίζονται» τα δικαιώματα του Δημοσίου και η εταιρία μένει υπό κρατικό έλεγχο!

Φυσικά, η μόνη αλήθεια που υπάρχει στην όλη υπόθεση είναι ότι ξεπουλάνε (ξανά) τη δημόσια περιουσία σε ιδιωτικά συμφέροντα με μεγάλο κόστος για τον τόπο. Με τη Νέα Δημοκρατία απλώς τσακώνονται, αναφορικά με το «σε ποιους» την ξεπουλάνε.

Αλλά, βλέπετε, είτε το παραδέχονται οι ΠΑΣΟΚοι είτε όχι, είμαστε σε προεκλογική περίοδο. Συμμαχίες στήριξης γίνονται, ανταλλάγματα δίνονται και είναι βέβαιο πως όσοι «ριγμένοι» φωνάζουν τώρα, κάπως θα βολευτούν. Εκτός από τους εργαζόμενους, φυσικά...

ΠΑΝΤΩΣ, ΑΠΟ «διαπλοκολογία» και λεξιλόγιο ανάλογο ...σκίζουμε. Για «ατζέντηδες» και «κήνσορες» μίλησε ο Χρήστος Πρωτόπαππας, με «μονοπωλιακούς συνεταίρους» απάντησε ο Θοδωρής Ρουσσόπουλος. Εμείς ...συμφωνούμε με όλους τους χαρακτηρισμούς. Τους αξίζουν αμφοτέρων.

Αλλωστε, το αποδεικνύουν, όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη. Μαζί ψηφίζουν στη Βουλή τις φοροαπαλλαγές των βιομηχάνων, μαζί τους νόμους καταστρατήγησης των εργασιακών δικαιωμάτων, κλπ., κλπ., οπότε, ας μοιραστούν και τις κατηγορίες που αλληλοεκτοξεύουν ο ένας εναντίον του άλλου.

Ε, αν δεν είναι και τόσο ακριβοδίκαιη η μοιρασιά, δε χάλασε κι ο κόσμος...

Οπως και να έχει, η «διαπλοκή» δε μετριέται με ...ποσοτικούς όρους «πόσο διαπλεκόμενο» είναι το ένα ή το άλλο κόμμα, αλλά με ποιοτικούς. Κι όταν η «διαπλοκή» γίνεται κυβερνητική πολιτική και, ταυτόχρονα, αντιπολιτευτική τακτική, δε μένουν και πολλά περιθώρια να ξεχωρίσεις τον έναν από τον άλλο.