Η αρχαιολογική αποστολή του ΥΠΠΟ στην Κύπρο ολοκλήρωσε την έρευνά της στον αρχαιολογικό χώρο του Αγίου Γεωργίου Πέγειας στην Πάφο. Η ομάδα ερεύνησε το δρόμο μπροστά από τα προκτίσματα (σκευοφυλάκιο, εργαστήριο παραγωγής λαδιού, ξενώνας με αυλή και στάβλο, καθώς και δεξαμενή νερού) μιας τρίκλιτης Βασιλικής, τύπου Γ, η οποία χτίστηκε στα ιουστινιάνεια χρόνια, στο ανατολικό άκρο ενός οικισμού στο ακρωτήριο Δρέπανον. Ο οικισμός ήταν «σταθμός» των πλοίων που μετέφεραν σιτηρά από την Αλεξάνδρεια στην Κωνσταντινούπολη.

Η Βασιλική ήταν το πρώτο κτίριο που έβλεπε όποιος ερχόταν από την Πάφο, πεζός ή με υποζύγια που μετέφεραν ελιές για την παραγωγή λαδιού. Αρχικά ο δρόμος είχε 2,20μ. πλάτος, αλλά μετά από σεισμό περιορίστηκε στα 1,80μ., προκειμένου να χτιστεί ισχυρό τοίχωμα αντιστήριξης των προκτισμάτων (τα προκτίσματα δεν έχουν ακόμη ανασκαφεί). Και πριν το σεισμό ο δρόμος μίκρυνε, λόγω δυο λιθόκτιστων «λεκανών», που κατασκευάστηκαν για τη συγκέντρωση των λυμάτων και την παροχέτευσή τους μέσα από κτιστό αγωγό σε βόθρο έξω από το ελαιοτριβείο.

Οπως ανακοίνωσε το ΥΠΠΟ, η έρευνα αυτή έγινε με αφορμή τις εργασίες συντήρησης του παλιού ναού του Αγίου Γεωργίου από το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου. Ο ναός είναι μονόχωρος, κεραμοσκεπής και ήταν ο «πυρήνας» του προσκυνήματος. Το ανατολικό τμήμα του χρονολογείται στα μεσαιωνικά χρόνια, ενώ το δυτικό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (1570-1878). Νότια του ναού, σε απόσταση 6μ. αποκαλύφθηκε τμήμα μεγάλου δωματίου. Είναι άγνωστο ακόμη αν αυτό το δωμάτιο σχετιζόταν με το υπάρχον ναΐδριο, ή με αρχαιότερο ναό.

Η ελληνική αποστολή, εκτός της έρευνας στο δρόμο, κατέγραψε και αξιολόγησε τα μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη (βάσεις και τμήματα κορμού κιόνων και κιονόκρανα). Τα αρχιτεκτονικά μέλη προέρχονται από τα λατομεία μαρμάρου της Προκονήσου, στη Θάλασσα του Μαρμαρά. Η ελληνική αποστολή, μεταξύ άλλων εργασιών, συντήρησε και περιέφραξε όλους του αρχαίους τοίχους που αποκάλυψε.