Σε μπαράζ απολύσεων έχουν επιδοθεί πολλοί δήμοι στη χώρα, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι, κυρίως συμβασιούχοι, είναι απλήρωτοι ή βρίσκονται λίγο πριν το δρόμο της ανεργίας καθώς οι συμβάσεις τους λήγουν. Πρόκειται για στρατιές εργαζομένων που «αξιοποίησε» προεκλογικά η κυβέρνηση και πολλές, προσκείμενες σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, δημοτικές αρχές, μοιράζοντας υποσχέσεις για δουλιά, κρύβοντας την αλήθεια: Πως η δουλιά που τους δίνεται έχει ημερομηνία λήξης και οι συνθήκες εργασίας δεν τους κατοχυρώνουν πλήρως εργασιακά, οικονομικά και ασφαλιστικά. Οι περισσότεροι από αυτούς τους εργαζόμενους προσλήφθηκαν μέσω των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης (ΤΣΑ), τα οποία δραστηριοποιούνται κυρίως σε κοινωνικές υπηρεσίες, όπως «Βοήθεια στο Σπίτι» ή σχολικοί φύλακες. Πρόκειται για προγράμματα τα οποία λήγουν μέσα στο 2003, ωστόσο εξακολουθούν να «αξιοποιούν» κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές, υποσχόμενες πως θα τους εντάξουν στο θεσμό, στο καθεστώς της μερικής απασχόλησης του δημοσίου που θα εφαρμοστεί γενικευμένα από το φθινόπωρο. Η πρόθεση είναι σαφής: Η δημιουργία ενός μηχανισμού προεκλογικής αξιοποίησης των εργαζομένων και το μοίρασμα της ανεργίας, αφού μερική απασχόληση σημαίνει 20 ώρες δουλιάς το ανώτερο τη βδομάδα.

Η αλλαγή σκυτάλης, μετά τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, είχε ως αποτέλεσμα τις απολύσεις και τη δημιουργία νέας στρατιάς, αξιοποιήσιμων προς άγραν ψήφων, εργαζομένων. Πολλοί δε εργαζόμενοι, που απασχολούνται κυρίως στα ΤΣΑ, είναι απλήρωτοι, αφού τα προγράμματα αυτά επιχορηγήθηκαν μεν στην αρχή από την κεντρική διοίκηση, στη συνέχεια όμως κλήθηκαν να τα λειτουργήσουν οι δήμοι με δικούς τους πόρους, που δε διαθέτουν.

Αρκεί μια απαρίθμηση όσων περιπτώσεων απολυμένων ή απλήρωτων εργαζομένων είναι σε γνώση μας μέχρι στιγμής: Στα Ανω Λιόσια 675 εργαζόμενοι, που έχουν προσληφθεί μέσω των δημοτικών επιχειρήσεων, βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία, καθώς λήγουν οι συμβάσεις τους. Στο Περιστέρι, 131 εργαζόμενοι που έχουν προσληφθεί μέσω των ΤΣΑ, είναι απλήρωτοι 3 μήνες. Το Μάρτη είχαμε απολύσεις συμβασιούχων στο Δήμο Αιγάλεω. Αντίστοιχα απολύσεις είχαμε στους Δήμους Πάτρας και Αγρινίου. Απλήρωτοι είναι εργαζόμενοι σε παιδικούς σταθμούς σε δήμους της Περιφέρειας Ιωαννίνων και Μακεδονίας. Συγκεκριμένα στους Δήμους Δράμας, Σερρών, Διδυμότειχου, Αλεξανδρούπολης και Καβάλας οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς είναι αρκετοί μήνες απλήρωτοι, καθώς η κυβέρνηση δεν έχει καταβάλει ακόμα τα απαραίτητα κονδύλια, ως όφειλε. Απλήρωτοι για περίπου 7 μήνες είναι 25 εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς στο Δήμο Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης. Συνολικά στη Μαγνησία 200 εργαζόμενοι στις δημοτικές επιχειρήσεις, εκ των οποίων οι 150 στο Βόλο, είναι από 3 έως 8 μήνες απλήρωτοι.

Στο μεταξύ η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμπαίζει τους εργαζόμενους. Η απάντησή της στους εργαζόμενους στα προγράμματα «Βοήθεια και Σπίτι» και στους σχολικούς τροχονόμους, που βρέθηκαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις αυτές τις μέρες, ήταν πως... θα ενταχθούν στη μερική απασχόληση. Δηλαδή θα παίρνουν ένα μισθό που δε θα αρκεί για να ζήσουν και σε δύο χρόνια θα είναι πάλι στην ανεργία. Θυμίζουμε πως και τα δύο αυτά προγράμματα ξεκίνησαν επιχορηγούμενα από τα συναρμόδια υπουργεία και κοινοτικούς πόρους, συνεχίστηκαν με χρήματα υπουργείων και δήμων, για να καταλήξουν να λειτουργούν αποκλειστικά με χρήματα των δήμων. Πρόκειται για την προσφιλή τακτική της κυβέρνησης να μεταφέρει στους δήμους αρμοδιότητες χωρίς πόρους, οι οποίοι με τη σειρά τους μεταφέρουν το κόστος λειτουργίας των αρμοδιοτήτων αυτών στους δημότες επιβάλλοντας φόρους.