Την τελευταία «απελευθέρωση» του τραπεζικού συστήματος, που αφορά στην κατάργηση των ορίων δανεισμού (σήμερα 25.000 ευρώ) για τα ποικιλώνυμα καταναλωτικά δάνεια προς τα νοικοκυριά θεσμοθέτησε χτες η ηγεσία της Τράπεζας της Ελλάδας. Πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια των κυβερνώντων να φουσκώσουν περισσότερο την πίτα των δανείων και τα κέρδη των τραπεζών, ανοίγοντας παράλληλα τους ασκούς του Αιόλου για την υποθήκευση των μελλοντικών εισοδημάτων των εργαζομένων και κατασχέσεις περιουσιακών τους στοιχείων. Η χτεσινή πράξη του διοικητή της ΤτΕ, που τίθεται σε εφαρμογή από τις 20 Ιούνη 2003, έρχεται σε μια στιγμή που οι ρυθμοί αύξησης των καταναλωτικών δανείων δείχνουν κάποια σημάδια οριακής κόπωσης.

Εκτός από την κατάργηση του ανώτατου ύψους δανεισμού (25.000 ευρώ) με την ίδια Πράξη του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας καταργούνται τα επιμέρους όρια που αφορούν δάνεια από τις παρακάτω κατηγορίες:

• Για αγορά αγαθών και υπηρεσιών με δικαιολογητικά. Μέχρι σήμερα υπήρχε πλαφόν στο 65% της δαπάνης.
• Μέσω της χρήσης πιστωτικών καρτών.
• Μέσω υπεραναλήψεων από τρεχούμενο λογαριασμό καταθέσεων. Μέχρι σήμερα υπήρχε πλαφόν στα 1.500 ευρώ.
• Καταργείται επίσης το πλαφόν των 3.000 ευρώ στα λεγόμενα προσωπικά δάνεια.
• Τέλος καταργούν και το πλαφόν των 1.000 ευρώ το μήνα που ίσχυε για τις αναλήψεις μετρητών μέσω πιστωτικών καρτών.

Το σύνολο των ρυθμίσεων αυτών, σε συνδυασμό με την πολύχρονη πολιτική λιτότητας των κυβερνώντων, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε ραγδαία αύξηση του δανεισμού. Πολλά από τα παραπάνω μέτρα «διευκόλυνσης» - όπως για παράδειγμα οι υπεραναλήψεις από τρεχούμενους λογαριασμούς μισθοδοσίας και οι αναλήψεις μετρητών από πιστωτικές κάρτες - παρέχονται με ακραίους τοκογλυφικούς όρους.

Η ηγεσία της ΤτΕ υποστήριξε ότι η «κατάργηση των περιορισμών εντάσσεται στο πλαίσιο άσκησης της νομισματικής πολιτικής από το Ευρωσύστημα, σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό». Παροτρύνοντας μάλιστα τους εργαζόμενους να καλύψουν τις ανάγκες τους με δανεισμό, σημείωναν πως «ο βαθμός χρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών είναι γενικά χαμηλός και υπολείπεται από το μέσο όρο στη ζώνη του ευρώ»! Ακόμη, υποστήριζαν ότι με την κατάργηση του πλαφόν στα όρια δανεισμού θα υπάρξει, τάχα, «θετική επίδραση στους καταναλωτές από την ενίσχυση του ανταγωνισμού».

Στην πραγματικότητα η διευκόλυνση που δίνουν στα νοικοκυριά να ζουν με δανεικά ενισχύει μόνον τις τράπεζες. Τέλος, εκτός πραγματικότητας και ψευδής είναι ο ισχυρισμός τους για την ενεργοποίηση της ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων της εταιρίας «Τειρεσίας» που να σημειωθεί ότι λειτουργεί και διευθύνεται από την «Ενωση Ελληνικών Τραπεζών». Με δυο λόγια, βάζουν το «λύκο να φυλάει τα πρόβατα». Αυτή η λογική προκύπτει και από το γεγονός ότι στο εξής τα δάνεια «θα παρέχονται αποκλειστικά με τραπεζικά κριτήρια» και την «πιστή εφαρμογή των κριτηρίων διαχείρισης πιστωτικών κινδύνων».