Παράνομους έκρινε και το Εφετείο Αθηνών 15 όρους των τραπεζών που περιέχονται στις συμβάσεις των στεγαστικών δανείων και οι οποίοι οδηγούν σε αυθαίρετες χρεώσεις, τις οποίες οι πελάτες - δανειολήπτες υποχρεώνονται να τους δεχτούν. Η απόφαση του Εφετείου, έρχεται σα συνέχεια πρωτόδικης απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών, μετά από συλλογική προσφυγή της ΕΚΠΟΙΖΩ κατά της Εμπορικής Τράπεζας. Η πρωτόδικη απόφαση, αλλά και αυτή του Εφετείου ισχύει και για τις άλλες τράπεζες και είναι άμεσα εκτελεστή, ενώ και για κάθε παραβίαση της προβλέπεται χρηματική ποινή ύψους 3.000 ευρώ.

Οι όροι και οι πρακτικές που κρίνονται παράνομοι και καταχρηστικοί είναι οι εξής:

• Η είσπραξη από την τράπεζα για τη χορήγηση του δανείου εξόδων χρηματοδότησης, ύψους μάλιστα επί του ποσού του δανείου.
• Η είσπραξη των εξόδων φακέλου.
• Η καταβολή της εισφοράς του νόμου 128/75 από το δανειολήπτη και όχι από την τράπεζα.
• Η αξίωση της τράπεζας σε περίπτωση πρόωρης εξόφλησης δανείου να καταβάλει ο δανειολήπτης ποσό ύψους 2,5% επί του ποσού που αφορά η πρόωρη προεξόφληση, σε δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο.
• Η δυνατότητα της τράπεζας να προσαρμόζει μονομερώς το επιτόκιο στα δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο, δίχως η προσαρμογή αυτή να είναι σε συνάρτηση με κάποιο εύλογο κριτήριο (λ.χ. το διατραπεζικό επιτόκιο euribor, επιτόκιο ΕΚΤ) ή να αξιώνει την επιστροφή του δανείου αν ο λήπτης του δανείου δεν αποδεχτεί την προσαρμογή.
• Η δυνατότητα της τράπεζας να καταχωρεί στο λογαριασμό, του οποίου το απόσπασμα θεωρείται στα δικαστήρια πλήρης απόδειξη, και τα έξοδα που κάνει η τράπεζα εξαιτίας του δανείου (δικαστικά και άλλα).
• Η δυνατότητα της τράπεζας να καταγγέλλει τη σύμβαση σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής οποιασδήποτε δόσης.
• Η εκχώρηση από το δανειολήπτη των μισθωμάτων του ακινήτου στην τράπεζα προς πρόσθετη διασφάλισής της.
• Η επιφύλαξη της δυνατότητας είσπραξης από την τράπεζα προμήθειας κατά τη διάρκεια του δανείου.

Καταχρηστικοί επίσης κρίνονται ακόμη 6 όροι που υποχρεώνον το πρόσωπο που υπογράφει ως εγγυητής τη σύμβαση του δανείου να παραιτηθεί από τα δικαιώματα και τις ενστάσεις, όπως ιδίως:

• Να μην απελευθερώνεται ο εγγυητής αν η τράπεζα από δικό της πταίσμα δεν μπόρεσε να ικανοποιηθεί από το δανειολήπτη ή αν η τράπεζα παραιτήθηκε από άλλες ασφάλειες που υπήρχαν για το δάνειο.
• Να διαιωνίζεται η ευθύνη του εγγυητή ακόμα και όταν η τράπεζα δεν επιδιώκει σε ορισμένες προθεσμίες δικαστικά την ικανοποίησή της από το δανειολήπτη, μολονότι η οφειλή του δανειολήπτη είναι ληξιπρόθεσμη.